Volkert van der G. is geen gek. Hem onderschatten is fataal. Hij krijgt precies wat hij hebben wil. Volkert van der G. weet dat kogels luider spreken dan woorden. Maar het was meer dan dat. Hij schoot niet zomaar op Pim Fortuyn destijds, hij deed dat met dodelijke precisie. Meerdere keren, op korte afstand. Volkert van der G. schoot Fortuyn niet dood, hij schoot hem vijf keer dood. Om helemaal zeker te zijn van zijn zaak.

Beveiligingsexpert Peter Siebelt maakte dat gisteren nog eens duidelijk in een uitgebreide Tweet:[cleeng_content id=”611600920″ description=”Voor Volkert van der G. gaat het allemaal nog beginnen” price=”0.99″ t=”article”]

Hoe koelbloedig Volkert van der graaf Pim Fortuijn vermoorde blijkt uit de volgende feiten uit het “Eindrapport Moordonderzoek Pim Fortuijn

W.S.P. Fortuijn is op 6 mei ’s avonds geschouwd door twee patholoog-anatomen
van het Nederlands Forensisch Instituut. Zij constateren de volgende dodelijke
verwondingen:

• een verwonding in de hals. Zij stellen vast dat de kogel de hals heeft geraakt rechts aan de hals en halsslaggader, schildklier en strottehoofd. De uitschotopening zit linksvoor aan de hals;

• een verwonding aan de rug. De kogel heeft borstkas en linkerlong geperforeerd. De uitschotopening zit links voor aan de borst;

• een verwonding links aan de rug. De kogel heeft linkerlong en het hartzakje
geperforeerd en de linkerhartkamer geschampt. De uitschotopening zit links voor aan de borst;

• een kogel in het hoofd. Het schedelbot is beschadigd en er zit een kogeldeel
diep in de hersenen. De vermoedelijke schootsrichting is van voor naar achter;

• een tweede beschadiging van het schedelbot en botsplinters in de hersenen.

De vermoedelijke schootsrichting is van voor naar achter. De conclusie uit de sectie is dat Fortuijn is geraakt door vijf kogels. Het pistool was op het moment van schieten heel dichtbij: volgens het NFI bedroeg de afstand tussen wapen en slachtoffer tussen de 5 en 20 centimeter.”

 

Ik weet dat er vuurwapenexperts zijn die stellen dat het patroon van de schoten juist niet wijst op een getrainde schutter. Het leek alsof Van der G.  de terugslageffecten van het wapen niet goed kende. Hij schoot niet steeds op dezelfde plek, wat efficiënter zou zijn geweest. Maar die verhalen zijn ook niet erg consistent. Het wapen waarmee hij schoot had zijn beperkingen. Die hief Volkert van der G. op door van zeer korte afstand te schieten. En, zoals gezegd, bijna elk schoot was op zich dodelijk.

Wie iets wil begrijpen van het brein van Volkert van der G. moet dit nooit uit het oog verliezen. Volkert van der G. is wel fanatiek, maar hij is geen fanatieke gek. Alles gebeurt bij hem uit volle berekening. Hij is geen moment overvallen door zijn emoties. Hij voert een van tevoren uitgedacht plan uit.

Vanuit diezelfde berekening begon hij te procederen voor zijn proefverlof. Dat proefverlof zelf interesseerde hem helemaal niet. Anders had hij wel meegewerkt in een recidive programma. Hij schatte in dat hij twee kansen had, en alle twee de kansen zouden voor hem werken:

1. Hij kreeg het proefverlof. Gevolg: Algemene, aanhoudende, maatschappelijke onrust, waarbij de aandacht uitgaat naar het zogenaamde kwalijke ‘extreem-rechts’ in dit land, dat zich niet neer zou leggen bij de rechtsgang.
2. Hij kreeg het proefverlof niet. Gevolg: Hij had zich op de kaart gezet als politiek activist, en kwam er extra druk te liggen op het moment dat hij vrij zou komen.

Wat gaat hij doen? Dat is de vraag die velen bezig zal houden. Gaat hij naar het buitenland? Bij een normaal mens zou je dat kunnen verwachten. Dan zou je zeggen: Punt gemaakt, regering Fortuyn tegengehouden. Ooit is het mooi genoeg geweest. Maar het aanhoudende activisme van Volkert van der G. in gevangenschap (en ook in de periode voordat hij de moord pleegde) geeft aan dat hij zijn punt nog helemaal niet gemaakt heeft. Hij gaat dus niet naar het buitenland. Zijn strijd ligt hier.

Het is sowieso een win-win situatie voor hem. Er is nu ‘aangetoond’ dat zijn leven in gevaar komt als hij vrij rondloopt. Dat was de reden dat hij niet met proefverlof mag. (En dus niet: dat er gevaar is op herhaling vanuit hem.)

Volkert van der G. weet zich nu verzekerd van levenslang bescherming door de staat. Hij hoeft helemaal niet naar het buitenland. En vanuit deze luxe positie kan hij doen en laten wat hij wil.

In het veelbesproken telefoontje naar de neef van Fortuyn gaf hij geen antwoord op de vraag of hij het nog eens zou doen. Dat wordt nogal eens gezien als een fout. Maar het is natuurlijk helemaal geen fout. Volkert van der G. maakt dat soort fouten niet. Hij zei dat om de druk op de ketel te houden, om zijn vijanden scherp te houden en zijn beveiliging door de staat te garanderen.

Kan hij binnen deze situatie een nieuwe moord organiseren? Ik sluit het niet uit. De voorbereiding van zijn vorige moord was uitgekiend genoeg. Ook toen had hij een activistische rol, waarmee hij in de aandacht van de Nederlandse overheid stond.  Ook toen wist hij iedereen om de tuin te leiden, en wist hij mogelijkerwijs zijn hulp te organiseren. (De belangrijkste vraag is bijvoorbeeld nooit beantwoord, ook niet in de rechtszaak: Waar, en met wiens hulp werd hij een professionele killer?) Typerend voor de professionaliteit waarmee Volkert van der G. tewerk ging was bijvoorbeeld dat het spoor van het wapen waar hij mee schoot doodliep.

Maar ook als hij geen nieuwe moord pleegt, dan nog staan alle andere opties voor hem open. Hij weet dat hij met iedere daad van hem, en met elk woord, de volle aandacht van de Nederlandse maatschappij zal krijgen. En dat is voor een militante activist als hij de best denkbare positie.

Voor Volkert van der G. gaat het allemaal nog beginnen.[/cleeng_content]

 

[cleeng_content id=”528591202″ description=”De flitsterugkeer van Balken-al-Ende” price=”0.99″ t=”article”]Een stripsprookje van Caroline

 

Er was eens een land hier niet al te ver vandaan, waar een glibberige grootvizier Balken-al-Ende, enige tijd de scepter zwaaide namens de kaliefa. De kaliefa liet hem graag begaan, want anders dan andere perfide grootviziers probeerde deze geen ‘kalief te worden in plaats van de kalief’ maar was tevreden met zijn serviele rol. Dat wil niet zeggen dat de grootvizier niet ambitieus was, maar alleen dat hij geen kalief wilde worden. Hij wilde namelijk president worden maar dan niet van het kalifaat waardoor hij het aan de stok zou krijgen met de kaliefa, maar nog een land verderop. Een gelukkige bijkomstigheid was dat de kaliefa er ook wel iets in zag als ze een wat aantrekkelijker vent op het wekelijks theeuurtje zou mogen ontvangen, dus die stoorde hem alleen al daarom niet in zijn streven. Als zij gewoon haar onschendbaarheid en jaarlijks solidariteitspraatje mocht houden, ze deed dat graag met bewogen blik, en een beroep mocht doen op de rijken die zo maar misschien wel 40.000 euro (hier moest de kaliefa en spontane lachbui vaak bedwingen, maar gelukkig waren haar redevoeringen niet live)  verdienden, dan was zij tevreden. Het maakte het haar weinig uit, als zij haar belastingvrijstelling en uitkeringen maar kreeg, en hier en daar een oorlogje om de olieprijzen acceptabel te houden. En hoewel  de grootvizier altijd de mond vol had over normen en waarden, liet hij het wel uit zijn hoofd om daarover met de kaliefa te beginnen. Het volk zeurde hij er horendol mee, maar ach, dat is de taak van het volk niet, zeurders in grote staat onderhouden en er horendol van worden.

Maar ja, dat inmiddels horendolle volk moest wel zo ver worden gekregen dat ze hem graag als president zouden zien, om dat voor elkaar te krijgen moest de grootvizier natuurlijk wel het een en ander aan verraderlijke schurkenstreken bedrijven. Dat om zich in te likken bij de mensen die er over beslisten of hij al dan niet van grootvizier tot president zou worden. Van alle schurkenstreken was de schurkenstreek (en er waren er vele) die het volk waarover hij de scepter zwaaide nog het beste bijstond, de organisatie van een bevolkingsonderzoek waarbij de grootvizier zou uitzoeken wat het volk nu echt wilde, een en ander uiteraard vergezeld van de belofte de wil van dat volk te doen. Een beetje lastig was daarbij dat het ging over het al dan niet instellen van een presidentschap, iets wat de grootvizier meer dan iets anders wilde. Sommige mensen zien wat ze doen nooit voor wat ze zouden moeten doen, maar alleen als opstapje naar iets anders. Dit lieve kinderen, verklaart veel van het disfunctioneren van grootviziers, en ook van verder iedereen die iets anders wil worden dan die is: gezonde ambitie is mooi, maar als het leidt tot het je grootvizierschap gebruiken louter om president te worden in plaats van de president, dan verzaak je je taken als grootvizier al snel. En het volk? Dat sprak zich in meerderheid uit tegen dat presidentschap, en de grootvizier deed toen snel het enige wat hem nog restte: hij stopte de uiteinden van zijn tulband in beide oren en gaf zijn assistent, de verraderlijke Don-ibn-Ner, de opdracht om het volk namens hem helemaal verrot te schelden en uit te maken wat alles maar dom en lelijk was.

De grootvizier maakte van de tirades van Don-ibn-Ner en het afleidende effect ervan gebruik door het volk zogenaamd tegemoet te komen, door het te bezweren dat er geen president zou komen, en dat aan de wil van het volk recht gedaan zou worden. Maar niet dus, en het volk had zich nog niet omgedraaid, of de grootvizier tekende voor het presidentschap. Wat hij vervolgens deed is verborgen in de annalen van de geschiedenis, want wat er fout ging weet niemand, maar president werd de grootvizier niet. Het volk zat dus met de grootvizier opgescheept, nog 5 lange, dure jaren. Gelukkig koesterde de grootvizier niet alleen zijn eigen slangenstreken in , maar ook menig ander addergebroed aan zijn borst. Addergebroed dat ook ambities had en het duurde dan ook niet lang voordat zijn opperassistent Bos-bin-Luier niet alleen het tafelzilver had verpatst maar ook de stoelpoten van de grootvizier had doorgezaagd.

De grootvizier probeerde het nog een keer met zijn truc het volk om steun te vragen, maar die gaven die hem niet meer. Fool me once, shame on you, fool me twice, shame on me. Van de grootvizier hoorde men nadien alleen nog vage geruchten over hoge salarissen en duistere zaakjes, en omzetten die toch wat tegen leken te vallen. Een bord linzen, dat was het wel, en als gezegd, dat zilveren bestek was ook al weg.

Jaren leefde het volk in de rust die de nieuwe grootvizier hen liet. Die grootvizier bleek trouwens zo verraderlijk dat hij zijn stoelpoten zekerheidshalve bij zijn moeder (‘hier moedertje, dan heb je een houtje om op te bijten’) in bewaring had gegeven, dus die hebben we nog wel even, maar daarover een andere keer.

 

Maar wat geviel op een kwade dag? De oude grootvizier wilde zich weer eens verheugen in de gunst van het volk en testen hoe zijn marktwaarde daar lag. Hij wilde een hernieuwde discussie over normen en waarden maar dan niet de discussie die hij eerder aanzwengelde, maar eentje over zaken als populisme en nationalisme, de financiële crisis, klimaatverandering, armoede en corruptie. Ha, populisme, is dat niet een ander woord voor democratie, en laat de rest maar zitten.

 

Gelukkig dus maar dat het volk nog wist wat een immorele en verraderlijke schurk de grootvizier was en welke schurkenstreken hij had bedreven. Zij lieten zijn verraderlijke praatjes en nepmoraliteiten van zich afglijden als water van een eend, negeerden hem en leefden, afgezien natuurlijk van het schrikbewind van de nieuwe grootvizier, verder nog lang en gelukkig.

Ter info:

 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Iznogoedh

 

 

[/cleeng_content]

 

Aanstaande zondag vindt er in De Balie een debat plaats over de islam. Hierover is veel te doen geweest.

Waar het om gaat is de vraag; Wilde De Balie alleen maar dat een paar moslimavriendinnen bij elkaar mochten zitten, zonder mannen erbij, of is er echt sprake van georganiseerde sekse apartheid in de zaal?

Zo begon het. Ik las een stukje in De Telegraaf waarin stond dat vrouwen bij dit debat apart moesten gaan zitten, althans sommige vrouwen.

Dat vond ik een rare gang van zaken.

Pritt Stift schreef er een stukje over op GeenStijl

Carel Brendel schreef er een stukje over op zijn blog.

Ik schreef er een stukje over op mijn blog

De strekking van die stukjes was ongeveer hetzelfde: zoiets doe je niet. De Balie heeft hier een grote fout gemaakt.

Over de documentatie van Brendel en Pritt Stift kan ik niets zeggen, maar ik weet wel dat ik bij mijn stukje niet over één nacht ijs ging. (Hoewel ik het wel in dezelfde nacht schreef).Ik mailde erover met de uitgenodigde Arabist Hans Jansen en ik mailde en telefoneerde uitvoerig met de organisator van het debat, René van Praag. Hieruit leerde ik dat er niet sprake was van een enkel telefoontje van een moslima over dat ze met haar vriendinnen op een aparte rij wilde zitten, maar dat er uitvoerig, zelfs dagenlang, overleg was geweest met de moslimsectie, volgens mij overigens alleen met mannen, en dat het gevolg van dat overleg was: Aparte rijen voor vrouwen en mannen in een deel van de zaal. Ik leerde ook dat dit overlegd was met Yoeri Albrecht, de directeur van De Balie, die zijn zaal ter beschikking had gesteld, nadat een eerdere zaaleigenaar, in Laren uit schijterigheid over de komst van moslims had afgezegd.

Hierop ontstond de bekende kluwen op Twitter. Ook kwam een woedende Yoeri Albrecht voorbij.

Zo maakte hij me op Twitter uit voor ‘flutjournalist’  of iets van die strekking. Ik kan het niet meer terug vinden op zijn account, dus hij zal het wel verwijderd hebben. Niet zo sjiek, maar oké. De volgende dag  waren er wat nettere Tweets van hem, nadat hij over de kwestie in een gezellige ons kent ons toonzetting was geïnterviewd op de met hem bevriende website The Post Online.

Dit waren de Tweets van Albrecht:

Wel @JoostNiemoller heb ik een hoop onzin bij je gelezen die je zo had kunnen voorkomen door even te bellen.

Maar jij @JoostNiemoller wil kennelijk je vooroordelen graag bevestigt zien dus waarom zou je dan een verhaal checken. #Spijtig

Welke weergave van de feiten gaf Yoeri Albrecht in dat interview?

“Uitgeverij Van Praag, die onder anderen werk van arabist Hans Jansen uitgeeft, had dit debat oorspronkelijk in Laren georganiseerd. Maar omdat sommige van de deelnemers niet geheel onomstreden zijn, kregen ze de nodige bedreigingen te verwerken. Het bestuur van de debatzaal in Laren had er vervolgens geen zin meer in, waarop uitgeverij Van Praag aan mij vroeg of het dan in De Balie kon. Wat ik natuurlijk prima vind, het is hier tenslotte en debatcentrum.”

Dus jij onmiddellijk capituleren voor de streng islamitische eisen…

“Niet echt. Ik geef ze alleen het podium. Ik organiseer verder niks inhoudelijks, dat doen Hans Jansen en uitgeverij Van Praag zelf. Mij maakt het verder niet uit hoe zij hun debat willen inrichten.”

En zij wilden een voor mannen en vrouwen gescheiden debat?

“Nee, zij vroegen op zeker moment aan me of ik één rij stoelen gereserveerd wilde houden voor enkele orthodoxe moslima’s. Die wilden met het debat meedoen, maar konden niet komen als ze tussen mannen werden geplaatst.
Mijn idee was het dus verder niet, maar ik vond het ook weer niet zo’n heel vreemde eis. Het gaat tenslotte óók om deze moslima’s in dit debat. Dus ik dacht: ‘U vraagt, wij draaien.’ Meer dan deze service was het dan ook niet.”

 

Let op; Van Praag, de organisator, had volgens Albrecht alleen maar gezegd dat er enkele moslima’s apart wilden zitten en of dat kon. Verder niets. En Albrecht stelde daar, in zijn versie althans, geen vragen over, zag ook geen probleem: ‘U vraagt, wij draaien.’

Ik vind dat raar. Was Albrecht nu helemaal niet geïnteresseerd hoe dat zat? Waar dat verzoek vandaan kwam? Had hij geen enkel overleg met Van Praag in deze toch zeer gevoelige kwestie? Had hij niet al eerder met Van Praag overleg gehad over de hele voorgeschiedenis in Laren? Ik vind dat zo raar dat ik het gewoon niet kan geloven.

Er was weldegelijk overleg geweest met Van Praag en de moslimsectie, zoals gezegd, en zoals ik al had vastgesteld. Dat overleg ging niet over de vraag of een paar moslima’s samen willen zitten, maar dat ging weldegelijk over gescheiden plaatsen voor moslimmannen en moslimvrouwen.

Carel Brendel haalde hierover een Facebook bericht aan dat door een van de moslimgasten was geplaatst.

Het gaat om dit bericht. Hieronder staat het als plaatje. (Opklikken om goed te kunnen lezen.)

 

Daarin wordt een mail geciteerd. Die mail is de neerslag van het overleg van René van Praag en de moslim die onderhandelde over de gescheiden plaatsen. De mail werd geschreven door Van Praag.

Ik citeer nog eens uit de tekst van deze mail, want hij is belangrijk.

“Beste (gewist),

Heb inmiddels overleg gehad met De Balie. We hebben samen besloten de mannen en vrouwen die daar prijs op stellen de gelegenheid te bieden op 13/10 gescheiden in de zaal plaats te nemen. Daarvoor gaan we enkele rijen speciaal  voor mannen en speciaal voor vrouwen reserveren. Die rijen van deze categorie die kort voor aanvang van het debat nog leeg zijn, komen dan alsnog beschikbaar voor gemengd publiek.”

Hier staat dus dat De Balie en organisator René van Praag samen besloten hebben om een deel van de zaal zo in te richten dat mannen en vrouwen daar gescheiden zitten.

Toen ik de tekst van deze mail las op de weblog van Carel Brendel, verbaasde ik me daar niet over, want het kwam precies overeen met wat Van Praag me verteld had. Ik informeerde er vervolgens nog eens naar bij Van Praag, en hij bevestigde dat het hier letterlijk om de tekst van zijn mail ging.

Deze tekst kwam echter helemaal niet overheen met wat  Yoeri Albrecht erover zegt in het interview met The Post Online. Daarin was er geen overleg, geen gescheiden plaatsen, alleen een vraagje van een paar moslima’s, en ach, waarom niet, vond Yoeri, ‘u vraagt, wij draaien’,  in zijn eigen versie daar verder niet over nadenkend, laat staan overleg plegend met Van Praag. Een heel bizar verhaal. Zoals gezegd.

De Balie vertelt er zelf over op zijn website:

In tegenstelling tot berichten die in de media zijn verschenen wordt het publiek bij dit debat natuurlijk niet verplicht om gescheiden te gaan zitten.

Dat is natuurlijk een leugen. In beide versies. Het is een leugen in de versie dat alleen een paar moslimavriendinnen naast elkaar willen zitten, en het is al helemaal een leugen in de versie dat er in het moslimvak gescheiden wordt gezeten, en dat Albrecht daar niets van zou weten.

In al die gevallen is namelijk het publiek wel verplicht om gescheiden te gaan zitten. Wie, als man zijnde, moslim of niet, tussen de moslima’s plaatsneemt, houdt zich niet aan de afspraken die De Balie intern gemaakt heeft. Hij is dus weldegelijk verplicht om gescheiden te gaan zitten. Op zijn minst gescheiden van het deel waar de sekse apartheid heerst.

Enfin. Dit gezegd hebbende. Een lang verhaal. Maar we zijn er nog niet. Vanochtend werd ik uitgenodigd voor een debat met Yoeri Albrecht bij Radio 1, en het liep flink uit de hand. Ik mag wel zeggen dat ik me daar zeer bedreigd voelde. Niet door enige moslim, maar wel door de directeur van De Balie, en met name na de uitzending.

Ik zal eerst kort de essentie samenvatten van de botsing in de bus van Radio 1.

Trouw bracht een weergave van dit debat in de bus. Maar dat klopt niet. (In het stuk van Trouw staat ook een linkje naar de volledige uitzending.)

Ik zal dus hier mijn versie geven.

De uitzending begon al met een volstrekt verkeerde voorstelling van zaken. Presentatrice Naeeda Aurangzeb bracht de spin van De Balie, die van de moslimavriendinnen:

Een paar moslima’s willen graag gescheiden van de mannelijke bezoekers in de zaal kunnen zitten. De Balie maakt dit voor hen mogelijk. Een knieval voor de islam, volgens sommigen. Onacceptabel in een land waar man en vrouw gelijk behandeld moeten worden. Er wordt zelfs opgeroepen tot een boycot van het debat.

De presentatrice was de hele uitzending op de hand van Yoeri Albrecht, en gaf hem telkens als eerste het woord. Ik was ook niet voorgesteld als gelijkwaardige gesprekspartner. Albrecht was te gast, ik mocht erop reageren. Aan mij was het dus om in te breken. Nu goed, je hebt in zo’n live uitzending geen keuze.

Albrecht gaf zijn voorstelling van zaken: “De organisatie vroeg: er zijn vrouwen die graag gescheiden willen zitten. Nou natuurlijk kan dat. Ik vind het een beetje merkwaardig, maar ik vind het wel belangrijk dat ze komen, dus we hebben een aparte rij gereserveerd voor hen.”

Vervolgens werd mij gevraagd door de presentatrice: “Een paar moslima’s die vragen kunt u een rij voor ons reserveren, dat kan toch, Joost?”

Hierop las ik het bovenstaande fragment van Facebook voor. En gaf aan dat er dus sprake was van een heel ander verhaal. Niet van een paar moslima’s die graag bij elkaar wilden zitten, maar van een deel van de zaal waarin mannen en vrouwen gescheiden dienden te zitten.

Overigens zou ik niet minder kritisch geweest zijn bij de versie van de apart zittende moslima’s, maar goed.

Hierop ontplofte Albrecht: “Het ding dat je voorleest is klinkklare nonsens! Je hebt het niet bij mij gebeld, niet even gemaild!  Zoals ik het heb verteld, zo is het precies zoals het gegaan is.”

Toen ik hem (voor de eerste keer) wilde onderbreken,ging Albrecht door: “Nee hou even je mond, ik ben nu aan het woord! Dat er andere mensen zijn die dingen op het web gooien die jij meteen gelooft, hè, normaal geloof je ook niet alles, maar als het in je straatje komt geloof je het meteen! Zo is het helemaal niet gegaan. Ik heb je net uitgelegd hoe het gegaan is.”

Ook herhaalde Albrecht de leugen die ook op de website van De Balie staat: “Er is bij binnenkomst geen sprake van gedwongen scheiding. Iedereen mag zitten waar die wil zitten.”

Ik zei dus dat dit een leugen was. Dat was overigens een leugen in beide versies, in de versie van het gescheiden zaal gedeelte en in de versie van De Balie van de paar moslimavriendinnen die apart willen zitten.

Hierop begon Albrecht heftig te trillen. Ik kreeg de indruk dat hij zich niet meer in de hand had, en voelde medelijden voor hem. Dat gun je niemand.

Yoeri Albrecht tegen mij: “Wil je ophouden met mij ‘liegen voor te werpen?  Ik weet wat ik heb toegezegd. Dus houd op met te zeggen dat ik lieg! Je bent werkelijk, je bent een ongelooflijk misbaksel!”

Toe maar. Van mislukt journalist tot ‘misbaksel’. De presentatrice vond kennelijk niet dat Albrecht hier over de schreef was gegaan. We deden het volgens haar allebei verkeerd.

 

Na afloop van de uitzending werd ons gevraagd handen te schudden. Ik liet weten dat ik geen hand schudde met iemand die me zojuist een ‘misbaksel’ had genoemd.  Albrecht verliet de bus, en daar was ik opgelucht over. Maar hij bleek me buiten op te wachten, ging vlak voor me staan zodat ik niet weg kon en begon te schreeuwen: “LUL! KLOOTZAK! IK HEB JE ALTIJD EEN PLEK GEBODEN IN DE BALIE EN MOET JE WETEN WAT VOOR STRONT IK DAARVOOR OVER ME HEEN KREEG! JE BENT BANG VOOR ME!” Nu, eerlijk gezegd was ik dat inderdaad op dat moment, vooral omdat ik zag hoe hij trilde en zich helemaal niet meer in de hand had. Hij leek wel een ander geworden. Zijn ogen stonden raar. Hij greep me bij mijn jasje, hield zijn gezicht op een afstand van twintig centimeter van dat van mij en ging maar door met schelden. Er was niemand in de buurt van het parkeerterreintje. Er was alleen de taxi, die Albrecht had gebracht en die de hele uitzending op hem had staan wachten. (Ik dacht nog: het gaat kennelijk goed met De Balie.)

Ik ben geen straatvechter, maar ik ken dat gedrag wel uit kroegen. Het beste is om rustig te blijven en je tegenstander niet aan te raken. Ook niet lachen. Alles wat je doet kan op dat moment omslaan in een regelrechte aanval. Ik keek hem ernstig aan en sprak hem rustig toe. Tenslotte liep hij naar zijn taxi, kwam nog een keer terug, ging nog een keer pal voor me staan, schold me weer uit. Pas toen ik zei dat ik terug naar de bus ging lopen om om beveiliging te laten bellen, verdween hij.

Ik weet het niet. Directeur van De Balie. Gespreksleider. Eerlijk gezegd vind ik dat mensen die hun emotionele huishouding dermate niet op orde hebben niet in zo’n functie thuishoren. Maar dat is ook maar een mening.

 

Als het gaat over de islam betrap ik me steeds vaker op een gedachte die ik eigenlijk al veel langer heb, en waarvan ik denk dat anderen die ook hebben, namelijk dat het een systeem van regels is, dat niet ingesteld is voor de goedheid in algemene zin, zoals wij in het Westen gewend zijn om te denken bij ideologieën, maar dat het domweg is ingesteld voor de belangen van enkelen, en dan nog enkele mannen.

Ik denk hierbij in het bijzonder aan pedofielen.

 

[cleeng_content id=”712640299″ description=”Is de islam opgezet voor pedofielen?” price=”0.99″ t=”article”]De geschiedenis van Mohammed met zijn jonge bruid Aïsha is natuurlijk bekend. Er is inmiddels veel gepubliceerd over de vraag of Mohammed een pedofiel was. Nu zijn er ernstige vraagtekens te stellen bij de vraag of Mohammed sowieso een werkelijk bestaand persoon was, of eerder een verzinsel uit de enkele honderden jaren na dato toen zijn biografieën verschenen. Maar dat is in dit geval niet relevant. Relevant is in dit verband dat moslims er wel van overtuigd zijn dat de persoon Mohammed geleefd heeft, en ook dat hij een meisje trouwde toen ze een jaar of zes was, en enkele jaren later, mogelijk drie jaar later, dat huwelijk geconsumeerd zou hebben. Vele oude bronnen verwijzen hiernaar.

Streng gelovige moslims willen zoveel mogelijk leven in de geest van Mohammed. Anders dan wij zouden denken, kan dit geloof niet snel letterlijk genoeg opgevat worden.

Dus: er is niks mis met het trouwen van een meisje van zes, en er seks mee hebben als ze negen is.

Nu is die gedachte niet zo interessant voor mannen met een normaal seksleven, voor wie het hebben van seks met meisjes voordat ze vrouw zijn geworden, überhaupt geen aantrekkelijke gedachte is. Maar deze gedachte is wel heel interessant voor pedofielen. Het voorbeeld van Mohammed biedt hen ongekende mogelijkheden.

Het is daarom helemaal geen vreemde gedachte dat de islam is opgezet om het leven van pedofielen te vergemakkelijken. Daarnaast kan de islam natuurlijk ook voor allerlei andere doeleinden gediend hebben.

In Iran is nu binnen de sharia een wetsproces op gang gezet dat het voor mannen mogelijk maakt om heel jong te trouwen met hun stiefdochters.

Dit past precies in het gedachtepatroon van pedofielen: trouw een ongehuwde moeder. In de moslimwereld is dat al helemaal makkelijk te organiseren, want ongehuwde moeders zijn de paria’s  van de maatschappij. Vervolgens gaat het er voor de pedofiel om zo snel mogelijk toegang te krijgen tot het lichaam van het minderjarige meisje. De weg daartoe is in de islam het huwelijk.

Ik moest hier ook aan denken toen ik de uitgeschreven tekst last van een TV uitzending, waarin ook Nada Al-Ahdal  voorkwam, het 11 jarige meisje dat de harten van velen brak toen de video met haar verhaal de wereld rond ging. Nada wist nog maar net ontsnappen uit haar huwelijk me een volwassen man in Jemen.

Hier een link naar die video, als u het nog niet gezien heeft. Over de authenticiteit van deze video ontstond overigens inmiddels gerede twijfel. (Video)

Maar twijfel is er niet over het feit dat kindhuwelijken in de moslimwereld veel voorkomen. Verhalen over deze praktijken komen ook steeds meer vrij. Dat is al schokkend genoeg.

Er komen ook niet minder kindhuwelijken in de moslimwereld. In sommige moslimlanden, zoals Maleisië, neemt het zelfs toe. In Engeland blijken veel imams bereid zijn tot het sluiten van een kindhuwelijk.

Wat mij echter het meeste schokte was de wijze waarop een sheikh in de genoemde  tv uitzending verantwoordde hoe je moest bepalen op welke leeftijd je seks kon hebben met zo’n meisje. Want dat legde de achterliggende mentaliteit bloot: het gaat de sheikh maar om één ding: Wanneer kan ze het hebben, seks? Fysiek gezien dus. Met andere woorden: Wanneer kun je hem er op verantwoordde wijze insteken? Voordat ze gewond raakt, of erger? Een sheikh die het probleem vanuit deze kant bekijkt, denkt dus vanuit de wijze waarop hij het zichzelf voorstelt, de seks, en het plezier dat hij er aan ontleent. Hij zoekt zijn kansen.

En hoe dat dan vast te stellen zou zijn? Dat zouden de moeder en tantes moeten kunnen bepalen, zegt de sheikh in kwestie. Hoe dit moet plaatsvinden bij een meisje van negen wordt er verder niet bij verteld, maar we kunnen ons wel voorstellen dat de wil van de echtgenoot hier de doorslaggevende factor is. Met andere woorden: Hoe geil is hij op zijn bruidje? Hoe lang wil hij nog wachten?

 

Interviewer: “We are talking about sex now.”

Sheikh Abu Yahya: “With regard to sex, if she might be harmed by it…”

Interviewer: “How could you possibly tell if she would be harmed by it or not?”

Sheikh Abu Yahya: “It depends on her physique and on what her mother and aunts [say]. They will hear from her whether she could tolerate it or not.”

Interviewer: “How can they know from a girl of nine or ten whether she could tolerate it or not?”

Sheikh Abu Yahya: “How can you tell if a girl of 14 could tolerate it or not? Yet it is the [marriage age] permitted by Spain. And what about a girl of 12 years, which is the [marriage age] permitted in Mexico?”

En ja, dan gaat er soms wel eens iets mis, zoals bij een achtjarig meisje in Jemen dat onlangs omkwam bij de bruidsnacht.

Soms kunnen ze het toch nog niet hebben. Fysiek gesproken dan. Want hoe dat er allemaal psychisch aan toegaat bij een kind, dat is een vraag die in het denken volgens de islam volstrekt niet relevant is. Zoals dat vanuit het perspectief van een pedofiel ook helemaal niet ter zake doet. Voorop staat zijn bevrediging. Net als die van Mohammed.[/cleeng_content]

 

We krijgen het hier bij de Publieke Omroep natuurlijk weer niet mee, maar Frankrijk verkeert in grote staat van opwinding over de zegetocht van het Front National. In een peiling van gisteren werd het Front de grootste partij in de aanloop naar de Europese verkiezingen volgend jaar. Met 24% van de stemmen laat het FN de andere partijen ver achter zich. De laatste vier maanden is het FN de enige echt stijgende partij in de peilingen.

Maar ook in echte verkiezingen doet het FN het extreem goed. In een lokale verkiezing, begin deze week, in de Zuid-Franse stad  Brignoles, verpulverde de kandidaat van het FN de socialisten, en werd de grootste. Wat dan natuurlijk weer aanleiding was voor een socialistische leider om het FN te demoniseren,  met de kreet dat het een ‘nationaal-fascistische’ partij zou zijn. Wat dat betreft verandert er nooit wat.

Bij een volgende gemeenteverkiezing lijkt alweer de FN aan de winnende hand en moet een populaire minister van Binnenlandse Zaken. Manuel Valls, ingezet worden om het Front te stuiten.

Valls waarschuwt nu voor de opkomst van ‘extreem-rechts’ in het hele Europese Parlement, uit meer EU-landen:

“They could be the leading political party in (next May’s) European elections,” he says. “The threat is not just in France. I fear there is a risk that the extreme right and populists will gain real weight in the European parliament.”

Het blijft natuurlijk een beetje raar, te horen spreken over ‘extreem-rechts’als dit de meerderheidsbeweging is.

In het verhitte Frankrijk is nu alles aangaande FN groot nieuws. Bijvoorbeeld als de beroemde acteur Alain Delon zich in een interview positief uitspreekt over het Front. Of als de premier van Frankrijk meent te moeten te zeggen dat het Front National niet van Frankrijk houdt.

Natuurlijk, het Front National heeft het al eerder goed gedaan bij verkiezingen. Maar met de komende Europese verkiezingen lijkt er in het zeer Eurosceptische Frankrijk een momentum te ontstaan zoals dat er nog niet eerder geweest is. En dat, terwijl het Front National bij lange na niet zo anti EU is als bijvoorbeeld UKIP.

 

 

Revolutionair DNA onderzoek bewijst dat de roots van de moderne Joden in Europa liggen. En niet in Israël.

[cleeng_content id=”833980018″ description=”De Joden kwamen helemaal niet uit Israël” price=”0.99″ t=”article”]Als we het over de Joden in Europa hebben, gaat het eigenlijk over twee aparte groepen, de Asjkenazische Joden, wat de naam is die over het algemeen gehanteerd wordt voor alle Europese Joden. En de Sefardische Joden, die uit Spanje en Portugal naar het noorden van Europa reisden.

Over de Asjkenazische Joden wordt gezegd dat ze uit Israël komen, en daar ligt dan ook de Joodse claim op het huidige land Israël.

Maar nu is er dus opzienbarend DNA onderzoek dat bewijst dat dit helemaal niet waar is. De moderne Joden zouden Europa als hun belangrijkste gebied van herkomst hebben. Qua DNA zouden de huidige Joden nog het meest lijken op Italianen.

Kijken we langs de lijn van enkele artikelen die hierover vandaag verschenen, dat valt meteen op hoe verstrekkend de conclusies kunnen zijn van dit onderzoek. Het gaat praktisch om alle Joden in de wereld, de overgrote meerderheid van de huidige Europese en Amerikaanse Joden en de helft van de Joden in Israël. Die zouden dus afkomstig zijn uit West-Europa, en mogelijk uit Italië.

A detailed look at thousands of genomes finds that Ashkenazim—who make up roughly 80% of the world’s Jews, including 90% of those in America and half of those in Israel—ultimately came not from the Middle East, but from Western Europe, perhaps Italy.

Het is extra pregnant omdat het onderzoek zich concentreerde op de genetische lijn die langs de ‘moeder-weg’ werd doorgegeven, een methode die beter werkt bij grote databestanden, zoals hier:

 The team focused on mtDNA, which is often employed in genetic studies because it is easier to sequence and allows analysis of huge population samples. However, mtDNA is inherited through the mother and not the father, so it reveals the history of maternal lineages only.

Joden noemen zich vooral Joden gezien de vrouwelijke familielijn. Dit moderne DNA onderzoek versterkt dus nog eens extra de ontkrachting van de mythe dat de Joden uit Israël zouden komen:

 The results not only conflict with the Ostrer and Behar results, but also with widespread assumptions about Jewish identity. Jews have traditionally considered that the mother determines the ethnic identity of her children. If being Jewish is defined as genetically descending from the Israelites through the maternal line, then many Ashkenazi Jews fail the test, according to this data.

De onderzoekers beseffen terdege dat de uitkomsten van hun onderzoek controverses oproepen. Mogelijk, stellen ze, kan onderzoek langs de mannelijke lijn wel tot een bevestiging leiden van het bekende historische verhaal dat de Joden uit het Midden Oosten komen. Het zou kunnen, leveren ze als pleister op de wonde aan, dat Europese vrouwen overgingen tot het Jodendom toen mannelijke Joden, mogelijk uit het Midden Oosten, Europa binnentrokken. Dat zou gebeurd kunnen zijn in de Hellenistische tijd:

 Richards acknowledges that the work is likely to be controversial. “I’d anticipate some resistance to our conclusions in certain quarters,” he says. One way to reconcile his team’s findings with those of other researchers, he says, is to assume that the founders of the male Ashkenazi lineages were indeed originally from the Middle East, but that the maternal line arose in Europe much earlier. The European women then converted to Judaism after male Jews moved into the continent, establishing the Ashkenazi lineages that we see today. That suggestion fits with the contention of some historians that many women converted to Judaism across Mediterranean Europe during the so-called Hellenistic period between about 300 B.C.E. and 30 B.C.E.

Een geneticus die niet betrokken was bij het onderzoek wordt aangehaald met de uitspraak dat dit revolutionaire onderzoek  aannemelijk is.

Richards and colleagues’ story “seems reasonable,” said Harry Ostrer, a human geneticist at Albert Einstein College of Medicine of Yeshiva University in New York City who was not involved in the study.  “It certainly fits with what we understand about Jewish history.”

We moeten er nog maar niet aan denken wat de politieke consequenties zouden kunnen zijn van dergelijk onderzoek. Waarschijnlijk geen.  Politiek wordt gebouwd op bases van mythen, niet op basis van feiten.

De kans dat er in Italië een nieuwe Joodse staat gesticht zal worden, lijkt me klein.

 

[/cleeng_content]

Aanstaande zondag organiseert De Balie een debat over de toekomst van de Islam in Nederland. Daarin gaat Arabist Hans Jansen in debat met Abdul-Jabbar van de Ven en Okay Pala.

We weten inmiddels wat dat in de praktijk betekent. Dit debat over de toekomst van de islam tekent uit wat de toekomst van Nederland kan worden.

De moslims die zouden komen hebben afgedwongen dat moslim mannen en vrouwen in aparte rijen moeten plaatsnemen. Ik heb dit niet vastgesteld aan de hand van het krantenbericht wat hierover verscheen, maar heb zelf geïnformeerd bij enkele betrokkenen van dit debat. Mensen die ik hoog heb zitten. Maar die hier een grote fout hebben gemaakt.

Of niet-moslim mannen nu wel of niet tussen de moslimvrouwen mogen plaatsnemen, werd niet bekend gemaakt. Ook werd niet bekend gemaakt of er die avond in De Balie alcohol werd geschonken. Ook niet of homoseksuelen worden toegelaten. Dat is mogelijk nog in onderhandeling.

Yoeri Albrecht, directeur van De Balie, begrijpt niets van de opwinding van ‘domrechts’ naar aanleiding van het naar buiten komen van dit bericht, zo liet hij weten per Twitter.  Hij ziet het afdwingen van een scheiding tussen mannen en vrouwen als ‘een mening’.  En hij vindt dat je in een debat verschillende meningen moet respecteren.

Albrecht liet per Tweet weten dat je elkaar de vrijheid moet gunnen in een debat:

En wat me vooral verbaasd is t feit iedereen voor z’n eigen wil wat hij een ander ontzegt: keuze vrijheid. En daarmee mol je de vrijheid.

Nu vind ik Yoeri een aardige man. Maar hier heeft hij iets helemaal niet begrepen. We hebben hier in Nederland bepaalde normen en waarden. Soms zijn die vastgelegd in regels of wetten, soms is het gewoon onze manier van doen.

Een van de normen en waarden is gelijkheid van man en vrouw. Dat betekent onder andere dat in een debat mannen en vrouwen zelf mogen uitmaken waar ze gaan zitten. Dat spreekt zo vanzelf dat je daar normaal gesproken niet bij stilstaat.

De moslims hebben nu aan De Balie opgelegd dat er een aparte rij voor moslimmannen komt en een aparte rij voor moslimvrouwen. Anders komen ze niet.

Nou, zou ik zeggen, lekker simpel. Dan kom je niet. Maar Yoeri Albrecht beschouwt dit als een ‘mening’. En hij vindt dat je ieders mening in vrijheid moet respecteren.

Apartheid naar sekse is geen mening. Dat is dictatuur. Als er geen niet-moslimvrouw mag zitten tussen moslimmannen en als er geen niet-moslim man mag zitten tussen moslimvrouwen, dat heeft de sharia gewonnen en dan is het debat in de seculiere samenleving verloren.

Ja, Yoeri Albrecht heeft de vrijheid te buigen voor de moslimdwang. Maar vrij seculier Nederland heeft het recht om weg te blijven uit die dictatuur.

Ik kom niet meer naar dit debat in De Balie.

En ik raad iedereen aan ook niet te komen.

Laat de slaven maar met elkaar spreken.

En dan nog dit: het was precies deze vorm van apartheid waartegen de helaas dit jaar overleden blogger Van Frikschoten tegen in opstand kwam. Zie dit filmpje. Opdat hij niet vergeten wordt.

 

Hoeren

Door Caroline

 

 

[cleeng_content id=”209985012″ description=”Caroline fileert Femke Halsema. Wat echte feministes moeten zeggen over de islam.” price=”0.99″ t=”article”]Op de Correspondent heeft Femke Halsema een stukje geschreven over de  vrouwenonderdrukking in de islam. Tenminste, dat lijkt het onderwerp te zijn, maar is het niet. Het gaat namelijk helemaal niet over de vrouwenonderdrukking in de islam, maar over de “exotica-feministen waarbij emancipatieliefde gelijke tred houdt met islamhaat”. Het zou hier volgens Halsema gaan om meestal mannelijke stukjesschrijvers bij Elsevier, de Telegraaf, GeenStijl en de Dagelijkse Standaard met “nogal doorzichtige motieven”. Wat die doorzichtige motieven zijn, blijft daarbij duister, althans Halsema licht die niet toe.

Nou, de heren staan er mooi op met hun emancipatieliefde en doorzichtige motieven.

En dan komt het echt eigenlijke onderwerp van het stukje, en dat is dus niet de schandalige behandeling van vrouwen onder de islam, maar de kwalijke (inderdaad) kwalificaties die onder meer dames als Halsema ten deel vallen door reageerders. De overgang van ‘de stukjesschrijvers met doorzichtige motieven’ naar reageerders is zodanig gedaan dat de niet weg te nemen indruk ontstaat dat het “de stukjesschrijvers met de doorzichtige motieven zijn” die zich aan opmerkingen als ‘hoer, genomen moeten worden’ en dergelijke schuldig maken.  Dat is echter niet zo en het dan toch zo presenteren deugt van geen kant.

Wel dient Halsema te worden toegegeven dat er maar weinig vrouwen zijn die over de islam schrijven en die zich druk maken over de schandalige behandeling van vrouwen die met de koran in de hand kennelijk opeens iets heiligs en onaantastbaars krijgt. En inderdaad, vooral feministisch Nederland zwijgt met een volhardendheid die voor vrouwen nauwelijks gewoon is. Wel zeuren dus over een foldertje van Bart Smit, en niet over échte onderdrukking. Zo ken ik mijn zeurende zusters weer.

Nu schrijf ik als vrouw al sinds de moord op Theo van Gogh over de islam. En ik ben bepaald niet de enige vrouw die dat doet, wel een van de weinigen helaas. Ik schreef eerst als Ernst op het naar Ayaan genoemde weblog, en nadien steeds onder mijn voornaam elders. Nou, het zal de Bart Smit-feministen dus echt niet boeien hoor, wat er met die vrouwen gebeurt, zelfs niet als dat in Nederland onder hun politieke verantwoordelijkheid geschiedt. Zie ook het stukje van Halsema dat vooral een klaagzang over haar eigen behandeling betreft en de vrouw onder de islam slechts als aanleiding ziet om over zichzelf te beginnen. Zoiets vind ik nou tekenend voor de navelstaarderige wegkijkerij van de narcistico-feministen en haar motieven konden niet doorzichtiger zijn.

Islamkritiek is verdacht want die wordt vooral door mannen beoefend, en die mannen die dat doen zijn dan wel niet degenen die zich in seksistische termen over Halsema c.s. uitlaten, maar ze zouden het bijna wel kunnen zijn, niet?

Jammer dat zelfs iemand die zegt te schrijven over de behandeling van vrouwen onder de islam alweer niet verder komt dan zichzelf te beklagen over de zogenaamd geëmancipeerde niet-moslimmannen. Over de moslimman komt er geen klacht over de lippen, want inderdaad, waarom zou je als je er zelf geen last van hebt, en de last die een ander heeft, je niet kan schelen?

[/cleeng_content]

Er is weer iets bekend geworden over de zes Marokkanen die in Haarlem een onschuldige jonge vrouw onderuit schoffelden en daarna op haar intrapten. Het blijkt nog erger dan ik al dacht. Er blijken camerabeelden te zijn uit de bus waarin het meisje zat. Op die camerabeelden is te zien hoe de twee Marokkanen met elkaar belden voor ze uitstapten. Op die manier organiseerden ze dus de andere vier die het meisje op straat op stonden te wachten:

Tijdens de rit legden de twee blijkbaar via de telefoon contact met vier vrienden. Toen de vrouw uitstapte bij Minahassastraat aan de Rijksstraatweg in Haarlem achtervolgden de twee haar. Bij de kruising van de Rijksstraatweg met de Planetenlaan stonden vier andere gewaarschuwde mannen, ook van Marokkaanse afkomst, klaar. Zij blokkeerden de weg voor de vrouw en sloten haar met de twee achtervolgers in. Vervolgens werd het slachtoffer door de zes mannen fors mishandeld.

We hebben het hier dus niet zomaar over een plotselinge aanval van woede van de kant van de op hun pik getrapte Marokkanen. We hebben het hier over een welbewuste lynchpartij.

De camerabeelden zijn nog niet vrijgegeven. Hoog tijd dat dit snel gebeurd. Elke dag dat deze zes vrij rondlopen wordt het vertrouwen in de Nederlandse rechtstaat weer een stukje verder geschaad.

 

De PVV stelde inmiddels vragen. Belangrijk lijkt me daarbij vooral vraag 5:

Bent u nu eindelijk bereid om de groepsaansprakelijkheid wettelijk uit te breiden, zodat deelname aan het groepsgeweld strafbaar is en daarmee de bewijslast voor het Openbaar Ministerie minder zwaar is en deze lieden aangepakt kunnen worden? Zo nee, waarom niet?

Want je zult zien: als ze al opgepakt worden, kan de rechter er vast niks mee. Als ze al opgepakt worden.

 

 

 

Vandaag zijn de ministers van buitenlandse zaken bijeen in Luxemburg voor een EU vergadering. Op de agenda staat de ramp in Lampedusa.

De president van Italië, Giorgio Napolitano riep op om de regelingen voor asielzoekers te verruimen. Italië wil al lang af van het Dublin akkoord, waarin bepaald wordt dat een asielzoeker zijn procedure moet afwachten in het land van aankomst. Ook Spanje en Frankrijk zijn hierop tegen:

[cleeng_content id=”180542347″ description=”Na Lampedusa. EU wil meer immigratie” price=”0.99″ t=”article”]Another controversial issue concerns the Dublin Regulation in the part where, Alfano stressed, ‘it has a totally bureaucratic approach and entrusts the country of arrival, Italy, with all the responsibility of migrants’. The rules, he said, need to be ‘urgently’ changed.

Such calls for change, also presented by other countries whose shores face Africa, like Spain and France, have always been rejected by central and northern European countries who have opposed demands presented by groups of countries often dubbed the ‘Club Mediterranee’.

Als het Dublin akkoord wordt opgeheven zou dit leiden tot een sterke verruiming van de mogelijkheden voor deze zogeheten ‘asielzoekers’.  Ze kunnen dan vrij shoppen binnen de EU zone, en hun procedure oneindig uitstellen. Ook kunnen ze zich rustig laten voorlichten door hun advocaten om te bekijken in welk land ze het meeste kans van slagen hebben en waar de regelingen van de verzorgingsstaat het beste voor hen uitpakken.

De voorzitter van het Europese Parlement, Schulz, liet al weten in algemene zin achter de wens van Italië te staan. En ook de Franse minister van buitenlandse zaken benadrukte nog eens dat ‘we’ in deze achter Italië moeten staan, om hen te verlichten van de opvangtaak.

European Parliament President Martin Schulz said ‘it is shameful that the EU left Italy alone for so long with the influx of refugees from Africa’. Helen Conway-Mouret, minister of Overseas France, was on the same wavelength. ‘It is a scandal’, she said. ‘We cannot think that Italy can manage this situation alone’.

 In feite is het akkoord van Dublin allang zo lek als een mandje. In Duitsland bijvoorbeeld hebben rechters al meerdere keren uitgesproken dat ‘asielzoekers’ die een aanvraag deden in Griekenland, niet teruggestuurd hoeven te worden naar Griekenland.

En ook in Nederland houdt men zich in veel gevallen al niet meer aan het Verdrag van Dublin. Het Europees Hof stelde al vast dat het Verdrag van Dublin niet opgaat voor minderjarige ‘asielzoekers’ en daarmee kwam het nog verder op de helling te staan.

Het is dus een kwestie van tijd. Het Verdrag van Dublin wordt feitelijk al niet meer uitgevoerd. Nu is het alleen nog maar wachten op de formele bevestiging en dan kunnen immigranten uit Afrika en het Midden Oosten vrijelijk het Europese land uitzoeken waar het fruit het laagst hangt.

Dan is het alleen nog maar een kwestie van de overtocht overleven.

En dit alles gedreven door het fanatisme van EU Commissaris Malmström:

Zij zal afreizen naar het wrak.

Zij vindt dat ‘meer immigratie’ goed is voor Europa:

“Migration reduces poverty on an extraordinary scale. We need more channels for legal migration,” EU Home Affairs Commissioner Cecilia Malmstrom said last week.

[/cleeng_content]