Het probleem met de EU is dat er –op niet democratische wijze- gestreefd wordt om werelden aan elkaar te plakken tot een bureaucratisch georganiseerd geheel, dat in werkelijkheid bestaat uit verschillende culturele werelden.
Een aardige manier om die verschillen te meten is via een corruptie index. Te zien bijvoorbeeld op dit kaartje. (inzoomen om alleen Europa te zien te krijgen.) Duidelijk is dan dat Europa uiteenvalt in een paar gebieden, aangeven met kleuren van lichtgeel naar oranje en rood. (Voor echt donkerrood moeten we naar landen die buiten Europa liggen.)
Van ‘bijna schoon’ naar ‘corrupt’ kunnen we de Europese landen onderbrengen in een volgend schema:
- Denemarken.
- Nederland, Luxemburg, Zwitserland, Noorwegen, Zweden, Finland.
- Duitsland, Frankrijk, Groot Brittannië.
- Portugal, Oostenrijk, Polen, Estland, IJsland.
- Tsjechië, Slowakije, Estland, Spanje, Hongarije, Slovenië.
- Italië, Kroatië. Bosnië, Servië, Roemenië, Bulgarije, Griekenland.
- Albanië, Oekraïne, Wit-Rusland.
Kijk je als het ware een beetje door je wimpers naar dat kleurenpalet, dan zie je drie grote gebieden. Een licht gebied, met een ondergrens langs Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Polen. En duidelijk donkerder gebied, waarin Spanje, Italië, Griekenland en de Oost-Europese landen, minus Polen. Een zeer donker gebied, wat begint bij de huidige Russische invloedssfeer binnen Europa, plus Albanië.
De vraag is hoe dit komt. Volgens een stuk op de website van de BBC heeft dit met het verschil in godsdienst te maken. Er loopt een lijn tussen katholieken en protestanten door Europa. De protestante landen zijn economisch succesvol, de katholieke niet. Katholieke landen zouden minder verantwoordelijke overheden hebben, minder snel uitgeven, en er wordt een staatje bij afgedrukt dat dit onderschrijft.
Een punt is dan natuurlijk wel dat het katholieke zuiden van Duitsland veel welvarender is dan het protestante noorden.
Maar een veel belangrijker punt is uiteraard: Waar zijn die godsdiensten de uitdrukking van? Of zijn het de godsdiensten die een mentaliteit hebben geschapen?
In een recent blog van de Britse journalist Ed West, wordt gesteld dat het niet een religie lijn is die door Europa loopt, maar een taal-lijn. De Germaanse talen versus de Latijnse talen. De controverse die ontstond na het boek The Bell Curve zou gemaakt hebben dat intellectuelen de verschillen in de wereld zouden willen duiden aan de hand van religieuze verschillen, stelt West.
Dat kan. Mogelijk zijn mensen die leven in dezelfde taalgroep ook genetisch meer verwant, en komen taalgroepen overeen met etnische groepen. Ik ken daar geen onderzoek naar, maar het kan best bestaan. Maar het lijkt me toch dat het opleggen van een godsdienst ook vaak gepaard gaat met het opleggen van een taal. Zie bijvoorbeeld het Arabisch, dat verspreid is geraakt met de islam. Niet voor niets was het Latijn lange tijd de taal van de Europese elite, op hetzelfde moment als dat de katholieke kerk zijn hoogtijdagen beleefde.
Het lijkt me dus dat er geen absoluut verschil is te vinden tussen taalgebieden en religiegebieden. Ook maakt het katholieke, Latijns-talige Frankrijk deel uit van een minder corrupt deel van Europa, samen met Duitsland en Groot-Brittannië. En ja, Frankrijk doet het niet goed. Bij lange na niet zo goed als Duitsland. Maar Griekenland doet het dan toch weer oneindig veel slechter.
Volgens mij komen we met dit soort indelingen niet tot de kern van de zaak. Taal en religie zijn te zeer verweven. Bovendien is de huidige invloed van een dominerende godsdienst in sommige gebieden zeer klein (protestantisme in Europa) en in andere gebieden zeer groot (islam in het Midden Oosten, maar ook het katholicisme in Italië). Taal is zeker een bindend element. Maar is het ook een maatschappelijk sturend element? Dat lijkt me toch sterk. Religie zou je een ideologie kunnen noemen. Maar taal?
Kijken we naar de PISA scores, wereldwijd, dan zien we dat Aziatische landen aan de top staan, maar dat Noord-Europese landen het gemiddeld genomen ook een stuk beter doen dan Zuid-Europese. PISA scores, van scholen, kunnen gerelateerd worden aan de gemiddelde IQ scores van landen. En hier komen we in de taboesfeer van de genetica.
Het punt waarop de meesten niet verder na willen denken, omdat dit ernstige afbreuk doet aan de maakbaarheidutopie waarmee ook de EU behept is. Als je bent wat je ouders zijn, dan zijn de veranderingsmogelijkheden beperkt. Nee, dan beter het heersende gelijkheidsgeloof. Alles zal beter worden door spreiding van kennis, macht en inkomen over de grenzen. Den Uyl zei het al. Dit is de leidende gedachte van de elite, en dat wordt u dus opgelegd, of u nu wilt of niet. Daar is de EU de uitdrukking van. Dat het in de praktijk anders blijkt te werken, komt door zoiets lastigs als de werkelijkheid.
Zeker, mensen horen gelijkwaardig te zijn. Maar ze zijn daarmee nog niet gelijk. Ze verschillen op individueel niveau van elkaar. En ze verschillen ook groepsgewijs nog eens van elkaar. Griekenland kent de problemen die Duitsland niet kent omdat in Griekenland nu eenmaal Grieken wonen en in Duitsland Duitsers. Maar dat worden we geacht niet te vinden. Iets met racisme of zo. Altijd lekker, zo’n labeltje om te stoppen met denken.
Zelf denk ik: Landen verschillen. Mensen verschillen. Maak juist gebruik van die verschillen, we hebben er allemaal voordeel bij.
Maak gebruik van de verschillen, laat ruimte voor verschillen. Maar is dat niet wat de Eurofielen als argument gebruiken? Het Europa van de verschillen, de diversiteit op grond van democratische politieke en economische eenheid?
Iedereen zal het ermee eens zijn dat de mens vanwege zijn intellect het meest succesvolle dier is. Waarom zou men dit dan willen ontkennen als het erom gaat de verschillen tussen etnische groepen te duiden? Het antwoord is simpel: Omdat Hitler het zei.
Ik denk dat in het verleden alle Europese landen, op hun manier, superieur waren. Denk aan de Grieken en de Romeinen, en wat later, in de middeleeuwen, de Franken. De achteruitgang is zeer zeker te wijten aan de sluipende import van niet-Europeanen, met als triest schoolvoorbeeld Frankrijk, het meest vernegerde land van de beschaafde wereld.
Binnenkort zijn de Noord-Europeanen aan de beurt.
Maar vergeet er ff bij te melden dat de EU het herstel van de economie, (Noord of Zuid) helemaal niet op de agenda heeft staan. De problemen zijn helemaal niet het gevolg van een of ander ingewikkeld sociaal probleem. De problemen zijn een gevolg van het losgeslagen kapitalisme. De EU gaat om terretorium winnen en zoveel mogelijk echte waarde in te pikken van de bevolking via het in en in verotte financiele systeem. Zolang dat een feit blijft zijn dit soort artikelen vokomen nutteloos. Hebben het alleen over de symptomen en niet de ziekte. En Nederland op de tweede plaatst van het lijstje minst corrupte landen slaat natuurlijk helemaal nergens op. Nederland is tegenwoordig, (sinds de toetreding in de EU helemaal) één en al corruptie, alleen verbergen ze het heel goed.