Gisteravond bij Pauw & Witteman bracht Diederik Samsom weer een staaltje verbale acrobatiek ten tonele waar niemand een touw aan vast kon knopen, en zo zal het wel weer bedoeld zijn. Het kwam er in elk geval op neer dat de beslissing van de PvdA om mee te gaan in het JSF project toch niet zo zeker was, als aanvankelijk voorgespiegeld leek in het regeerakkoord. Dat wordt dan natuurlijk een probleem voor dit kabinet en dat is op zich mooi.

Wat ik eigenlijk hoop is dat iemand van de PvdA fractie het laatste nummer van het Amerikaanse blad Vanity Fair heeft gelezen. Daarin staat een Deep Throat verhaal dat de JSF tot op de grond toe afbreekt. Dit is de grootste fail uit de militaire geschiedenis.

[cleeng_content id=”764718469″ description=”Waarom de PvdA de stekker uit de JSF moet trekken” price=”0.99″ t=”article”]De PvdA heeft ook aangekondigd om nog eens kritisch te gaan kijken naar het rapport van de Rekenkamer over de JSF. De gezichten van de fractieleden stonden bij het langslopen in de Tweede kamer op onweer. Dat is trouwens grappig, want met onweer mag de JSF niet vliegen. Het mag en kan nog veel meer niet, en daar kom ik zo op terug.

De Rekenkamer stelde vast dat de inzetbaarheid van de JSF’s minder was dan ons voorgespiegeld werd, met andere woorden we kregen minder waar voor ons geld.

En zoals dat dan in de politiek kan gaan, wordt na al die ellenlange gesprekken dit dan ineens het heikele punt. Of toch weer niet.

Zelf hoop ik dus vooral dat de PvdA fractie de moeite zal nemen om dit verhaal uit het laatste nummer van Vanity Fair lezen. Het is topjournalistiek, razend spannend, en vooral dodelijk.

Als de journalist, Adam Ciralsky, het ding voor het eerst ziet staan is hij getroffen door de schoonheid ervan. Zelden zag een mislukking er zo aantrekkelijk uit:

Whatever its shortcomings—and they, like the dollars invested in the plane, are almost beyond counting—up close it is a dark and compelling work of art.

Het project is inmiddels met zeven jaar vertraagd, de kosten zijn tot in het oneindige vergroot, en er is nog steeds geen zicht op wanneer het ding ooit operationeel zal zijn. En dat is niet normaal. De F-16 was in acht jaar helemaal uitontwikkeld en gevechtsklaar.

Een van de meest krankzinnige dingen bij de JSF is de gedigitaliseerde helm (zie de foto) waarmee een piloot alle kanten uit kan kijken, overal doorheen kan zien, zelfs door de bodem van het toestel, een massa aan data binnenkrijgt, veel perspectieven tegelijk kan ophoesten, en de man in de helm in een staat van continue duizeligheid brengt. De helm heeft vele gebreken. De software is nog steeds niet up to date. Als het toestel schokt, begint voor de ogen van de piloot alles te bibberen en te draaien. Hij is nu al begroot op een half miljoen dollar per stuk. Als de helm het niet doet, moet de piloot er met de hand en op eigen zicht uit zien te komen, en dan blijkt het zichtveld in de JSF nogal beperkt, met name naar achteren, zodat hij een flinke kans loopt door een vijandelijke achterligger geraakt te worden. Het zicht via de helm is niet direct, het gaat via video, en dit is, zo werd vastgesteld, altijd inferieur aan het menselijk oog. Dus in plaats van beter zicht, biedt de JSF slechter zicht.

Het komt regelmatig voor dat de hele vloot voor weken aan de grond moet blijven, omdat er in één toestel een mankement is, wat dus ook de anderen kan betreffen. De kans dat dit ook gebeurt als het toestel gevechtsklaar is, lijkt niet ondenkbeeldig. Meer techniek, meer ingewikkelde problemen.

De journalist spreekt een inside bron uit het project, die ‘Charlie’ wordt genoemd. Deze vertelt dat de problemen waarmee de JSF nu te maken heeft, terug te voeren zijn op een periode waarin de bouwer, Lockeed, zich gedwongen zag problemen vooruit te schuiven, omdat het project onder grote druk stond:

 Unfazed by Kendall’s change in tone, Charlie insists that technical problems will continue to bedevil the program. “You can trace the plane’s troubles today back to the 2006–2007 time frame,” he explained. “The program was at a critical point and Lockheed needed to prove they could meet weight requirements.” That, he says, led to a series of risky design decisions. “I can tell you, there was nothing they wouldn’t do to get through those reviews. They cut corners. And so we are where we are.”

 

De JSF kan, zo weten we, niet vliegen bij slecht weer. De journalist zag met eigen ogen hoe dit in de praktijk eraan toeging. Voor ze opstegen, verzamelden piloten zich voor een computer om uit de weersvoorspellingen op te maken of het veilig was om te vliegen:

 Among the F-35’s current limitations, perhaps the most surprising involves inclement weather. As I witnessed during my second day at Eglin Air Force Base, when storm clouds loomed over the Gulf of Mexico, the Pentagon’s supposedly “all weather” F-35 Lightning II, ironically, cannot fly within 25 miles of lightning. I watched as pilots gathered around a computer and tracked the weather, trying to decide if it was safe enough to go aloft. While this prohibition has been publicly reported, the reasons behind it have not.

De journalist onthult ook de reden. Burgervliegtuigen hebben een beveiliging tegen onweer, die in het model van de JSF niet toegepast kan worden. Dit meest moderne vliegtuig is dus hier ouderwetser dan ieder KLM toestel dat je van Schiphol naar Heathrow kan vervoeren.

Vanwege de Stealth technologie, die het toestel onzichtbaar moet maken voor de radar, is de JSF ook nog eens niet in staat om veel bewapening mee te nemen. Zeker niet in vergelijking met het toestel waarvan het in de VS de vervanging moet worden:

Consider this: the air force’s non-stealthy A-10 Thunderbolt II—a close-air-support aircraft that the Marines routinely call upon and which the F-35 is replacing—can carry 16,000 pounds worth of weapons and ordnance, including general-purpose bombs, cluster bombs, laser-guided bombs, wind-corrected munitions, AGM-65 Maverick and AIM-9 Sidewinder missiles, rockets, and illumination flares. It also has a 30-mm. GAU-8/A Gatling gun, capable of firing 3,900 rounds a minute.

By comparison, the F-35B, which the Marines insist they will field in 2015, will carry two AIM-120 advanced air-to-air missiles (which protect the F-35 from other aircraft, not grunts on the ground) and either two 500-pound GBU-12 laser-guided bombs or two 1,000-pound GBU-32 J.D.A.M.’s.

De officiële voorspelling zijn dat het toestel in 2015 gevechtsklaar moet worden, maar Vanity Fair sprak insiders die lieten weten dat dit de zoveelste fictie is die lobbyisten rondom het JSF project verspreid hebben.

PvdA: dat wordt dus een ‘niet doen.’[/cleeng_content]

 

Abou Jahjah zat vijf jaar in Libanon, en nu vindt hij het tijd om terug te keren naar België. Het is in Libanon niet prettig meer, zegt hij in De Gazet van Antwerpen:

Ik engageerde mij in de Arabische Lente. Ondertussen speelt alles zich af op het internationaal politiek niveau. Ik heb daar nog maar weinig impact op. Door het conflict in de regio is het onveilig geworden in Libanon. Mijn kinderen groeiden op tussen schietpartijen en explosies.

Iets met ‘grond te heet onder de voeten’ dus.

[cleeng_content id=”171233195″ description=”Gezocht: Abou Jahjah” price=”0.99″ t=”article”]Hoofdredacteur Yves Desmet van De Morgen is blij met de komst van Jahjah, schrijft hij in een redactioneel stuk:

 

Hij komt dus terug.

Welkom.

Ik ben het nog steeds op veel punten grondig met hem oneens, maar veel liever een debat met hem dan met een godsdienstwaanzinnige op weg naar Syrië om zijn zeventig maagden te verdienen.

 

De Joodse André Gantman, van de Vlaamse partij N-VA vindt juist dat Abou Jajah opgepakt moet worden.

 

Gantman zegt:

“Hij moet opgepakt worden voor ondervraging met betrekking tot zijn activiteiten in het kader van Hezbollah. Ik vraag aan de minister van Justitie om gebruik te maken van haar positief injunctierecht van zodra hij voet zet op Belgische bodem”

Het Vlaams Belang laat vandaag in een persbericht weten dat Jahjah z’n Belgische nationaliteit afgenomen moet worden:

 Dat Abou Jahjah door progressieve figuren als sp.a’er Bert Anciaux en De Morgen-hoofdredacteur Yves Desmedt nu met open armen in ons land wordt ontvangen, is te gek voor woorden. Opnieuw collaboreren de socialisten met de vijanden van Europa. Alhoewel Abou Jahjah zich tegen hem afzet, verschilt hij in essentie niet van Abou Imran (Sharia4Belgium).

Waar de orthodoxe soenniet Abou Imran de racistische, antisemitische en inhumane sharia in onze samenleving wil installeren, wil de uit Libanon afkomstige Abou Jahjah, een notoir Jodenhater, (zelfmoord)terrorismeverheerlijker en Hezbollah-militant, onze samenleving injecteren met het typische Arabisch-islamitisch racisme, paranoïde slachtoffer- en complotdenken, antisemitisme en Westenhaat. De einddoelen van Abou Imran en Abou Jahjah mogen dan wel enigszins verschillen, voor onze tolerante samenleving en democratische rechtsstaat vormen ze hetzelfde gevaar. Abou Jahjah verzet zich tegen integratie en wil in ons land eigenlijk Arabisch-islamitische enclaves bewerkstelligen.

Blijkbaar is iedereen vergeten hoe Abou Jahjah na de aanslagen van 9/11 zei dat hij “een gevoel van victorie voelde”. Blijkbaar is iedereen de rellen in Antwerpen vergeten, waar de AEL met voorman Abou Jahjah de aanstokers van waren. Blijkbaar is iedereen vergeten hoe AEL-betogingen door Antwerpen trokken waarbij slogans pro Hamas en pro Hezbollah werden gescandeerd, waarbij poppen die orthodoxe joden moesten voorstellen werden verbrand en waarbij een spoor van vernieling door de stad werd getrokken. Blijkbaar is iedereen vergeten hoe Abou Jahjah in 2009 de toegang tot het grondgebied van het Verenigd Koninkrijk werd ontzegd. Blijkbaar is iedereen vergeten hoe Abou Jahjah de lof van Hezbollah zwaait, alhoewel Hezbollah op de EU-lijst van terroristische organisaties staat.

Filip Dewinter: “In plaats van Abou Jahjah met open armen te ontvangen, moeten de Belgische autoriteiten er alles aan doen om Abou Jahjah de Belgische nationaliteit die hij als asielbedrieger en na een schijnhuwelijk heeft verkregen af te nemen. Abou Jahjah moet als een ongewenste en gevaarlijke vreemdeling behandeld worden en zo snel mogelijk opnieuw ons land worden uitgezet.”

De actie van het Vlaams belang gaat samen met een ‘Gezocht’ poster die in België verspreid wordt. Hierboven de pakkende foto. Jahjah zoals we hem in de Vlaamse media meestal niet kennen.[/cleeng_content]

Waarom leent de staat nog geld? De staat kan toch naar eigen goeddunken geld scheppen? Dat schreef Caroline gisteren hier op De Nieuwe Realist.

In haar woorden:

Geld kan ook de staat gewoon uit te lucht grijpen, want kon de staat dat niet, dan zou de staat de banken niet kunnen toestaan dat wel te doen. Iedere cent rente die de staat betaalt over de staatsschuld is dus overbodig en het gevolg van de weigering van de houders van de staatsmacht te doen wat als belangrijkste bezuiniging voor de hand ligt: geen geld meer lenen maar zelf uit de lucht grijpen.

Volgens Victor Onrust is dat onzin. De staat is aan regels gebonden. De banken ook.

[cleeng_content id=”931731593″ description=”Natuurlijk kan de staat niet vrij geld maken” price=”0.99″ t=”article”]Hieronder de reactie van Victor Onrust op de column van Caroline.

Door: Victor Onrust

Geldschepping

De meest simpele vorm van geldschepping is dat bank A het spaargeld dat aan de ene kant op de rekening gezet wordt aan de andere kant uitleent. Het “zelfde” geld “bestaat” zo twee keer: als bedrag dat spaarder X van de bank tegoed heeft en het bedrag dat die bank tegoed heeft van degene die het geleend heeft. Als die persoon het vervolgens geheel of gedeeltelijk bij een andere bank (of dezelfde) op een spaarrekening zet, kan die bank dat weer uitlenen aan nog weer iemand anders. Het geld “bestaat” zo vier keer. Kern blijft wel dat tegenover ieder bedrag dat uitgeleend wordt een ander bedrag ingelegd moet zijn. Dat hoeft niet een tegoed van een klant te zijn. Het kan ook risicodragend kapitaal van de bank zelf zijn. Risicodragend wil zeggen dat er geen recht bestaat op uitbetaling van het ingelegde bedrag. Als een lening geheel of gedeeltelijk niet wordt terugbetaald dan betekent dat dat het eigen vermogen van de bank met dat bedrag verminderd wordt. De rekeninghouders worden daar niet voor aangeslagen.

Er zijn regels voor het minimum aan eigen geld van de bank ten opzichte van de totaal aan uitgeleende som. Deze regels zijn sinds 2008 acht aangescherpt (Basel III) en de eis is nu dacht ik ongeveer 9%. Het is in geen geval zo dat een bank geld uitleent die het niet eerst ergens anders vandaan heeft. Het moet altijd of eigen vermogen zijn of geld dat iemand anders aan de bank heeft uitgeleend.

We komen nu aan de tweede vorm van geldschepping. Een centrale instantie die daartoe wettelijk het recht heeft kan aan banken geld lenen zonder dat ze dat zelf ergens anders leent (overigens hebben alleen sommige banken het recht om bij de ECB te lenen). In het verleden was dat in Nederland de Nederlandse Bank. Nu is dat voor de Eurozone de Europese Centrale Bank. Hier wordt dus uit het niets geld geschapen. Dit scheppingsproces is aan bepaalde doelstellingen en regels gebonden. Primair doel is en was om de waarde van het geld min of meer gelijk te houden, ofwel om de inflatie binnen de perken te houden. De methode daarvoor is dat de ECB rente rekent voor haar leningen. Is er te weinig geld, of je zou moeten zeggen vraag naar geld dan gaat de rente van de ECB naar beneden. Is er te veel geld of te veel vraag naar geld dan gaat die rente omhoog.

Dit systeem staat geheel los van de overheidsschulden. In principe moeten overheden als iedere andere organisatie geld lenen als ze uitgaven willen doen waarvoor ze geen middelen hebben. Daarvoor hoeven ze niet naar de bank, maar kunnen ze zelf op de kapitaalmarkt geld lenen. Het is mogelijk, maar niet de bedoeling, dat een centrale bank (de ECB) deze obligaties koopt met geld dat ze niet zelf elders hoeven te lenen.

Twitter Victor Onrust

website Victor Onrust

 

[/cleeng_content]

 

Een interview met Prof. Dr Jaap Dronkers over de hoge CITO scores op islamitische scholen.

Waarom RTL de feiten verkeerd weergaf. En waarom een CITO toets bijna een IQ toets is.

Volg mij hier op Twitter.

 

Het kabinet wil de uitslagen van de CITO toetsen per school opkrikken en kwam daar gisteren mee naar buiten. Dat die gegevens überhaupt openbaar zijn, is nog maar kersvers. Het  ging gepaard met veel commotie. Pas na een Wob procedure van RTL Nieuws gaf staatssecretaris Dekker de gegevens prijs. (PDF) Maar ook weer niet alle gegevens. Op 14 september zette RTL de gegevens op de website. Met een aantal conclusies die veel verbazing wekten. Het nieuws was:

Islamitische scholen scoren bovengemiddeld op Cito-toets

 Juichend werd er  bericht over de zegetocht van de islamitische scholen. Maar er was ook veel scepsis. Na net alle heisa op het Ibn Ghaldoen kwam dit plotselinge succes  van de islamscholen merkwaardig, om niet te zeggen ongeloofwaardig over. Al snel werd opgemerkt dat RTL Nieuws had nagelaten te vermelden dat het niet ging om de absolute scores van de scholen, maar slechts om de toegevoegde waarde. A. Nanninga van GeenStijl veegde vervolgens de vloer aan met de onderzoeker Jaap Dronkers. Dronkers zou een ‘Islam bias’ hebben, oordeelde Nanninga. Nu waardeer ik A. Nanninga altijd zeer, maar Dronkers met een ‘Islam-bias’? Volgens mij was hier toch iets aparts aan de hand. Ik sprak Dronkers destijds uitvoerig voor mijn boek Het Immigratietaboe, en de uitspraken van deze hooggeplaatste onderwijssocioloog (zowel hoogleraar in Maastricht als verbonden bij het CPB als wetenschapper) kon ik toch echt heel moeilijk politiek correct noemen. Wat ik in zijn positie bepaald dapper vond. Dronkers had volgens mij allesbehalve een ‘Islam bias.’ Integendeel, hij was zeer geïnteresseerd in data waaruit de negatieve invloed van de islam op moslimleerlingen bleek. Hij was ook niet politiek correct in een ander opzicht: Mono etnische scholen doen het volgens Dronkers beter dan multi etnische scholen. Het ‘mengbeleid’ van de Nederlandse overheid heeft volgens hem dan ook geen positief effect op de onderwijsresultaten. Het gevolg was een wijziging in het beleid. Dronkers zei niet zomaar wat. Hij werkte met zeer uitvoerige databestanden.

Hoe kon dezelfde Dronkers dan achter een RTL onderzoek zitten waaruit bleek  dat moslimscholen zo positief scoorden? Ik ging de berichtgeving eens beter onderzoeken. Dronkers en ik namen weer contact op en ik besloot tot een interview met hem om de echte feiten boven water te krijgen. Het is taaie materie, deze metingen. De essentie is dat Jaap Dronkers niet absolute verschillen presenteerde, maar relatieve, en om de cijfers van de verschillende scholen vergelijkbaar te maken, hanteerde hij methoden om de sociale verschillen als het ware te neutraliseren. zo kon hij duidelijk maken wat de relatieve bijdrage was van de scholen. En dat is nodig om deze scholen te beoordelen. Hij geeft in dit interview uitleg over deze complexe methoden. En zo wordt ook duidelijk dat er bij de vertaalslag van RTL, en zeker bij de berichtgeving daarna iets mis ging. Maar ook weer niet zo heel veel mis als ikzelf dacht, zegt Jaap Dronkers.

De weerslag van dit interview staat hieronder.

 

-In het bericht van RTL nieuws wordt het voorgesteld alsof de verschillende schoolsoorten sterk en in absolute zin van elkaar verschillen qua CITO toets.

Dronkers: ‘Wat sterk is, of niet sterk, is eerder een politieke, dan een wetenschappelijke maat. RTL heeft ook gelijk wanneer ze het hebben over ‘absolute zin.’ Want de scholen verschillen ook in absolute zin van elkaar, qua cito-scores. Ook al gaat het soms maar om een enkel CITO punt. Een punt is minder dan de standaard deviatie, dat op 3.820 punten ligt.  (Een standaarddeviatie is een statistisch begrip. Het verwijst naar een standaardafwijking. JN) Dat lijkt misschien weinig, maar een punt maakt  veel uit in bepaalde steden (Amsterdam), waarbij wordt gevochten om toegang tot bepaalde scholen. Het maakt ook veel uit bij de toelating tot een bepaald onderwijstype, bv havo of vwo. Een punt verschil kan maken dat een leerling in een andere type onderwijs terecht komt. Toetstechnisch heeft u wel gelijk, maar er is meer dan alleen toetstechniek. Maar hierover kan je lang twisten wat zwaarder weegt: de toetstechniek of het feitelijk gebruik.

-Laten we dat inderdaad maar niet doen. Maar dan lees ik uw toelichting (PDF), en dan zie ik dat het bij u toch om iets anders gaat dan om verschillen in absolute zin, zoals RTL stelt, namelijk om verschillen in de toegevoegde waarde. Over wat die waarde is, daarover schrijft u: “Toegevoegde waarde is dus de mate waarin de eindscore van een school afwijkt van de gemiddelde score van alle basisscholen met eenzelfde leerling-populatie.”

Dronkers: ‘Daar ligt inderdaad een verschil. De absolute score van vrijgemaakte reformatorische scholen is hoog. Maar hun toegevoegde waarde is laag. De absolute score van islamitische scholen is laag. Maar hun toegevoegde waarde is positief. Dus, zoals ik inderdaad schreef in de toelichting: Ze doen het beter dan je zou verwachten op basis van hun leerling populatie. Voor de beoordeling van een school moet je beide aspecten in beschouwing nemen: absolute scores en toegevoegde waarde.

 -Maar ja, als ik dan kijk naar wat RTL hierover schrijft, dan zie ik toch weer iets anders staan, namelijk: “Islamitische basisscholen halen betere scores voor hun eindtoets dan het landelijk gemiddelde, blijkt uit onderzoek van RTL Nieuws in samenwerking met Jaap Dronkers van de Universiteit van Maastricht.”

Dronkers: ‘Dat is duidelijk te kort door de bocht van de koppensneller bij de RTL. Daar had moeten staan: ‘Islamitische basisscholen halen betere scores voor hun eindtoets dan andere scholen met vergelijkbare leerlingen.’ Maar verderop in dat bericht gebruikt de RTL toegevoegde waarde zoals je had moeten doen.

 -Laat ik dan toch nog even verder gaan met de tekst die RTL naar buiten bracht, en waar het nieuws over ontstond aangaande het succes van de islamitische scholen: ‘De 43 islamitische basisscholen in Nederland die zijn onderzocht scoren samen een 7,6. Individueel scoren maar liefst negen scholen hoger dan een 8.’

Dronkers: ‘RTL heeft mijn toegevoegde waarde, uitgedrukt in plussen en minnen, omgerekend naar een 10-punts schaal, met een 7 als gemiddelde. Dat maken ze in het bericht wel duidelijk, maar lezers zullen dat snel vergeten en de uitkomsten fout lezen. Vanuit journalistiek oogpunt begrijp ik dit besluit van RTL, maar vanuit academisch oogpunt vind ik het niet verstandig. Maar een getal boven de 7 betekent dus bij de RTL een positieve toegevoegde waarde. Nogmaals op de RTL site wordt dat goed uitgelegd, maar je leest er te gemakkelijk overheen.’

-Ik ga nog even verder met de RTL tekst. ‘De Al Wafaschool in Amsterdam haalt de beste score.’…

Dronkers: ‘Dus niet de beste absolute score, maar de hoogste toegevoegde waarde!’

 -Juist. Dan lees ik weer verder bij wat er op de RTL site staat: “De school krijgt van RTL Nieuws een 8,9. Het gemiddelde voor de Cito-toets op die school is 535,2.”

Dronkers: ‘Dat is dus hoog voor scholen met deze populatie, maar het is maar gemiddeld als je het vergelijkt met het gemiddelde van alle openbare scholen. Dat is 534,6, dus net iets boven de islamitische school met de hoogste absolute score. Overigens betekent dit ook dat er openbare scholen zijn die onder de absolute score van de Al Wafa school liggen’

 -Duidelijk. Ik lees nog even verder bij RTL: “Vergelijkbare scholen scoren gemiddeld een 527,9. Islamitische scholen halen overigens niet de hoogste score van alle denominaties. Die eer is weggelegd voor Algemeen Bijzondere scholen. Dat zijn scholen die neutraal zijn wat levensovertuiging betreft, maar niet onder de overheid vallen. Deze 311 scholen scoren een 8,3.”

Dronkers: ‘Aan toegevoegde waarde.’

-Precies: Weer terug bij de RTL tekst: “De 70 antroposofische scholen (6,2) en de 112 Gereformeerd Vrijgemaakte scholen (6,0) scoren juist iets lager dan het gemiddelde.”

Dronkers: ‘In toegevoegde waarde.’

 -RTL maakte er een soort wedstrijd van in hun presentatie. Vindt u dat wel terecht, gezien het feit dat die toegevoegde waarden toch ook weer niet zo enorm zijn?

Dronkers: ‘Ja. Om twee redenen: Ten eerste meten de absolute scores een flink stuk leerlingenkenmerken, en dus geen schoolkwaliteit. Het bevorderen van het gebruik van toegevoegde waarden in plaats van absolute scores is dus belangrijk voor de juiste beoordeling van de kwaliteit van scholen en het voorkomen van strenge entreeselecties. Die worden als het ware door de berekening van de toegevoegde waarde ‘afgestraft.’ En ten tweede kan één punt wel degelijk verschil uitmaken in twijfelgevallen, Het kan het verschil zijn tussen een HAVO of een VWO advies, en bij de toegang tot een gewenste school.

-Ik krijg de indruk dat u toch de opleiding van de ouders een belangrijkere factor vindt dan de kwaliteit van de leerkracht, als het gaat om het succes van een leerling te bepalen. Althans, zoiets vond ik terug in een artikel van u over de islamitische scholen. (PDF) Daarin schrijft u: “Een belangrijke oorzaak van het slecht presteren van scholen is het lage opleidingsniveau van de ouders van de leerlingen. Dat opleidingsniveau is veel belangrijker dan het percentage autochtone leerlingen.” En ook: “Een andere belangrijke oorzaak van het slecht presteren van scholen is de kwaliteit van leerkrachten, die vaak lager is op scholen met een laag ouderlijk opleidingsniveau. Als gevolg daarvan kunnen scholen met veel leerlingen met laaggeschoolde ouders veel moeilijker voldoen aan de minimumeisen.”

Dronkers: ‘Ja, het ouderlijk milieu van leerlingen en met name de ouderlijke opleiding is belangrijker dan de schoolkenmerken. Maar dat wil nog niet zeggen dat de verschillen in schoolkenmerken irrelevant zijn. Een analogie: Voor het voorkomen van letsel bij auto ongelukken is de rijstijl van het bestuurder het allerbelangrijkst, maar dat wil niet zeggen dat de autoriemen en de kwaliteit van de auto irrelevant zijn.’

-Om een correctie toe te passen op de CITO uitslagen van een school, rekent u de achtergrond van de leerlingen mee. Kunt u me uitleggen waarom deze achtergrond van belang is als het gaat om de toegevoegde waarde van de school? Wordt het niveau van de school belangrijker als de achtergrond van de leerling ‘lager’ is?

Dronkers: ‘Nee, de rekenwijze is het zelfde, ongeacht het niveau van de leerlingen. Het betekent dat een school, met academisch geschoolde ouders met een CITO toets vijf punten hoger dan verwacht dezelfde positieve toegevoegde waarde heeft als een school met alleen laaggeschoolde ouders die vijf punten hoger scoort dan verwacht. Het betekent ook dat die punten voor alle scholen op dezelfde wijze worden berekend’

 -Om de etnische herkomst van scholieren te bepalen maakte u gebruik van een bestand van het ministerie van onderwijs. Sinds 2010 wordt het niet mee bijgehouden. Is dat geen bezwaar? Wat is trouwens de reden dat het ministerie deze gegevens niet meer verzamelt?

Dronkers: ‘Ja, dat geeft nu al problemen en op de lange termijn kan dit dus zo niet meer. Dat is ernstig, want het land van herkomst heeft gevolgen voor onderwijsprestaties, ook als ik rekening houd met de sociale achtergrond van de ouders. Om deze herkomst gegevens nu toch nog te kunnen gebruiken hebben wij dit jaar alle basisschoolleerlingen gebruikt bij de berekening van deze percentages. Dat is stabieler. Het grootste deel van deze leerlingen zijn nog op die basisschool van 2012. Het ministerie van OC&W heeft in 2011 een convenant gesloten met ‘het veld’ (dat is de PO Raad) om dit soort gegevens niet meer centraal te verzamelen. Mijn indruk is dat men het verzamelen van onwelgevallige informatie wil tegen gaan. Daar schreef ik al eens eerder over. (PDF) 

-Kijk ik naar uw toelichting, dan hecht u zelf waarde aan twee metingen van sociale achtergrond: Opleiding van de ouders en postcode van de school.  Gebruikte u beide meetsoorten als een correctie op elkaar? Hier wordt het misschien een beetje technisch.

Dronkers: ‘Inderdaad. Ik gebruik alle drie tegelijkertijd, ook omdat de beschikbare onderwijskenmerken (de zgn. Leerling gewichten) alleen meten of er sprake is van laag of zeer laag geschoold. Daardoor worden de verschillen tussen de hogere klassen onvoldoende met alleen deze beschikbare onderwijskenmerken gemeten en heb ik de status gebaseerd op postcode van de leerlingen (niet van de school!) nodig.’ Dit status meet ook het percentage hooggeschoolde ouders of het aandeel verdieners boven tweemaal modaal in de postcodes.

-Dan over de islamitische scholen. In een eerder artikel (PDF) stelt u: ‘De gemiddelde toegevoegde waarde van islamitische scholen is, net als die van andere religieus geïnspireerde scholen, hoger dan die van vergelijkbare openbare scholen.’ En dat blijkt ook de uitslag van dit onderzoek dat door RTL naar buiten werd gebracht. Alleen de bijzonder neutrale scholen doen het wat betreft toegevoegde waarde nog beter. De verschillen tussen de islamitische scholen en de andere godsdienstig georiënteerde scholen lijken in het puntensysteem dat RTL hanteert groot. De vraag is dan hoe dat komt. Ik heb er wel een idee over. Katholieke scholen zijn waarschijnlijk minder homogeen dan islamitische scholen. En u stelde al eerder vast dat cultureel en etnisch homogene scholen beter scoren dan Multi-etnische en multiculturele scholen. Bovendien is het natuurlijk nog maar de vraag wat er tegenwoordig ‘katholiek’ aan is. Maar dat zou dan weer niet de opvallend lage score van Gereformeerd Vrijgemaakte scholen verklaren.

Dronkers: ‘Dat zou ook mijn lijn van redeneren zijn. De uitkomst voor de vrijgemaakte scholen was voor mij een verrassing. Misschien hebben deze vrijgemaakte scholen geen goed zicht op de gemiddelde toegevoegde waarde van de andere witte scholen. Ze doen het dus wel aardig met hun absolute  scores, maar niet ten opzichte van andere witte scholen met dezelfde leerlingensamenstelling. Wellicht omdat ze een andere test gebruiken dan de CITO toets, namelijk die van de SEO protestant-christelijke school- en begeleidingsdiensten (die ik zelf om heb gezet in quasi-CITO scores) hebben zij niet door gehad dat ze eigenlijk onderpresteren. Alle andere denominaties gebruiken in meerdere of mindere mate CITO, of iets verwants, en kunnen zich dus zelf vergelijken. Zelfs sommige Vrije Scholen gebruiken die.’

-Dan is er nog een groot probleem. Bij sommige scholen wordt de CITO toets maar door een beperkt percentage leerlingen gedaan. Als je dat niet corrigeert, zouden deze scholen het veel beter lijken te doen dan scholen waarbij alle leerlingen de CITO toets doen. U heeft zo’n correctiemethode toegepast via een formule. Het is voor niet ingewijden een ingewikkeld verhaal, maar zo formuleert u het zelf: “Wij hebben een OLS regressie berekend met het gemiddeld percentage deelnemers als onafhankelijke variabele en de gemiddelde eindtoets als afhankelijke variabele. Uit deze regressie blijkt dat scholen per 10% meer deelnemers 0.11 punt hoger scoren op hun eindtoets. Daarom hebben wij een ‘echte’ eindtoets berekend door de gemiddelde score op de eindtoets te verlagen met 0.011punten voor elk percentage niet-deelnemer. Deze ‘echte’ toets geeft dus de gemiddelde score op de eindtoets als alle leerlingen zouden deelnemen.”Dat is voor u dus de manier geworden om te meten wat je eigenlijk niet kunt meten, namelijk de resultaten van de leerlingen die geen toets deden. Maar nu kan ik me voorstellen dat de ene school om heel andere reden een laag percentage CITO toetsen heeft, per klas dan een andere. Sommige scholen zullen geneigd zijn om hun resultaten op te pimpen door alleen de beste leerlingen mee te laten doen. Andere scholen hebben misschien meer principes, en daar zullen alleen de leerlingen die zelf graag willen, meedoen.  Kunnen deze motivatieverschillen niet wegvallen door uw regressiemethode?

Dronkers: ‘Daar heeft u helemaal gelijk in, maar de kenmerken van de niet-deelnemers heeft onze overheid niet vrijgegeven (al dan niet door juridisch verzet van de scholen). Er is namelijk wel een categorie leerling, waarbij volgens de inspectie het afnemen van een eindtoets niet verantwoord is, en die per school bekend is. Volgend jaar hoop ik dat RTL dat gegeven verwerft en dan ga ik die gebruiken door die af te trekken van het percentage niet-deelnemers. Uw voorbeeld is reëel, maar het is nu eenmaal onmogelijk om dit valide te meten, omdat scholen belang hebben bij die antwoorden. Overigens wil ik aan uw opmerking over het ‘oppimpen’ door de scholen wel relativerend toevoegen dat het natuurlijk gaat om de eigen keuze van de leerlingen.’

-Een kwestie die hier niet aan de orde kwam, maar wel op de achtergrond speelt, is die over het IQ. Er lijkt een goede reden om aan te nemen dat een CITO toets in de buurt komt van een IQ test.

Dronkers: ‘Inderdaad. De samenhang daartussen is groot.’

-Van in deze materie gespecialiseerde wetenschappers vernam ik dat er een correlatie zou zijn van .90. Dat noemt men dan ‘bijna perfect inwisselbaar.’

Dronkers: ‘Ik zou daar ook niet ver naast zitten met mijn schatting. Maar ik wil daar dan wel aan toevoegen dat het om ‘manifest IQ’ gaat, dat wil zeggen om het IQ dat je als twaalfjarige hebt ontwikkeld vanaf je conceptie, dan wel gekregen als genen erfenis van je ouders.’

-Ik las interessant Amerikaans onderzoek, waarbij een schooltest voor Middelbare scholen, dus niet voor basisscholen, zoals bij de CITO test, naast IQ testen werd gelegd, en daarin kwam men tot de conclusie dat zo’n test, de SAT, goeddeels hetzelfde is als een meting van de zogeheten G-factor, wat, even kort door de bocht, de genetische, en best voorspellende factor is van IQ testen. Met andere woorden: Die schooltest meet gewoon je genenplaatje. Dat vond ik toch wel spectaculair. Ik begreep dat dit een inmiddels veel geciteerd en dus belangrijk onderzoek is. (PDF)

Dronkers: ‘Ja, dat de SAT in belangrijke mate manifest IQ meet, denk ik ook. Zo is er ook vergelijkend onderzoek van de internationale PISA scores naar schoolresultaten, waaruit blijkt dat het verschil tussen die onderwijsprestaties en het gemeten IQ groot is. . Maar het manifeste of gemeten IQ is niet hetzelfde als het “genenplaatje”, omdat wij pas IQ enigszins betrouwbaar kunnen meten vanaf het vierde levensjaar. Alles wat daarvoor gebeurt bij de ontwikkeling van IQ is een black box. Persoonlijk denk ik daarom dat dit onderzoek een doodlopende weg is. Om de genetische componenten van opleiding en IQ te meten, is er een nieuwe en meer belovende weg: De directe meting van de DNA structuur, en dit relateren aan uitkomsten als IQ en behaald onderwijsniveau. Daar zag ik onlangs interessante voorbeelden van. Het probleem is wel dat er zoveel genen en DNA combinaties een rol spelen bij IQ en opleiding dat de huidige computerkracht dat niet goed aan kan; teveel mogelijke combinaties.’

 

Door Caroline

 

Gisteren weer eens een troonrede. Eerlijk gezegd heb ik die niet gezien of gehoord, maar de reacties op die troonrede, die leren je de inhoud beter dan je lief is.

Niet dat het onverwacht kwam natuurlijk, de voorstellen en voornemens tot verdergaande plundering van de Nederlanders, en ook al niet onverwacht is die zogenaamde participatiesamenleving. De verzorgingsstaat ten grave. Nou ben ik daar niet rouwig om, want de verzorgingsstaat is de staat die met gebruikmaking van (de dreiging met) geweld dwingt die staat te verzorgen en ten koste van desnoods jezelf te voorzien van alles wat maar in het hoofd van de houders van de staatsmacht opkomt, maar zo is het dus niet bedoeld. Bedoeld wordt dat de staat weliswaar allerlei geld heeft afgedreigd (bijvoorbeeld voor pensioenen en uitkeringen voor mensen die daarvoor premie hebben betaald), maar nu het op uitbetalen aankomt, niet thuis wenst te geven.

[cleeng_content id=”283912913″ description=”Waarom leent de staat eigenlijk geld?” price=”0.99″ t=”article”]Wel wil de staat doorgaan met het innen van geld, en liefst nog meer dan vorig jaar, en volgend jaar weer meer dan dit jaar. De staat pikt inmiddels naar mijn schatting iets van 80% in van wat er in Nederland verdiend wordt, tenminste als je het BNP beziet exclusief het door die staat rond gepompte geld. En van die 20% die ongeveer overblijft moeten de Nederlanders zichzelf niet alleen netjes onder de pannen houden en in de kleren, maar dus ook nog eens de zaken waarvoor ze al hadden betaald, zelf gaan betalen.

Merk daarbij op dat er voor de hobby’s van de houders van de staatsmacht wél altijd geld genoeg is. Het zou raadselachtig zijn als het dat was, want dat wij door die mensen niet als mens gezien worden, maar als slaaf met pinfunctie, dat is nu eenmaal helaas een feit.

Erger is dat veel mensen zichzelf inmiddels ook als zodanig beschouwen, en zichzelf blijkbaar zijn gaan zien als een soort wezens wier enige reden van bestaan is, het in stand houden van de staat.

Maar genoeg daarover, ik wilde het maar eens hebben over een zeer eenvoudige manier om de staatsbegroting aanzienlijk te verlagen zonder dat iemand er ook maar een centje last van heeft. IJsland kan daarbij voor ons, het volk dus, het voorbeeld te zijn, en volgens mij doen zich op dit moment in Rusland en Hongarije vergelijkbare ontwikkelingen voor.

Wat wordt er namelijk verzwegen en waarom? Verzwegen wordt dat de staat zelf geld kan scheppen en dat dus niet tegen rente hoeft te lenen van wie dan ook. Waarom dat verzwegen wordt? Macht, en het feit dat de houders van de staatsmacht niet voor ons werken maar voor andere mensen, bijvoorbeeld de eigenaren van de banken die die rente incasseren.
Waar het vandaan komt is niet helemaal duidelijk, maar feit is dat de staat geldscheppende bevoegdheid heeft. Was het immers anders, dan zou de staat uiteraard geen anderen (de banken) kunnen toestaan geld te scheppen. En dat is wat de staat doet, immers, het meeste van het in omloop zijnde geld is giraal/digitaal, en het is de staat die regelt hoeveel geld in bank in kas moet hebben om geld te kunnen uitlenen, en wat geldt als ‘geld in kas’. Dat laatste zeg ik wat simpel, maar dat is waar het op neer komt en betekent dat de banken tot vrijwel in het oneindige mogen geld scheppen, niet bestaand geld dat zij van de staat uit de lucht mogen grijpen en tegen rente uitlenen.

Zo kan het dat banken hun geld niet één keer kunnen uitlenen maar wel een keer of honderd. Vandaar ook dat het me altijd heel vreemd is voorgekomen dat banken in de problemen zouden komen als ze over een paar van die leningen van uit de lucht gegrepen geld geen rente zouden ontvangen, want dat geld bestond toch al nooit echt, dan wel een paar leningen zouden moeten afschrijven. Eventuele problemen kunnen dan alleen maar veroorzaakt zijn door een staat die (al dan niet opeens) bepaalt/regelt/wet geeft dat de dekkingsregels veranderen, dan wel die dekkingsregels niet wil aanpassen. Dit alles geeft me het gevoel bedonderd te worden.

 

Maar terug naar de geldscheppende bevoegdheid van de staat. Die houdt in dat de staat natuurlijk nooit of te nimmer geld tegen rente zou hoeven te lenen. Geld kan ook de staat gewoon uit te lucht grijpen, want kon de staat dat niet, dan zou de staat de banken niet kunnen toestaan dat wel te doen. Iedere cent rente die de staat betaalt over de staatsschuld is dus overbodig en het gevolg van de weigering van de houders van de staatsmacht te doen wat als belangrijkste bezuiniging voor de hand ligt: geen geld meer lenen maar zelf uit de lucht grijpen.

Met de garanties aan Griekenland en die 40 miljard ten behoeve van het ESM deed de staat al niet anders dan geld uit de lucht grijpen (tenminste, ons is wijsgemaakt dat dat geld niet geleend hoefde te worden en het volstond dat de staat verklaarde ons in schuldslavernij te verkopen, mocht dat voor het nakomen van de garanties nodig zijn), en wat goed genoeg is voor de begroting van Griekenland, is natuurlijk ook goed genoeg voor die van Nederland.

 

Iedere politieke partij die daar niet op wijst, iedere politicus die daarover zwijgt, is geen deel van de oplossing maar mededader van het probleem.

Is het echt zo simpel? Ja, zo simpel is het.

[/cleeng_content]

 

Juist de politiek correcten zijn racisten en discrimineren. Want zij nemen de meningen van moslims over Joden niet serieus, en beschouwen het als een therapeutisch fenomeen dat met een ‘verbeterd zelfbeeld’ te verhelpen zou zijn. Als moslims nu maar eenmaal trotser op zichzelf zouden wezen, dan zouden ze hun gedachten vanzelf bijstellen.

Die gedachte zit ook achter de tentoonstelling ‘Het andere verhaal’ die nu georganiseerd wordt door twee Amsterdamse stadsdelen.

 

[cleeng_content id=”415401525″ description=”Ik neem moslims liever wel serieus over de Joden” price=”0.99″ t=”article”]De moslims zouden, zo vertelt deze tentoonstelling, in WOII juist vaak een heldenrol hebben gespeeld ten aanzien van de Joden. Joden werden geholpen, enzovoort:

Ik citeer:

Deze expositie vertelt het verhaal van moslims en joden die in het verleden in goede harmonie hebben samengeleefd. De expositie bestaat uit een reeks panelen met verhalen over moedige moslims die hun leven en het leven van hun familie in de waagschaal stelden om hun joodse medemens te redden van de vernietigingskampen. Het zijn ook verhalen over trouw, verbintenis en van onvoorstelbare heldenmoed om elkaar in tijden van verdrukking en vervolging bij te staan. Het zijn voorbeelden voor ons en onze kinderen hoe als Amsterdamse burgers met elkaar om te gaan – ondanks alle verschillen.

Ik probeer de redenering hierachter te begrijpen. Dus: Omdat er nu sprake is van vijandelijkheid van moslims ten aanzien van Joden, moet dit probleem opgelost worden door het zelfbeeld van moslims te veranderen? Dus, stel: Er is onder autochtone Nederlanders een afkeer van Joden. De oplossing is dan om een tentoonstelling te maken waarin wordt verteld dat Nederlanders in WOII een ‘goede rol’ hebben gespeeld?

Iedereen ziet gelijk de onzinnigheid van zo’n onderneming in. Toch vinden we dat niet onzinnig als het over moslims gaat. ‘We’ vinden namelijk dat we moslims niet aan horen te spreken op hun waandenkbeelden over Joden, maar ‘we’ vinden dat we iets moeten doen aan hun zelfbeeld. ‘We’ vinden dat we moslims niets kwalijk kunnen nemen. Het is allemaal een kwestie van ‘beeldvorming.’ En dan in het bijzonder van ‘zelfbeelden.’

Het is duidelijk dat je moslims niet serieus neemt met een dergelijke aanpak. Mensen die je serieus neemt, treed je eerlijk en open tegemoet. Je spreekt ze aan op hun uitspraken. Je zegt wat er niet aan deugt. Maar je gaat niet hun ‘zelfbeeld’ verbeteren omdat je ervan uitgaat dat, in dit geval, hun Jodenhaat niet serieus te nemen valt, en dat dit slechts een therapeutisch probleem is.

Dat is hetzelfde als het islamisme niet serieus nemen als ideologie, maar het terugredeneren naar een armoedeprobleem. Met andere woorden: Ze zeggen al die erge dingen wel. En ze snijden die hoofden wel af. Maar dat komt niet omdat ze in een ideologische waanwereld leven. Nee, dat komt omdat ze geld te kort hebben. En omdat er daarom iets mankeert aan hun zelfbeeld.

Er is iets heel vreemds aan de hand in het Westen. Als je mensen serieus aanspreekt, en hun woorden neemt voor wat ze zijn, ben je dus een racist, of dan discrimineer je. Als je mensen paternalistisch behandelt, en hun meningen negeert, dan maak je onderdeel uit van de grote politiek correcte hersenspoeling en dan deug je.

Dan zie je de mensen dus niet voor vol aan, maar dan zeg je dat het allemaal een kwestie is van ‘beeldvorming.’ Niet de beeldvorming over de feiten. Maar de beeldvorming over henzelf.

 

Gisteren plaatste MEMRI een filmpje op hun site van een Egyptisch jongetje dat mensen op straat vroeg naar de Holocaust. De reacties waren te voorspellen: het gros heeft er nooit van gehoord. “Holocaust? Nah. Zegt me niks.” En als ze ervan gehoord hebben, en het min of meer kunnen plaatsen (iets met Hitler en gas en Joden) dan weten ze er ineens kennelijk wel alles van en stellen ze dat het zeer discutabel is of het allemaal wel gebeurd. Nou, misschien een miljoen. Maar echt niet meer.

Hier het filmpje.

Nu kun je dus zeggen: Dat is allemaal een kwestie van beeldvorming. Als die mensen in Egypte zich wat beter over zichzelf gaan voelen, dan gaan ze zichzelf vanzelf ook in de Holocaust verdiepen. Dat is de politiek correcte reactie. De niet politieke reactie is: “Schaam je! Hoe kun je zo onwetend zijn over onze recente geschiedenis! Ik geloof het gewoon niet! Je wilt het niet weten omdat het gewoon niet te pas komt in je anti-Israël kraam!”

Tja. Dan heb je geen prettig gesprek verder. En het zal waarschijnlijk ook niets uithalen. Maar dan neem je mensen dus wel serieus. Sommige moslims, overigens, neem ik vooral meer dan serieus.

 

Je hoeft trouwens helemaal niet in Egypte te wonen om de Holocaust te negeren. Deze zomer was ik in het concentratiekamp Sachsenhausen, aan de rand van Berlijn. Nu, in Berlijn wonen heel veel Turken. En ik kwam in Sachsenhausen ook heel veel bezoekers tegen. Duitsers, Amerikanen, Nederlanders, Japanners. (!) Maar er was geen moslim te zien. Gewoon, een stukje met de S-Bahn en je zou er zijn. Dat kan elke Turk doen.

Allemaal een kwestie van beeldvorming zeker. Moslims moeten zich gewoon wat beter gaan voelen over zichzelf en over hun eigen geschiedenis. En dan gaat de Nederlandse overheid dus het leugenverhaal vertellen over moslims die de Joden in WO II goed gezind waren. Want de moslims deugden wel en de Joden niet.

Wel eens gehoord van deze vriend van Hitler?

 

Dat zou ik liever vertellen op zo’n tentoonstelling. Want dat zou pas echt ‘Het andere verhaal’ zijn.[/cleeng_content]

 

Het is ook om gek van te worden. Bij een ‘new deal for Somalia’ conferentie liet de Europese Commissie weten nog eens 650 miljoen euro te storten in het peilloze gat dat Somalië heet.

Het PVVV Europarlementslid Lucas Hartong stelde hier vragen over. En dat zijn geen keurige Europarlement vragen meer:

 

[cleeng_content id=”600375803″ description=”PVV boos: EU maakt 650 miljoen euro over naar \’boevennest\’ Somalië” price=”0.99″ t=”article”]“Hoe is het mogelijk dat uw Commissie, kennelijk zonder ook maar een greintje verstand, vanuit de EU begroting zoveel geld van hardwerkende belastingbetalende Nederlanders in dit bestuurlijk totaal onbetrouwbare en corrupte boevennest Somalië stort? Heeft de Commissie volledig haar verstand verloren? Graag een uitgebreide toelichting.”

 

Het is niet zo dat er weinig ontwikkelingsgeld naar Somalië gaat. Welgeteld 50 euro per inwoners per jaar. Daar zou je als gewone Somaliër goed van kunnen leven als het eerlijk verdeeld werd. Maar dat is nu juist precies het probleem. Het bereikt de gewone Somaliër niet. Ook diehard aanhangers van ontwikkelingshulp voor Afrika vragen zich af wat de zin hiervan is nu een staatsstructuur ontbreekt.

Een maand geleden kwam de EU al met een extra 175 miljoen euro.

En daarbovenop nu dus nog eens 650 miljoen.

Waar blijft al dat geld?

De VN moest dit jaar al eens toegeven dat er in de voorgaande twee jaar 130 miljoen dollar zoek was geraakt. Zoek. Zoals in: kwijt.

Een paar warlords zitten dat geld waarschijnlijk nog steeds te tellen. Waarom zou je nog een schip kapen als je het geld ook gewoon gratis en voor niets uit de EU boom kunt trekken?

[/cleeng_content]

 

 

Een interview voorafgaand aan een nu al spraakmakende avond. Lees verder Hans Jansen gaat live in debat met twee moslim fundi’s →

Niet alleen als dagelijkse column. Het wordt een andere journalistieke insteek.

 

Na de moord op Pim Fortuyn schreven mijn collega Stan de Jong en ik een reeks onderzoeksverhalen over Volkert van der Graaf en diens milieu voor HP/De Tijd. Daarbij verzuchtte De Jong eens hoe het toch kwam dat wij bijna de enigen waren in Nederland die zich op dit onderwerp gestort hadden.

De Nederlandse journalistiek heeft nu eenmaal geen interesse als het gaat over zaken die niet politiek correct geacht worden. De immigratie als probleem, of de EU als probleem. De islam als probleem. En al helemaal niet een kennelijk heikel onderwerp als de verschillen tussen etnische groepen. Zelden of nooit kwam het in een onderzoeksprogramma’s op de Nederlandse televisie aan de orde. In de vele discussieprogramma’s wordt er soms iets geroepen, niet onderbouwd.

Daarom wil ik een nieuw mediakanaal. Om de veenbrand een stem te geven. En om ook niet politiek correcte zaken te onderzoeken. En om interviews te doen met personen die je zelden echt aan het woord hoort komen.

Dat moet dus op een betaalsite. Want er moet wel een minimaal inkomen zijn. Deze heet De Nieuwe Realist. Het Nieuwe Realisme is de mooie, want neutrale term die bedacht werd door een wetenschapster in een studie over de strijd tegen het multiculturalisme, een beweging waarin ook de islamkritiek opgaat, de immigratiekritiek, het nationalistische streven en de pogingen om de voortschrijdende machtsuitbreiding van de EU te stoppen.

 

Abou Jajah komt terug. Dat werd vandaag in Vlaamse kranten als groot nieuws aangekondigd. Wie het moslimdebat sinds 11 september volgt, kent hem nog[cleeng_content id=”544290680″ description=”Abou Jaja komt terug: Migratie, migratie, migratie” price=”0.99″ t=”article”].   Jajah was een van de meest prominente sprekers van moslimzijde. Hij zette mensen op straat aan tot revolutie, werd daartoe veroordeeld, maar uiteindelijk vrijgesproken. Namens wie hij nu precies sprak, bleef altijd onduidelijk. Toen zijn partij, de AEL, meedeed aan de verkiezingen, leidde dat tot een jammerlijke mislukking. De welbespraakte, goed Vlaams sprekende Abou Jajah, niet weg te slaan uit menig discussieprogramma. In Nederland leek hij een grote aanhang te hebben onder de beter opgeleide Marokkanen, die in hem een stem zagen voor een meer politieke invulling van hun positie. Jajah ging terug naar Libanon waar hij was geboren. Daar zal hij het momenteel niet eenvoudig hebben. In Libanon sloot hij zich aan bij de shiïtische terreurorganisatie Hezbollah.   Maar blijkens uitlatingen op zijn Facebookpagina is hij een uitgesproken tegenstander van Assad.   Hij ziet het door hem gehate Israël en het Syrische regime ongeveer op één lijn:

After the car bomb in the southern suburb of Beirut in a Shia neighborhood . Two car bombs in Tripoli today targeting two Sunni Mosques , 27 dead and hundreds of wounded so far… this is not Alqaeda, this is not Hezbullah, this is the work either of Israeli secret service trying to push Sunni and Shia to fight each other in Lebanon, or the work of the Syrian regime trying to achieve the same goal.

Hij lijkt somber over hoe het allemaal moet aflopen.

What may begin as an attack on a murderous regime in Syria might end as a massacre by murderous Israel against our children. It’s not how it starts that matters but how it ends.

Ja, dan kun je maar beter snel naar Europa. Migratie naar Europa is voor hem sowieso de oplossing voor alle problemen. Migratie, migratie, migratie. Recent op zijn Facebook pagina:

The future is for immigration.. more and more immigration. You will be saved by immigrants labor as societies go gray . Resistance is economic suicide.

Dat doet vermoeden dat hij nu is overgegaan naar het Soennitische kamp. Abou Jajah presenteerde zich echter als pan-Arabisch socialist. In een Arabische wereld die zelden zo verdeeld was als nu, heeft hij doen dan ook een onnavolgbare positie gekregen. Ben benieuwd wanneer hij in Nieuwsuur zit, om uiteraard kritiekloos bevraagd te worden. Of in een van die andere programma’s van de publieke omroep, waar ze aan zijn lippen zullen hangen.[/cleeng_content]