Door Boy van Meetelen
In 1960 waren er wereldwijd slechts zo’n 95 landen. Nu bestaan er al zo’n 195 zelfstandige naties (moeilijk precies te tellen omdat sommige betwist worden).
Wereldwijd snakken volkeren naar meer zelfbestuur en trachten zij zich te onttrekken aan grotere politieke constructies of rijken. Van Oost-Timor tot Zuid-Soedan, van Montenegro tot Oezbekistan, overal zijn er nieuwe naties gevormd.
Deze ontwikkeling strookt ook met het idee van het zelfbeschikkingsrecht voor volkeren zoals vastgelegd in een VN resolutie. Toch is er één continent dat resoluut tegen deze stroom ingaat en beweert dat de hele wereld één land aan het worden is, wat dus een fabel is.
Dat continent is Europa.
Europa is haar natiestaten juist aan het opheffen en tot provincies aan het degraderen. Dit proces verloopt ook nog eens tegen de wens van de meerderheid van de bevolkingen in. Deze ondemocratische en onderdrukkende tendens van centralisatie werkt slechts als een rode lap op onafhankelijkheidspatriotten. De drang naar eigen bestuur en behoud van eigen identiteit wordt juist sterker naarmate het wordt onderdrukt. Dat in combinatie met een falend centralistisch socialistisch economisch systeem, kan uiteindelijk nooit goed blijven gaan.
Er zijn slechts twee scenario’s te bedenken waar dit op uit kan gaan lopen.
A: Een steeds strengere dictatuur en censuur om de verschillende Europese bevolkingen te bedwingen en te onderdrukken.
B: Het loslaten van het totaal mislukte megalomane en ondemocratische EU instituut.
Mocht het niet optie B worden dan is een toekomst met geweld zeker niet ondenkbaar. Zeker niet wanneer de werkloosheid zo hoog blijft of zelfs stijgt in veel Europese landen. Dan zal een Joegoslavië-scenario geen ondenkbare mogelijkheid meer blijken. Dit kan nooit de oorspronkelijke bedoeling van het mislukte EU project zijn geweest. De EU zorgt met haar beleid er nu juist voor dat wat ze tracht te bestrijden zich juist ontwikkeld.
Daarom zouden de Europese landen er nu alles aan moeten doen om op een ordelijke manier terug te gaan naar een gezamenlijke economische vrijhandelszone zonder politieke eenheid en zonder financiële garantiestellingen aan elkaar, zoals het ESM, waardoor het ene land op de pof van een ander kan gaan leven. Terug naar soevereine staten van volkeren die hun eigen toekomst en economie besturen. Laten wij met de rest van de wereld meedoen en juist decentraliseren.
In Rotterdam heeft men het niet over Amsterdam maar over 020. Dat zijn geen enkelingen maar het is vrij massaal. In Katwijk heeft men angst voor Leiden en in Leiden wil men grof gezegd liever niets met Katwijkers. En zo zijn er nog vele voorbeelden. In feite wil iedereen zich binnen een redelijk kleine groep handhaven zodat de zaak overzichtelijk blijft. Waarom haalde ik bijv. Katwijk aan? Het aantal geloofsgemeenschappen en kerkgebouwen (verschillende richtingen) overschrijdt daar de dertig. Toch haalt de Nederlandse Staat en in dit geval bij monde van D’66 en Groen Links het in zijn bolle hoofd om te proberen de superprovincie weer nieuw leven in te blazen. De burger heeft over het algemeen al weinig met een provincie en dus zeker niet met een superprovincie. Het aantal gemeenten in Nederland is in korte tijd gehalveerd. Was dat omdat het volk het wilde? Wel nee, Nederland moet in districten worden opgedeeld zodat het land Nederland als federale staat van de EU verder moet. Groot, groter, grootst. Het heeft niet gewerkt en het zal niet werken. Denkt u maar aan de politieke waanzin rond de woonwagenkampen. Na 7 jaar weer kleine kampen, weer na 7 jaar grote kampen enz. enz. Het is politieke bezigheidstherapie waar de burger niets aan heeft. Voor de door de burger ongewenste EU geldt hetzelfde. Het wordt of een zachte ombouw of een implosie.
Ik zie een soort pulserende beweging in de politiek. Ze houdt zich bezig met verandering om de verandering. Centraliseren - decentraliseren. Coalitie en oppositie. Investeren en bezuinigen. Met een kloppend hart gelijkende pompende beweging geeft de politiek zijn bestaansrecht. Het enige dat we door al die inspanning nauwelijks te zien is, is dat deze pompende beweging de bevolking aan het leegzuigen is en de financiële elite aan het verrijken. Terwijl de vennootschaps belasting de afgelopen decennia omlaag zijn gegaan, worden de belastingen voor de werkende klasse hoger en hoger.
Alleen op de meest cruciale momenten laat de politiek zien waar het echte veranderingen teweeg brengt. Zoals bij de intrede tot de EU. Zelfs D66, ooit een voorvechter voor het referendum, negeert de wil van het volk en verkwanselt de soevereiniteit van ons land, net even voor het WK, voor onze ogen voor een absurde droom.
Alleen op deze momenten laten de poppenspelers zien voor wie zij echt werken…
Onze vorm van democratie brengt met zich mee dat politici, om gekozen te worden, daadkrachtig moeten overkomen, vol energie en nieuwe plannen, en zich daarmee moeten onderscheiden van andere kandidaten.
Het gevolg? Voortdurend nieuwe plannen en plannetjes.
Zet daarnaast de honger naar macht en status - en bekijk dan eens het politieke circus. Dan gaat het daar toch helemaal niet om welvaart en welzijn van het land, de eigen mensen, maar om….. wel, vul maar in. Je ziet het dagelijks.
Vandaar dat we en overheid hebben die volstrekt onbetrouwbaar is, afgedekt door een justitieel apparaat dat ook iedere vorm van geloofwaardigheid heeft verloren.
Inderdaad, dit kan haast niet anders dan leiden tot ex- dan wel implosie.
De maakbaarheidsgedachte blijft hardnekkig zakken vullen.
Goede observatie. Het is juist Imperialisme dat oorlogen veroorzaakt. Landen die zelfstandig zijn en op vrijwillige basis zaken met elkaar doen zullen juist nooit aansturen op gewelddadige conflicten. De EU schept wat dat betreft de basis voor toekomstige oorlogen. Wat we nu al zien in de Oekraine.
Waarschijnlijk heeft de EU deze tijdgeest zelf opgeroepen. Als de EU niet zo’n achterlijk immigratiebeleid had afgedwongen, zouden de Europese landen veel happiger zijn geweest om zich te verenigen.
Een ‘falend centralistisch socialistisch economisch systeem’. Socialistisch? Wel het soort socialisme dan waar vooral de achterban van Wientjes, inmiddels De Boer, vooral dik tevreden mee is: permanente uitbreiding van de EU met lage lonen landen, met bijbehorende permanente druk op de werkgelegenheid en lonen in een land als Nederland.
Collectivisme is het, en slechts met een sterk vergrootglas is iets van een verschil tussen de verschillende dicatuur-wensen (socialisme, fascisme, marxisme en etc) te zien.
En als de regels niet voor jou gelden, dan kan je natuurlijk voor iedere regel zijn. Jijzelf hebt er geen last van, en de mensen die er wel last van hebben (=iedereen voor wie de regels wel gelden), dan zijn jouw slaven, dus daar hoeft geen rekening mee gehouden te worden.
Olicharchie lijkt me dan een betere aanduiding.
Van het één komt het ander, en van het ander het één.
Een steeds strengere dictatuur en censuur lijkt inderdaad in het verschiet te liggen, maar voordat deze zaken het punt bereiken dat er opstand uitbreekt hebben we allang te maken met burgeroorlog. Geen burgeroorlog tegen de EU of tussen staten onderling, maar tussen de oorspronkelijke bevolking van Europa aan de éne kant en de nieuwkomers van de afgelopen halve eeuw en hun facilitators aan de andere kant. Want die tegenstelling ontwricht de samenleving en wordt dagelijks gevoeld door de bevolking. Een eventueel verdwijnen of terugdringen van de EU is slechts collateral damage.
ISIS kan zich, met alle bedreigingen jegens de EU (tenminste, dat daarvan sprake zou zijn, meldt de EU) in één klap zomaar populair maken bij heel veel mensen (moslim of niet) in West-Europa.
Sorry, Caroline, dat kun je niet menen.
Wel misschien voor de moslims, maar niet voor niet-moslims.
Hoeveel hekel ik ook heb aan het zootje infantiele macho’s in Brussel, dit wens ik hen en hun gezinnen niet toe.
Weet je nog - Hoezeer ik uw abjecte denkbeelden ook verafschuw…. enz….
Wie financiert ISIS? Wie steunt ISIS? Hier Farage: https://www.youtube.com/watch?v=0VTWKTij684
Ik meen het trouwens wel, want anders zou ik het niet gezegd/geschreven hebben. En in een wereld waarin sommige dingen niet gezegd mogen worden, mag niets gezegd.
En aangaande de EU-dictatuur heeft iedere vrijheidsgezinde dezelfde belangen, namelijk: weg met de dictatuur.
En op het moment dat de EU ophoudt over lijken te gaan, zal ik anders over die club gaan denken. Helaas heeft die club daar geen enkele moeite mee, en wiens lijk is een kwestie van wat nodig is, niet wat moreel aanvaardbaar is. Ik zou, als bezitter van een potentieel lijk waarover mag worden gegaan, wel gek zijn de mensen die zo over mijn lijk willen gaan, anders te beschouwen of voor hen andere normen aan te leggen of meer terughoudendheid te betrachten, dan ze met mij (zouden) doen.
Het lijkt me goed daarover geen onduidelijkheid te laten bestaan.
Overigens vraag ik niet om een aanslag, ik wijs slechts de weg naar populariteit.
Iets leuks: André Hazes en Herman Brood in 1983 tijdens het door Kooten&DeBie en Freek de Jonge georganiseerde: Een Gebaar.
https://www.youtube.com/watch?v=mYbL9pCyQa0
Politiek is het moeras waarin logica verzuipt.