Door asherbenavraham
Op station Amsterdam Zuid hangen opvallende posters die gaan over de komende Europese verkiezingen. Ze zijn gemaakt in opdracht van het Europees Parlement. Een van die affiches bevat de tekst “Kies wie Europa leidt”. Een opmerkelijke slogan. Moet ik op 22 mei de leiding van Europa kiezen? Wat of wie is dat? Wordt daarmee het Europees Parlement bedoeld, die tandenloze vergader- en baantjesmachine? Dat kan toch niet waar zijn.
Het Europees Parlement is de club die de ondemocratisch tot stand gekomen EU-wetgeving mag afwijzen, maar dat zelden tot nooit doet. Het is de club die de EU-begroting mag verwerpen, maar dat uiteindelijk nooit doet. Het is de club die de Europese Commissie naar huis mag sturen, maar dat nooit doet. Het Europees Parlement geeft nergens leiding aan. Behalve dan aan het goedkeuren van een onafzienbare stroom aan regels die zijn opgesteld door niet-gekozen Eurocraten. En aan het goedkeuren van onkostendeclaraties van zijn leden.
De verkiezingsposter blijkt onderdeel te zijn van campagnemateriaal gericht op het naar de Europese stembus krijgen van 400 miljoen stemgerechtigde burgers. Ik heb de website van het Europees parlement maar eens geraadpleegd. “Dit keer is het anders” wordt mij daar verzekerd, want het Europees Parlement kiest voor het eerst de voorzitter van de Europese Commissie. Aha.
Dus dat wordt bedoeld met “Kies wie Europa leidt”. Maar het is nog erger. Gesuggereerd wordt dat de Europese burgers zélf door op 22 mei hun stem uit te brengen bepalen wie de Commissievoorzitter wordt. Mijn instinct zegt me dat dit de omgekeerde wereld is.
Want laten we eens nagaan wat er werkelijk aan de hand is. De burgers die op 22 mei gaan stemmen kiezen de leden van het Europees Parlement. De politieke bloedgroepen in het parlement hebben echter zelf al lang van te voren (en zonder inspraak van de burgers van de lidstaten) bepaald wie de kandidaten zijn voor het voorzitterschap van de Commissie. Het Europees Parlement bepaalt straks wie de nieuwe Commissievoorzitter wordt, niet de burger.
De burger heeft geen enkele invloed gehad op de kandidaatstelling voor de functie van Commissievoorzitter. De kandidaten zijn door de grote partijverbanden in het Europees parlement naar voren geschoven. Niemand heeft Europese burgers of de nationale parlementen ooit om hun mening gevraagd over de manier waarop de voorzitter van de Europese Commissie moet worden gekozen of wie de kandidaten moeten zijn. Top down democratie zullen we maar zeggen. Een getrapt verkiezingssysteem met een pseudodemocratisch laklaagje.
Dit gehannes met democratische principes geeft precies aan waar het in Europa aan schort: democratische legitimatie van de macht. De burger staat buitenspel in het EU-circus. Dat wisten we al lang en dat blijft dus gewoon zo. De burger wordt desondanks wijsgemaakt dat hij mede bepaalt wie er Commissievoorzitter wordt. Dat is kiezersbedrog. Wie de voorzittersfunctie krijgt wordt namelijk geregeld in het gebruikelijke mistige gekonkel van nationale regeringsleiders en Europese partijfracties. Het is nog maar de vraag of er een officiële verkiezing in het Europees parlement plaatsvindt.
De affiches op het Amsterdamse station proberen ons dan ook voor de gek te houden. Ze zijn een schoolvoorbeeld van de Europese schijndemocratie. De posters verbreiden de mythe dat de burger invloed heeft in Europa. Dat zijn stem belangrijk is. Dat hij de leiding van Europa kiest. Eén ding is duidelijk: de stemmers kiezen op 22 mei niet de Europese leiding, maar de Europese misleiding. Ik ga daarom niet stemmen. Daar helpt geen enkel in ronkend EU-proza geschreven affiche tegen aan.
Dit stuk verscheen eerder op de homepage van Asherbenavraham
Het adres van zijn website.
Kan in de toekomst de coalitie van PVV, FN, FPO en VB ook een kandidaat-voorzitter naar voren schuiven?
Als jurist lees ik de macht van het EP anders. Art 17 lid 7 van het Verdrag van Lissabon staat hieronder.
De enige eis is dat de Raad van ministers rekening houdt met de uitkomst van de verkiezingen bij het voordragen van een candidaat-voorzitter. Maar dat betekent niet dat degene die nu al door partijen wordt voorgedragen, ook moet worden voorgedragen. Dat maakt het EP ervan, deze uitleg gebruiken ze om een machtsgreep te plegen.
Nee wat veel erger is, nergens is een memorie van toelichting die uitlegt wat de bedoeling is van de zinsnede. Zoals veel in de EU is er een mistige bepaling waar iedereen zijn eigen interpretatie aan geeft. Stel je voor dat zinnen duidelijk zouden moeten zijn, dan komen ze er helemaal niet uit in de EU (maar dit terzijde).
Dus het is onduidelijk hoe de regeringsleiders om moeten gaan met de uitslag van de verkiezingen.
Je kan bv ook zeggen dat een voorzitter moet komen uit de groepen die geestverwant zijn. Of bv dat als er een grote overwinnaar is, de eurosceptici, dat zij eens de kans moeten krijgen.
Veel is mogelijk, maar dat Schulz of Juncker het moeten worden als hun groep de grootste wordt, staat nergens
.-.-.-.
7.
Rekening houdend met de verkiezingen voor het Europees Parlement en na passende raad plegingen, draagt de Europese Raad met gekwalificeerde meerderheid van stemmen bij het Europees Parlement een kandidaat voor het ambt van voorzitter van de Commissie voor. Deze kandidaat wordt door het Parlement bij meerderheid van zijn leden gekozen. Indien de kandidaat bij de stemming geen meerderheid behaalt, draagt de Europese Raad met gekwalificeerde meerderheid van stemmen binnen een maand een nieuwe kandidaat voor, die volgens dezelfde procedure door het Parlement wordt gekozen.
.-.-.-.-.
de dreiging wordt steeds nadrukkelijker…..en m’n onmachtsgevoel groter….wat kunnen we nog ànders en beter doen dan ons Lot in handen van Geert Wilders en vrienden leggen in vol vertrouwen dat hij (het klappen van de zweep kennende) de fighter met compassie zal weten te blijven die hij tot nu toe (steeds weer opnieuw) bewezen heeft te zijn ?
Nog een nabrander. Kenmerk van het Brusselse is dat men deugt en dat men met andere mensen die deugen geen conflicten maakt. De vijand zijn de mensen die weer het risico op oorlog nemen, die moeten ten koste vanm alles buitenspel gezet worden. Dus als het REP een soort machtsgreep doet, zullen de ministers niet voluit zeggen dat de opvatting van het Parlement eenzijdig is. Nee, het wordt weer pappen en nathouden. En zo mogelijk gaan de regeringsleiders een conflict uit de weg. Juist die zompigheid in het Brusselse staat de burger (mij in ieder geval) zo tegen.