Zwart is goed, blank is fout. Of zo.

Door Joost Niemöller

Ik kan me er wel iets bij voorstellen, de wens om zwart te zijn. Ooit, een eeuwigheid geleden, in mijn pubertijd, had ik die wens ook. Zwart was cool. Dit was nog in de tijd dat er op de middelbare school haast geen niet-blanken op school zaten. Indo’s, dat kwam nog het meest in de buurt. En de Indo die ik kende, was ook al cool. Goed met zwemmen. En altijd meisjes. Later had ik een zwarte Surinamer in de klas waar ik natuurlijk gelijk vriendjes mee werd, want die was ook enorm cool. Via hem leerde ik Surinaams eten kennen en Curtis Mayfield.

Dat ‘cool-zijn’ liep bij mij vooral via de muziek. Blanke popmuziek was misschien wel cool, maar de echt coole muziek kwam natuurlijk van de zwarten. Neem nou de blues. De echte blues was de Delta blues, en die werd uiteraard door de zwarten gemaakt. De blanke bluesmuzikanten waren vooral commercieel succesvol, en deden niets anders dan deemoedig verklaren waar hun ‘roots’ lagen. Dat ze zelf ondertussen wel het geld opstreken, dat deugde niet, ergens, en dat bewees maar weer eens hoe slecht blanken eigenlijk waren. Zelf vond ik dat moeilijk te begrijpen, overigens, want ik had voor mezelf al vastgesteld dat de beste bluesgitarist Mike Bloomfield was. Joods. Rijk werd hij niet overigens. Hij ging dood door zijn verslaving, en dat was dan ook weer typisch ‘blues’ en ‘zwart.’ Dus ‘cool.’

Het was doodzonde dat ik niet zwart was. Een gemiste kans. Toch? Laten we zeggen, met dat vreselijke woord: Het was ‘dubbel.’

We zeiden ‘black is beautiful’. Ook al zag ik ergens heus wel de gekkigheid daarvan in.

Ik was het probleem, de blanke, heteroseksuele man. Maar hoe vaker ik dat moest horen, des te meer begon het me tegen te staan. Waarom mocht ik niet zijn wie ik was? Waarom moest ik denken dat ik ‘slecht’ was, niet op basis van iets wat ik gedaan zou hebben, maar op basis van mijn etniciteit? En waarom mocht ik niet zeggen dat dit nu juist racisme was?

Gelukkig wist ik mijn mentale gezondheid te behouden. Je kon dan wel spelenderwijs denken dat het cool was om zwart te zijn, aangezien je dat niet was, kon je die grens maar beter niet overschrijden. Zijn wie je bent. Daar draait het om in het leven, wil je gelukkig zijn.

Lou Reed schreef over het verlangen om zwart te zijn, eens dit prachtige, cynische, lied, dat ik wel een ‘bevrijding’ vond. Tenslotte was Lou Reed zeer cool. Ook Joods trouwens. Wat ik ook niet was. Maar dat is weer een andere discussie.

De wereld is er ondertussen een stuk grimmiger op geworden. Wie het spelenderwijs, en zelfrelativerend heeft over ‘zwartjes’ op de tv, wordt tot de orde geroepen. Het spelenderwijs omgaan met zwart-wit, als op het sinterklaasfeest, met de Zwarte Piet figuur, moet verboden worden. Dat heet ineens ‘blackface’ en daar staat het stempel ‘racistisch’ op. Blanken worden steeds meer in hun slechtheid gedrukt, en ze mogen daar niets meer over zeggen, iets wat ze vooral door andere blanken aangepraat wordt.

Anderen staan minder sterk in hun schoenen en zien de grens tussen spel en ernst niet meer. Neem nu Rachel Dolezal. Zij is woordvoerster voor een Amerikaanse dramclub voor zwarten. Ze ziet er uit alsof ze zwart is. Maar in werkelijkheid is ze blank, zoals blijkt uit deze familiefoto. Blond haar, Duits knotje. Prachtig, niks mis mee.

 

Haar ouders hadden zwarte pleegkinderen. Zelf was Rachel getrouwd met een zwarte man. Ergens in haar hoofd is iets definitief mis gegaan. Ze wilde ook zwart zijn. En niet een beetje, niet spelenderwijs, maar echt. Ze wilde, als zwarte, boos doen over verschrikkelijke blanke agenten, die een pistool trekken wanneer ze zich bedreigd voelen door zwarte criminelen. Ze ging er uitzien als een zwarte en zocht de publiciteit op. Tot ze werd ontmaskerd.

Het is een mooi symbool van de tragische verwarring in het hoofd van al die blanken die zich schuldig zijn gaan voelen om wat ze nu eenmaal zijn. Blank. Het geeft weer hoe ziek onze westerse maatschappij is geworden. Ziek in de zin van verward.

 

Tweet about this on TwitterShare on FacebookPrint this page

21 Reacties

  1. g.h.m.leferink

    18 juni 2015 op 01:02

    Deel 3: In die film:
    * stoot de hoofdrolspeler precies op het juiste moment zijn hoofd, nèt als hij met zijn geweer wil verhinderen dat Indianenkinderen zijn paard stelen (zodat je geen bloed ziet….)
    * mag hij om duistere redenen, want normaal is elk geweer meer immers welkom, NIET mee met de Sioux als ze een wraakexpeditie tegen de Pawnee’s uitvoeren (zodat je geen bloed ziet….)
    * Ketst het pistool van een BLANKE Sergeant van het U.S.Army precies op het juiste moment, als hij een Indiaans kind wil doodschieten (zodat je geen bloed ziet….) En wordt meteen mooi het vooroordeel bevestigd van ‘Die door-en-door smerige BLANKE’.
    Kevin Costner wilde later een luxe hotel bouwen in de Black Hills, op voor Indianen Heilige grond!
    Mijn konklusie hieruit: het is weer SLinks Links (Pim noemde dit de Linkse Kerk) die probeert ons een schuldkomplex aan te praten. Dus DUBBELMORAAL. Dus dit is Farizeïsme in een héél zuivere vorm!
    Goodgoan: Gait H.M. Leferink

  2. g.h.m.leferink

    18 juni 2015 op 00:42

    Deel 2.
    Dus het NIET vermelden van:
    de ‘Plaasmoorde’,
    het NIET toelaten dat ook maar één blanke zich in SOuth WEstTOwnship vestigt, het DISKRIMINEREN van ‘blankes’ bij benoemingen in regeringsbureaus, enz. Zodat ik me afvroeg waarom ik al die briefkaarten naar Zuid Afrikaanse blanken had verstuurd, om hun te vragen op te houden met die DISCRIMINATIE. Omdat ik tegen Übermenschen-mentaliteit was en nòg ben.
    Het lijkt wel of vooral het zich graag ‘progressief’ noemende deel van Nederland nog steeds lijdt aan het ‘Karl May komplex’, waarin de Noordamerikaanse indiaan wordt verheerlijkt en de smerige blanke de grote rotzak is. Wat sinds de Winnetou-boeken geraffineerd is opgepakt door Kevin Costner: in de film ‘Dancing with wolves’ weet hij het hele publiek èn de Oscarjury te misleiden, door daar sluw op in te spelen.
    Verder in deel 3.
    Goodgoan: Gait H.M. Leferink

  3. g.h.m.leferink

    18 juni 2015 op 00:24

    Joost, dit is te ziek voor woorden. Telkens weer wordt ons door de ‘Dominees van de (S)Linkse Zwartekousenkerk ingepeperd dat WIJ, die rotblanken, smerige racisten zijn. De sfeer van de 19e eeuw met zijn vooral in Protestants Nederland woekerende splijtzwam is weer helemaal terug. Zelf maakte ik dat ‘Dood, Hel en Oordeel’ roepen mee in de 60 er jaren, als student aan de UvA. Als je toen niet meedeed aan de anti-USA-hetze tegen de Amerikanen in Vietnam, in dat Vooroplopersveen-aan-de-Amstel lag je eruit. Het deed er niet toe dat de Vietnamezen na 1975 ‘met hun boten stemden’ door bootvluchteling te worden, dat was blijkbaar niet interessant meer. Netzomin als later de misdaden van zwart tegen blank, wat neerkwam op ZWART RACISME, in Zuid Afrika enige aandacht kreeg nadat zwart daar de macht had overgenomen.
    Vervolg in deel 2.
    Goodgoan: Gait H.M. Leferink

  4. Gelukkig heb je in de VS een hoop negers die hun haar laten ontkroezen, hun huid laten bleken, en zich als blanke gedragen.

  5. In principe heb ik niets tegen gekleurden, moslims enz. maar het probleem is dat ik mijn principe wil handhaven waardoor ik mezelf discrimineer omdat degenen die ik niet wil discrimineren kennelijk een pesthekel aan mij hebben.

  6. Ik zou niks anders dan blank willen zijn. Wat is er mis mee? And I love the privilege.

  7. Niemand weet nog wat ‘zwart’ is… Is het een RAL kleur? Is het iedereen die niet roodhaar heeft en daarmee spierwit is? Obama is op zeker niet zwart. Het is niet eens een mulatte. Hebben we het over de ‘zwarte’ cultuur? Wat is dat in vredesnaam? Mensen die goed kunnen dansen, hard kunnen rennen en mooie muziek maken? Of zijn dat die groep die oververtegenwoordigd zijn wereldwijd in de misdaadstatistieken?

    Wat is dit toch voor gelul? Iemand is wat hij/zij is op zijn merites. Iemand die dat anders wenst te zien dan een pure racist ongeacht kleur, geloof, afkomst, ethniciteit, geslacht

  8. Nederlander_1965

    13 juni 2015 op 10:53

    Dit probleem speelt al langer. En het bestaat alleen omdat een aanzienlijke groep autochtonen dat mogelijk maakt. Het aantal negers in Nederland is niet zodanig groot dat deze groep op zich enige invloed kan uitoefenen. Dat kunnen ze alleen omdat ze door een grote groep autochtonen worden ondersteund. Dat is bij moslims niet heel veel anders. De islam is ook zo’n minderheid die alleen macht en invloed heeft dankzij een aanzienlijk groep autochtone dhimmies.

    Deze autochtonen, uiteraard van links-anarchistische signatuur, heeft kans gezien de politiek en grote delen van de samenleving een enorme angst voor racisme en discriminatie aan te praten. Men heeft sinds de jaren 70 kans gezien de wetgeving en rechtspraak te vullen met zwar(t)e sancties als een autochtoon het waagt kritiek op de islamitsering, arabisering en afrikanisering te leveren.
    Gelukkig laten steeds minder mensen zich daardoor ringeloren.

  9. Muziek is emotie een gevoel dat iemand in zich heeft of niet en dat heeft niets met huidskleur of ras te maken.
    Er zijn veel muzikanten die blues spelen, maar de blues niet hebben. En dat verschil hoor je in de muziek. Het is niet te leren om de blues te krijgen. Je kunt wel leren om blues te spelen. Maar dat is wat anders.

  10. Zwarte Piet is gewoon een blanke met een bak schoensmeer op zijn ponem. Een ieder die daar een neger inziet is rijp voor een inrichting. Enne.., wanneer deze gutmensch zichzelf dan zo slecht en minderwaardig vindt, wat let hem dan om een euthanasiecentrum op te zoeken? Zijn we gelijk verlost van de stront in zijn hoofd. Zwei Fliegen mit einer Klappe.

  11. Zwarte muziek swingt.
    Witte muziek geeft je een por, de ratio krijgt een stimulans en veroorzaakt dus meer, meer, en daar bedoel ik dus geen toename van oerdansers in Europa mee.
    Oerdansen doe je als ontspanning na gedane witte arbeid.
    Eerst arbeid daarna ontspanning, dat is Europa.

  12. En we worden niet alleen hier door de onze eigen staat gediscrimineerd, zelfs als je in Peru wordt overvallen doen ze ook niets voor je. Dan laat de ambassade je op een bankje in een park zitten om je mobiel en je ring te verkopen. Terwijl vreemdelingen die zeggen bootvluchteling te zijn hier alles cadeau krijgen. En als je als Nederlander in nood bent in het buitenland laat de ambassade je stikken. Waarschijnlijk had die man de verkeerde kleur en was niet met de boot naar Peru gegaan. En ook geen schaap bij zich. Tja, wat een pech.

    • Standaard praktijk in Nederlandse ambassades/consulaat is om alles wat op discriminatie lijkt weg te nemen. De gevangenis, drugs, misdaad, landgenoot hebben gelijke rechten en leggen veel beslag op het aanwezige uitgeselecteerd groen en goed personeel. Niet wit is zielig en krijgen ook voorkeur behandeling. Met èèn uitzondering, als u op een lijst staat van belang of invloedrijke landgenoten. Dan word het, goedendag, wat kunnen wij voor u doen?

  13. Na geboorte komt het moment voor een spiegel staan. Wat je ziet is bewijs. Van wat is andere koek. Afhankelijk van factoren zoals waar je wieg stond, Verstand is gelukkig onzichtbaar. Bewijs is democratie en broertje charisma, geholpen door zusje media. Die nooit of te nimmer, voorbeeld, iets fout bij FIFA zagen.

  14. Het heeft ook te maken met de steeds afnemende waardering voor het intellect, en de toenemende verheerlijking van de emotie.
    Overigens vind ik “witte” muziek veruit superieur aan “zwarte” muziek. Maar dat zal wel een teken van racisme zijn.

    • J. C. Th. Köhler

      13 juni 2015 op 11:15

      Koos,
      zullen we niet meedoen met het politiek-correcte gezwets en het gewoon over “blanke” muziek hebben? Dat gedoe dat we ineens geen blanken meer zijn maar witten, komt van verongelijkte negers, die geen zwarte genoemd wilden worden. Nou, zij zijn zwart en wij zijn blank.

      j.c.th.kohler@ziggo.nl

  15. Mensen van het type Gario noem ik tegenwoordig neger, je kunt dat type marginaliseren.

  16. Zojuist in de Telegraaf gelezen:
    http://www.telegraaf.nl/opmerkelijk/24149374/__Activist_blijkt_geen_zwarte_vrouw__.html

  17. Prachtig Joost, werkelijk geniaal, spijker op de kop!

  18. Leo KarelJan

    12 juni 2015 op 16:28

    Bereid je maar voor op zware aanvallen op Zwarte Piet. Let vooral op de media. Onlangs stond in het AD ( een vod dat qua politieke correctheid zijn gelijke niet meer kent) een artikel over negers die er hard tegenaan zouden gaan. Er waren vijf lezersbrieven die alle vijf gehakt maakten van het artikel. Wat zet het AD erbij? Een grote foto met “regenboogpieten”. Zo smerig zijn ze. Toch zullen deze lezers en anderen gewoon dit AD vod in huis blijven halen. Schop die rotte media toch de deur uit!

  19. Leo KarelJan

    12 juni 2015 op 16:11

    “Black is beautiful”. Zo racistisch als de pest. Zeg maar eens als blanke “White is beautiful” en je hebt de hele gore goegemeente van de politiek correcte dictatuur achter je aan.
    Doodziek zijn we en dat dankzij meer dan 45 jaar politiek correcte indoctrinatie door politiek, media en onderwijs. “Weg met ons” en cultureel marxisme zijn de etterende gezwellen van de gore politiek correcte DICTATUUR. Blankenhaat bloeit en de gore ( vaak blanke ) Gutmensch wakkert het aan.
    De regentenkliek met hun uitgestreken smoelen stoken het vuurtje op: moslims, allochtonen: het zijn stumperds die gediscrimineerd worden. Gebaseerd op leugens en ontkenning van feiten. De politiek correcte HEL is op weg naar perfectie: arme ( blanke ) kinderen.