Aboutaleb. Bron: Rijksvoorlichtigsdienst/Wikipedia.
Door Dr. Gert Jan Mulder
Achmed Aboutaled, hartelijk gefeliciteerd dat u benoemd bent als de 11e Nederlander van het jaar[1] door het weekblad Elsevier . Een zeer opvallende en verdienstelijke prijs van de redactie van dit gerenommeerde weekblad. Zijn vader was imam in een klein dorpje in het Rifgebergte in Marokko en hij kwam pas met 15 jaar met zijn moeder en zijn broers naar Nederland, leerde snel de Nederlandse taal en heeft zich opgewerkt via de LTS, MTS tot en met de HTS, waardoor hij zich ing. mag noemen.
Hij maakte daarna snel carrière volgens Wikipedia, en is alweer 5 jaar burgemeester van Rotterdam. Daarvoor was hij o.a. wethouder in Amsterdam, en staatssecretaris Sociale Zaken en Werkgelegenheid in het vierde kabinet Balkenende. Hiermee is hij waarschijnlijk de meest succesvolle allochtoon van Nederland. Een enorme prestatie en mijn welgemeende felicitaties. Ik heb ook de motivering gelezen in Elsevier en ik citeer: ‘Toegewijd, oog voor detail, soms hard, altijd duidelijk.’ In tal van relevante maatschappelijke kwesties - van gemeentelijke wietteelt tot polderjihad - heeft Aboutaleb laten zien niet bang te zijn voor uitgesproken opvattingen. Kortom, een topprestatie! Uit een reportage die journalist Wierd Duk in november 2012 maakte voor het weekblad Elsevier, blijkt dat Aboutaleb het als burgemeester van Rotterdam heel goed doet. De titel Nederlander van het Jaar komt dus in ieder geval bij Elsevier niet uit de lucht vallen.
Om met de eigen woorden van Achmed Aboutaleb spreken, moet je iemand afrekenen op wat hij zegt, dus refereer ik aan het interview op 21 april 2002 in Een Vandaag [2] waar hij een hele andere kant van zichzelf liet zien. In dat interview somt hij glimlachend alle punten op waar veel Fortuyn sympathisanten zelfs vandaag nog ernstige moeite mee hebben. Naar ik begreep heeft hij nooit iets terug genomen van wat hij toen in dat interview zei. Ik heb er geen behoefte aan om iets met hem af te rekenen, maar ik wil onderstaand wel uitleggen waarom ik vind dat het – ondanks zijn vele verdiensten – helemaal niet zo vanzelfsprekend is dat Achmed Aboutaleb burgemeester kon worden, staatssecretaris of wethouder. Voor de goede orde zij opgemerkt, dat onder het huidige wettelijke kader hij – en andere allochtonen die de Nederlandse nationaliteit hebben verworven – alle rechten hebben zoals iedere andere Nederlander, inclusief het actieve kiesrecht (stemmen), alsook het passieve kiesrecht (verkiesbaar te zijn).
De centrale vraag is hoe Nederlanders aankijken tegen het verlenen van de Nederlandse nationaliteit aan immigranten. Die vragen zijn vanwege het taboe[3] (Joost Niemoller, 2012) waarmee immigratie voor en na Fortuyn is omgeven vrijwel geen onderwerp van het publieke debat geweest. Het werd door de linkse kerk als onethisch ervaren. Zo werd bijvoorbeeld in 1973 besloten dat de keus werd gelaten aan de gastarbeider: of langer blijven of vertrekken met een premie. (Den Uyl; CDA, D’66, PvdA, GL – was PPR). De vertrekpremie, ook wel ‘oprotpremie’ genoemd, haalde het niet door maatschappelijk verzet en werd kamerbreed verworpen[4].
Ik ben zelf nu alweer 10 jaar onafgebroken allochtoon in Uruguay. Ik heb een verblijfsvergunning die elke 3 jaar moet worden vernieuwd. Kwam voor het eerst in 1987, woonde er verschillende jaren, was gedurende 10 jaar gehuwd met een Uruguayaanse, maar heb nooit het gevoel gehad dat ik iets zou kunnen bijdragen aan de lokale politiek of bestuur. Ik begrijp daar veel te weinig van. Na meer dan 25 jaar blijven er grote verschillen of u ze nu cultureel wilt noemen of anderszins. Ik stel me op het standpunt dat ik als allochtoon nog steeds te gast ben, en dat ik me niet met het bestuur of de politiek van het land Uruguay kan en mag bemoeien. Ik heb er eerder verschillende columns aan gewijd. Alle 3,3 miljoen Uruguayanen zijn het met me eens.
Terwijl Aboutaleb het in Nederland schopt tot ‘Nederlander van het Jaar’ mogen wij de vraag stellen hoe goed Nederlandse immigranten het doen in de Marokkaanse politiek en of publiek bestuur. Verschaft Marokko, het geboorteland van Aboutaleb en het land waar hij ook een paspoort van heeft, soortgelijke mogelijkheden voor immigranten, of zijn immigranten hiervan uitgesloten, zoals in zoveel andere landen? De vraag waar iemands loyaliteit ligt speelt meestal geen rol, en al zeker niet, zoals het lijkt, in het geval van Aboutaleb, maar hij is Marokkaan van geboorte, is praktiserend moslim, heeft er de eerste 15 jaar van zijn leven gewoond en kan in dilemma’s worden gebracht. Bij een voetbalwedstrijd tussen Marokko en Nederland; voor wie zal Aboutaleb kiezen? Natuurlijk gaat het er bij een voetbalwedstrijd niet echt om, maar er kunnen zich allerlei andere situaties voordoen waarbij dat wel het geval is. De koning van Marokko sommeerde in 1986 nog, de in Nederland wonende Marokkanen, om niet te stemmen[5]. Wij hebben onlangs in de Tweede Kamer kunnen zien wat er gebeurde met Turkse PvdA kamerleden, die zich afsplitsten, omdat zij zich niet konden vinden in de integratielijn van hun eigen minister, inzake de invloed van de Turkse overheid op in Nederland opererende instellingen en organisaties. In dit verband werd een ander Marokkaans Kamerlid Marcouch verweten er een eigen verbonden agenda op na te houden.
Mijn vragen zijn eigenlijk eenvoudig. Zij zijn nooit eerder openlijk aan het Nederlandse volk voorgelegd:
- Vindt u dat iedere immigrant en of asielzoeker die naar Nederland komt om na verloop van tijd (3 tot 5 jaar) recht heeft op het verkrijgen van de Nederlandse nationaliteit, met alle rechten en plichten die daaraan zijn verbonden?
- Vindt u dat iemand die ook een andere nationaliteit dan de Nederlandse bezit een politieke of openbaar bestuurlijke functie mag uitoefenen in Nederland?
- Vindt u dat iemand die buiten Nederland werd geboren en daar opgroeide, en pas op volwassen leeftijd naar Nederland kwam, daar de Nederlandse nationaliteit verkreeg, onbeperkt toegang moet worden verschaft tot het vervullen van bestuur- en of politieke functies, inclusief lid van de Staten Generaal, Minister / Staatssecretaris en of zelfs Minister President zou moeten kunnen worden?
Het kiesrecht in Nederland:
Het kiesrecht is in Nederland voorbehouden aan hen die worden aangemerkt als Nederlandse staatsburgers, ouder zijn dan 18 jaar en niet wettelijk of anderszins zijn uitgesloten. Verder geldt dat mensen die mogen kiezen, ook mogen worden gekozen. Het kiesrecht was niet altijd even simpel. In de 19e eeuw gold het censuskiesrecht.
Vanaf 1896 waren de volgende beperkende voorwaarden van toepassing;
- het betalen van belastingen (censuskiezers)
- het bezit van spaargeld
- het behalen van bepaalde examen
- een bepaald loon
- het bezit van een woning
In 1917 werd het algemeen mannenkiesrecht ingesteld en twee jaar later in 1919 het vrouwenkiesrecht. Vanaf 1918 tot 1970 gold een opkomstplicht bij verkiezingen. In alle verdere wijzigingen van de kieswet treft u verder niet aan wanneer en waarom allochtonen (immigranten die met een andere dan de Nederlandse nationaliteit naar Nederland kwamen) het actieve en passieve kiesrecht verworven. [6]
In1998 promoveerde de Belgische onderzoeker drs. D. Jacobs, aan de Universiteit Utrecht op het proefschrift “Nieuwkomers in de politiek”.
Uit diverse nieuwsberichten waaronder artikelen in de Volkskrant [7] kan worden opgemaakt dat er sinds begin jaren zeventig abstract werd gediscussieerd over verruiming van “het kiesrecht”. Het Molukse terrorisme (!) maakte duidelijk dat er iets voor migranten moest gebeuren. Toekenning van lokaal kiesrecht maakte de kloof tussen stateloze Molukkers en burgers wat minder groot. Promovendus Jacobs vond in 1998 dat de sociale en culturele verschillen tussen allochtonen en autochtonen niet echt problematisch waren, en als ze het wel zouden zijn, dat dit op democratische wijze moest worden uitgevochten. Hij vond dat in feite de grote kracht van de democratie. In Nederland hebben allochtonen sinds 1985 stemrecht op lokaal niveau. Toch leek dat volgens Jacobs, zeker in de grote steden, weinig te hebben opgeleverd. Europese vreemdelingen in Nederland en België mochten stemmen, maar Marokkaanse en Turkse bewoners, die toch ook belasting betaalden, mochten dat niet. Zij waren tweederangsburgers. De traditionele koppeling van rechten aan het staatsburgerschap was voorbijgestreefd, vond hij. Dat stamde uit de tijd van de Franse revolutie. Het was inmiddels een veel dynamischer wereld, een wereld van migratie. Twee eeuwen verder moesten wij die traditionele opvattingen durven loslaten.[8] Het proefschrift van Jacobs is verder beperkt tot het verlenen van kiesrecht aan niet-staatsburgers, vreemdelingen, dus dat biedt verder weinig uitkomst over de vraag wanneer in Nederland de vroegere gastarbeiders, allochtone medelanders werden, en uiteindelijk vrijwel allemaal Nederlands staatsburger: binnen 3 jaar (asielzoekers) tot 5 jaar (overige immigranten) kan aan vrijwel elke immigrant de Nederlandse nationaliteit worden verstrekt en daarmee het staatsburgerschap verkregen, en via het staatsburgerschap het actieve en passieve kiesrecht. [9]
Uit diverse publicaties waaronder [10] (Immigration, etnic minorities and social exclusion in the European Union, Samers, M. (1998) Geoforum, vol 29, No 2) komt het beeld naar voren hoe – op weg naar de vervolmaking van de Europese Unie, diezelfde EU de diverse landen dreef naar unificatie van hun immigratie en naturalisatiebeleid. Vanaf de jaren zeventig tot ergens in de jaren negentig werden gastarbeiders langzaam maar zeker erkend en gezien als mensen die bleven en ten gevolge van de ideeën en opvattingen die in die jaren bon ton waren ten aanzien van multiculturalisme, integratie en assimilatie. Samers verwijst naar Brubaker (1992) die onderscheid maakte tussen bijvoorbeeld Frankrijk waar nationaliteit was gekoppeld aan het recht van land (jus soli /geboorteplaats) en Duitsland waar nationaliteit was gekoppeld aan het recht van afkomst (jus sanguinis) en alle overige landen die daar ergens tussen in zweefden.
In een opzienbarend essay beargumenteerde Zincone (1998), dat als zou er al een dreiging uitgaan van immigratie voor de democratie van Europese landen, dan kwam deze zeker niet van de één of andere vorm van moslimextremisme, maar juist van het gebrek aan politieke participatie van immigranten[11]. Hammer [12] (1993) en Mestiri[13] (1990) waren van mening dat immigranten hetzelfde stemrecht moesten krijgen als andere staatsburgers, aangezien zij als economische participanten en dus belastingbetalers onderwerp zijn van het politieke landschap dat hen kan raken (no taxation without representation). Verder werd gevonden dat de eisen van immigranten alleen dan door politieke partijen serieus zouden worden genomen, als deze partijen afhankelijk werden van immigranten als stemmers (Coleman, 1994)[14]. Ook toen al was het de Europese commissie die vond dat politieke participatie centraal was voor integratie. Finland, Ierland, Nederland en Zweden waren de voorlopers die stemrecht verleenden aan immigranten. U ziet aan het bovenstaande hoe u -in multicultureel opzicht gezien- in een perfecte democratie bent gerommeld.
Ik heb de auteur van het boek “Het immigratie taboe” Joost Niemöller eens gevraagd wanneer het moment was waarop gastarbeiders, de Nederlandse nationaliteit verkregen en daarmee Nederlands staatsburgers werden. Het is een zeer diffuus beeld. Ik heb dat zo maar niet even boven water kunnen krijgen. Het wordt het meest gedetailleerd geschetst in een het volgende artikel van vanDyke.[15]
De invloed van de EU
Om de samenwerking tussen de verschillende lidstaten te vergemakkelijken werd in 1992 met het Verdrag van Maastricht de bevoegdheden inzake asiel en migratie overgedragen aan de EU. Hierdoor werden asiel en migratie beschouwd als een aangelegenheid van gemeenschappelijk belang, maar de lidstaten weigerden wel een communautarisering van de beleidsdomeinen, aangezien asiel en migratie werden beschouwd als één van de fundamenten van de nationale soevereiniteit. Pas in 1997 met het Verdrag van Amsterdam werden asiel en migratie overgedragen. Er werd uitdrukkelijk het voornemen gemaakt om een gemeenschappelijk Europees asielsysteem te realiseren. Op de Europese Raad van Tampere werd dit voornemen bevestigd. De totstandkoming van een Europees gemeenschappelijk asielsysteem zou gebeuren in twee fasen: de eerste fase bestond in het realiseren van gemeenschappelijke minimumnormen, in de tweede fase wil men komen tot een gemeenschappelijke asielprocedure en een uniforme status voor asielzoekers in de EU. Met de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon in 2009 werd de bevoegdheid van de EU op het gebied van asiel en migratie uitgebreid, zo zal de EU niet alleen minimumnormen voor de procedure en de ontvangst kunnen vastleggen, maar krijgt ze volledige wetgevingsbevoegdheid. Toch blijft de bevoegdheid van de EU op andere domeinen beperkt, bijvoorbeeld op het vlak van integratie en de vastlegging van het aantal economische migranten in een lidstaat.[16] [17]
Net zoals de meesten van u heb ik mij ook vrijwel nooit bekommerd over de inhoud van de drie hierboven genoemde verdragen, met uitzondering van enkele hoogtepunten (Maastricht criteria, het in Nederland en Frankrijk afgewezen voorstel voor een Europese grondwet, dat later werd herschreven in het Verdrag van Lissabon, tegen uw en mijn keuze). De invloed van de EU is echter veel en vele malen groter dan dat het grotere publiek zich ooit heeft gerealiseerd. Een kwalijke zaak. Lidstaten zijn de zeggenschap over hun grenzen totaal kwijt. Besluiten niet meer wie er wel en wie er niet binnen mogen komen. De deuren staan wagenwijd open. Gistermorgen schreef Jean Wanningen (FTM)[18] nog dat er in de komende 10 jaar 55 miljoen Afrikaanse immigranten in de EU worden verwacht. Een voorspelling van de EU zelf. Ga er maar aan staan.
Terug naar Achmed
In heel veel landen spreekt het niet vanzelf dat een immigrant de nationaliteit en daarmee het staatsburgerschap verwerft van het woonland naar zijn of haar keuze, net zo min als dat tot voor 1973 in Nederland niet vanzelfsprekend of automatisch was. Er waren gastarbeiders en van massale gezinsherenigingen was nog geen sprake.
Aboutaleb is voor velen een voorbeeld allochtoon, die, doordat hij zo uitmuntend integreerde, alle deuren naar de Nederlandse politiek voor zich open vond. Dat is vooral zijn verdienste. Ik zie de ongezouten kritieken van links Nederland die gillend roepen al voor me: nu is er eindelijk een allochtoon die integreerde, de taal leerde, zich volledig aanpaste, zich door drie Nederlandse opleidingen vocht, een gevierd bestuurder werd, zelfs bij de aanvankelijk sceptici van de Leefbaar Rotterdam, en nu is het voor die rechts-radicale PVV’er weer niet goed!
En nee, het is niet goed. Het is niet verdedigbaar zoals Aboutaleb hoog van de toren blies in het interview over Fortuyn in Een Vandaag en autochtone Nederlanders “woedend” en gechoqueerd de les las over de schoonheid van de Nederlandse grondwet en het argument dat Fortuyn maakte dat de vrijheid van meningsuiting en artikel 1 van de grondwet niet met elkaar spoorde. Fortuyn (en nu weer Wilders) was het zat om telkens weer beschuldigd te worden door fout links van racisme en discriminatie, wanneer hij de islam zeer terecht bekritiseerde en het een achterlijke cultuur noemde. Aboutaleb was al 25 jaar in Nederland en zei trots te zijn op “onze grondwet”. Hij sprak vlotjes, hij sprak glimlachend, hij sprak gespeeld, hij sprak geoefend: “Hij dreigde de Nederlandse samenleving dat een zo’n hoog ontwikkelde samenleving niet in zulke grote getalen achter de wolf in schaapskleren Pim Fortuyn kon staan. Zeer bedenkelijke politieke agenda, dan ben je onbetrouwbaar, dan ben je een wolf in schaapskleren, gevaarlijk voor de Nederlandse samenleving, het deugt allemaal niet. Met Melkert zei hij dat Fortuyn elke grens heeft overschreden. Aboutaleb haalde ook nog even ‘nooit meer Auschwitz’ erbij!”
Het is onvergefelijk.
Nee, ik vind het geen goede zaak dat bestuurders en politici in Nederland twee meesters kunnen dienen en dus met twee nationaliteiten rondlopen. Ze kunnen in loyaliteits conflicten worden gebracht.
Nee, ik vind het niet vanzelfsprekend dat iedere immigrant nadat hij of zij het Nederlanderschap heeft verkregen automatisch en zonder enige beperking toegang heeft tot bestuurlijke en of politieke functies.
Nee, ik vind niet dat niemand die niet in Nederland is geboren of als Nederlander ter wereld kwam nooit in aanmerking kan komen voor een bestuurlijke en of politieke functie. Ik vind wel dat daar beter over moet worden nagedacht. Ik vind dat het Nederlandse volk via het Nederlandse parlement na een “brede maatschappelijke discussie”, die eens een keer niet door fout-links racisten, schreeuwende sociologen, Eurofielen, antropologen, en allerlei andere ambtenaren volk , GL, D66 volk wordt gedomineerd.
Nee, ik vind niet dat Aboutaleb een geschikte kandidaat zou kunnen zijn voor het premierschap van Nederland, terwijl hij die deur zelf wijd open houdt. Aboutaleb laat met het euforische oordeel over hem dat hij het als een in Marokko geboren allochtoon, als praktiserend moslim, zo goed doet tegelijkertijd zien dat de kern van mijn stelling klopt. Hij is de positieve uitzondering, die iedereen verbaast. De enkeling en de toevalstreffer. Wat nu als het straks de volgende succesvolle politici en bestuurders geen Aboutaleb look alikes zijn. Wat dan?
En nee, ik vind niet dat immigranten die – alhoewel de Nederlandse nationaliteit hebben verworden – op voorhand geschikt zijn om politieke functies te bekleden.
Nee, ik vind niet dat de problemen van Turkije en Marokko kunnen worden uitgevochten binnen Nederlandse politieke instituties. Dat vind ik allemaal niet.
Er komt, mede dankzij de EU, nog heel veel immigratie ellende op Nederland af in de komende jaren. Nigel Farage van de UKIP heeft de hoop voor oplossingen binnen EU verband voor immigratie problemen, en het voorkomen van het verder mislukken van het multiculturele drama, al lang laten varen en wil dat de VK uit de EU stapt en zeggenschap over de grenzen en over Engeland terugneemt. De beste mensen die Engeland kunnen en zouden moeten besturen en regeren zijn de Engelsen zelf.
Ik vind dat ook; nu nog even preciezer definiëren wat Engelsen en toekomstige Engelsen en in het verlengde hiervan voor Nederland, Nederlanders en toekomstige Nederlanders nu precies zijn. Wij hebben er nog nooit echt over gesproken.
Ik heb verder niets met Aboutaleb. Dat hoef ik ook niet. Ik woon niet in Rotterdam. Hij is niet mijn burgemeester. Ik zie hem als een wolf in schaapskleren, op eenzelfde wijze zoals hij Fortuyn bezag, al krijgt hij nog zoveel prijzen en eerbetuigingen.
Dr. Gert Jan Mulder
[1] http://www.elsevier.nl/Cultuur-Televisie/achtergrond/2014/12/Dit-is-Elseviers-elfde-Nederlander-van-het-Jaar-1662466W/?masterpageid=158493
[2] https://www.youtube.com/watch?v=oGF1pRHKa0s
[3] Niemoller, J. Het immigratie taboe, (2012) Amsterdam, van Praag
[4] http://sargasso.nl/de-massa-immigratie-allemaal-de-schuld-van-links-toch-2/
[5] http://dissertations.ub.rug.nl/FILES/faculties/gmw/1996/k.s.prins/h1.pdf
[6] http://www.denederlandsegrondwet.nl/9353000/1/j9vvihlf299q0sr/vh8lnhrouwze
[7] http://www.volkskrant.nl/leven/allochtonen-moeten-op-alle-niveaus-stemrecht-krijgen~a415352/
[8] http://www.volkskrant.nl/leven/allochtonen-moeten-op-alle-niveaus-stemrecht-krijgen~a415352/
[9] http://nl.wikipedia.org/wiki/Rijkswet_op_het_Nederlanderschap#Verkrijging_van_het_Nederlandse_staatsburgerschap
[10] http://ac.els-cdn.com/S0016718598000037/1-s2.0-S0016718598000037-main.pdf?_tid=fe15bbec-7ffb-11e4-8a38-00000aab0f27&acdnat=1418168280_52fd56f1a0fb5304a234b7d0781a0241
[11] Zincone, G. (1998) The impact of immigration on citixen- ship: the powerful consequences of being too weak.
Antipode.
[12] Hammar, T. (1993) Political participation and civil rights in Scandinavia. In Racism and migration in western Europe, eds J. Wrench and J. Solomos. Berg Press, Oxford.
[13] Mestiri, E. (1990) L’immigration. IA Decouverte, Paris.
[14] Coleman, D. (1994) International migrants in Europe: adjustment and integration processes and policies. In
International migration: regional processes and responses, ed. UN/UNECE. UN, New York and Geneva.
[15] http://sargasso.nl/de-massa-immigratie-allemaal-de-schuld-van-links-toch-2/
[16] http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/458/354/RUG01-001458354_2011_0001_AC.pdf
[17] Niemoller, J, Het immigratie taboe, (2012), Amsterdam, Van Praag.
[18] http://www.ftm.nl/column/bestaat-uw-baan-straks-nog-wel/
12 december 2014 om 16:39
Ik zal als ik er de energie en inspiratie voor vind een column schrijven anno 2024 en daarin beschrijven hoe ik denk dat Aboutaleb zich over 10 jaar gedraagt. Aboutaleb 2002 - 2014 en 2024
Er is vast wel enige lijn en consistentie in te ontdekken.
12 december 2014 om 14:00
@ Koos,
- Dat klopt maar hooligans, motorclubleden en ander “ruw volk” vertegenwoordigen slechts de volkswoede omdat de bestaande cultuur niet meer gehandhaafd wordt. Maar zij zijn geen partner in het intellectuele debat.
Wanneer het zover komt dat men hiermee toch rekening moet houden dan is de samenleving reeds verloren en verworden tot een amoraliteit.
Waar de islamitische cultuur hier zonder handhaving van haar basale moraliteit (sharia) degenereert tot pure moslimcriminaliteit,
ziet men binnenkort hetzelfde gebeuren in de Westerse cultuur.
Religie is een gedaante van de (mannelijke) seksualiteit.
Wanneer deze in de vroege kindertijd geen projectie op cultuur (islam) meer wordt afgedwongen, ontwikkelt zich puur narcistisch egotheïsme zich uitend in mannelijke seksuele immoraliteit.
Zonder enige culturele structuur gaan Marokkaanse bendes elkaar thans reeds te lijf; zij maken zich feitelijk op voor hun oorlog met ons.
Welke vlam in de pan zet de wapenwedloop onder de totale Nederlandse bevolking in gang? Want de overheid kan en zal ons niet beschermen.
De volgende fase zal daarom zijn dat ook de Westerse cultuur geen projectie meer kan afdwingen. Dan ontstaan de motorclubs, de hooligans en dan glipt het ons definitief door de vingers.
Het laatste stadium is een complete burgeroorlog tussen drie partijen: criminele moslims, ‘hooligans en motorclubs’, en de doodseskaders van de EU.
Het voorspel is begonnen en het gesublimeerd orgasme zal eindigen in een burgeroorlog.
12 december 2014 om 12:16
@ Koos,
- Net als in de natuurkunde moet men in de sociale wetenschappen eerst een model van de werkelijkheid ontwikkelen om met elkaar te kunnen overleggen. Verstandig is een zo spaarzaam mogelijk model.
Dan blijken de sociale wetenschappen toch niet zo simpel in elkaar te steken.
Nu is in een bepaald model het verschil tussen christendom en islam slechts één vrijheidsgraad. Het christendom opereert op (tenminste) twee vrijheidsgraden en islam op één.
Het christendom is als exogamie een open cirkel met gaten en islam is als endogamie een gesloten cirkel. Dat is tevens de grondvorm van mensenreligie.
Nader betekent dit dat in een exogamie als het christendom de vrouw als subject wordt erkend louter en alleen om haar als persoon te kunnen veroveren en weg te voeren van haar familie.
Daarentegen krijgt men een vrouw uit een endogamie als islam niet zomaar mee, want zij heeft geen eigen wil, zij is slechts object van broers en vader. U moet zelf eerst moslim worden en zo mogelijk een bruidschat betalen.
Ziedaar waarom islam een eendimensionale (monotheïstische) dictatuur is met slechts één gecontamineerde Allah: mannelijke heteroseksualiteit.
Waar het christendom in haar bewuste twee goden, twee seksuele rollen en dus twee vrijheidsgraden van cultuur kent: God en Jezus.
God = mannelijke heteroseksualiteit en Jezus kwam op voor ‘overige seksuele rollen, t.w. homoseksualiteit, vrouwerollen, pedofilie en bestialiteit. Empathie betekent overigens geen morele goedkeuring. Jezus erkende slechts de natuurrechten van vrouwen, kinderen en overige verstotenen.
Natuurlijk bestaat er bij mannelijke moslims ook wel het onbewuste besef van een female Allah (Jezus). En daarom ontwikkelen zij een gespleten seksuele identiteit gespreid over bewuste en onbewuste.
Eventuele homoseksuele verlangens bij overwegend heteroseksuele mannen worden daar als ‘overige seksuele rollen’ naar het onderbewuste verdrongen. Men ziet dat bij ons nog sterk bij gereformeerden.
Kenmerkend voor een endogamie is daarom dat mannen op deze wijze van jongs af aan geen empathie met homoseksualiteit en het wezen van de vrouw ontwikkelen.
Wel, zo ontvouwt zich vanuit slechts één basisdimensie een heel model waaraan men verder niets meer hoeft te wijzigen.
En kijk, het Nationaal Socialisme is een endogamie omdat zij onderscheidt tussen subjecten (de nazies, blauwe ogen en blond haar) en objecten (Joden en zigeuners). Daardoor ook haar verbondenheid met islam.
Evenals islam, dat haar tribale identiteit 1400 jaar geleden reeds heeft verkwanseld aan religieuze endogamie, heeft het nazisme ook geen tribale identiteit.
Al dit soort endogame Rode Reuzen houdt zich alleen maar staande door externe vijanden aan te wijzen: Joden of Amerikanen.
De Verlichting is een voortzetting van het exogame christendom en het nazisme is hierop een endogame reactie. Zo was de beweging van Jezus destijds ook een exogame reactie op het endogame Jodendom.
De guillotine en de gaskamers waren beide bedoeld om binnen een endogamie overige seksuele rollen op te ruimen, waar anders gelovigen ook toegerekend worden.
Binnen het christendom werd vele eeuwen toch nog op slechts één dimensie geopereerd. Volgens de leer van Jezus moeten overige rollen als subjecten worden erkend, maar dat moet in de praktijk dan eerst nog worden waargemaakt.
[Wat dat alles met een seksueel gevecht tussen verschillende groepen zoogdieren heeft te maken, zie ik niet zo.]
Religie kan worden opgevat als gedaante van de seksualteit van hogere zoogdieren die in groepen leven, daaruit komt in rechte lijn ook haar hoofddimensie voort: endogamie versus exogamie.
Dit is het Seksuele Model van Religie:
Endogamie - exogamie
Inteelt - uitteelt
Man - vrouw
Subject - object
Sadisme - masochisme
Allah - Jezus
Monotheïsme - polytheïsme
12 december 2014 om 13:22
Het klinkt allemaal zeer doortimmerd. Maar ik vrees dat hooligans, motorclubleden en ander “ruw volk” weinig ophebben met dit soort wijsgerige spitsvondigheden. Genoemde groeperingen zijn echter wel van belang om onze politieke ambities te kunnen doorvoeren.
11 december 2014 om 20:43
Waarom negeert de reactieapparatuur witregels?
11 december 2014 om 20:42
Er is niet één Nederlandse wet waaronder mijn handtekening staat.
Totale Remigratie!
11 december 2014 om 15:49
Aboutaleb is Ingenieur. Dat heeft weliswaar mijn sympathie, maar in feite is hij daardoor extra gevaarlijk. Autochtone politici zijn namelijk sukkels, met slechts een cursusje rechten, of politicologie achter de rug. Tegen een scherpzinnig man als Aboutaleb, met het getrainde, analytische verstand van een beta zijn ze, vrees ik, niet opgewassen.
Hij is de ideale spion.
11 december 2014 om 16:41
Nou Koos, als die analytisch ingestelde ingenieur van u tevens een hartstochtelijk aanhanger van het magisch denken van islam is, dan is uw theorie bij dezen gefalsifieerd :).
12 december 2014 om 00:39
Basic D
Het gaat bij de “clash of civilisations” niet om religie, en ook niet om het bijbehorend magisch denken. Het gaat om CULTUUR. Cultuur is hoe de heimat is vormgegeven, wat je met je zintuigen waarneemt. En wat de infiltranten willen, is hun woestijncultuur hier vestigen. Dan doet het er niet toe wat ze denken, en of ze ingenieur zijn, of imam.
12 december 2014 om 02:15
@ Koos,
- Het eerste wat sociale wetenschappers leren is om niet in hokjes te denken. De sociale wetenschappen zijn een bak met stroop, trekt men de ene variabele eruit, dan komt de rest mee. Er bestaat daarom waanzinnig veel covariantie en interactie tussen ‘civilization’, cultuur, religie, magisch denken en zintuiglijke waarneming.
Religie en cultuur zijn in islam een perfecte eendimensionale identiteit, geen speld tussen te krijgen.
Ook de Verlichting is een uiting van religie, of beter van seksualiteit. En daarom is de ‘clash of civilisations’ primair een seksueel gevecht tussen verschillende groepen zoogdieren. Het gaat daarbij uiteindelijk altijd om de vrouwtjes, de diepste betekenis van ‘religie’.
12 december 2014 om 09:40
Religie en cultuur zijn ook in het Christendom een perfecte eendimensionale identiteit. En natuurlijk ook bij het Nationaal Socialisme, de meest uitgesproken vorm van verlichting uit de recente geschiedenis. (maar ipv de guillotine hadden ze de gaskamers).
Wat dat alles met een seksueel gevecht tussen verschillende groepen zoogdieren heeft te maken, zie ik niet zo.
En wat die sociale wetenschappers vinden, daar hebben we natuurlijk maling aan! Denk vrij, laat je nix wijsmaken .
12 december 2014 om 10:45
Mag ik van u de forensische of tastbare bewijzen van guillotines?
12 december 2014 om 13:32
Dante, bestaan er nu ook al guillotineontkenners?
12 december 2014 om 14:28
Weet ik niet, maar als ze er zijn dan ben ik reuze benieuwd naar die zijde van het verhaal. In principe kun je stellen dat alles wat door de msm, overheid en kerk sinds uw jeugd herhaald word, een hele of halve leugen is. Hoe groter de leugen des te vaker wordt ie herhaalt. Feestdagen zoals kerst, maar ook een 14 juli in Frankrijk en de bevrijding van Nederland op 5 mei zijn daar een goed voorbeeld van.
11 december 2014 om 18:42
Of hij een spion is betwijfel ik. Maar dat hij scherpzinnig is en een getraind analytisch verstand heeft, dit is juist. En ook is juist dat die sufferds in de politiek inderdaad een cursusje hebben gevolgd en dan zich aanmeten dat ze de wijsheid in pacht hebben. Je ziet het dagelijks.
11 december 2014 om 12:53
Dus als een moslim burgemeester wordt is het een wolf in schaapskleren, en als een christen of jood burgemeester wordt dan horen we Gert Jan Mulder niet? Onze stamhouders waren natuurmensen en geloofden in natuurgoden. Vervolgens werden we ge-katholiceerd, ge-christiniseerd, ge-judaficeerd, ge-multiculturaliseerd en nu begint u wakker te worden? In welk van de bovenstaande sprookjes moet ik geloven volgens u?
11 december 2014 om 14:41
Niet alleen als hij burgemeester wordt, hoor.
11 december 2014 om 15:37
Een flauwe reactie. We zijn als 1000 jaar Christelijk, met een Germaanse invulling. Als er hier een christen of jood zich zou ontpoppen als een wolf in schaapskleren, dan zou dat voor mij geen probleem zijn. Ik heb niets tegen Christelijke wolven.
11 december 2014 om 18:07
Daar is religie ook voor bedoeld Koos. Macht is het vermogen om anderen te laten doen wat jij wilt. De hersenspoeling begint al op jonge leeftijd en de kudde houdt elkaar in het gareel zoals de macht dat graag heeft. Zionisten en islamisten zijn de meest gehersenspoelde zombies van allen, ze zijn hun eigen leugens gaan geloven.
11 december 2014 om 08:29
Boeiend artikel & verwijzingen. Terzijde: Aboutaleb, burgemeester van Rotterdam (een “schoffering” door de PvdA, zo werd gefluisterd, wegens de politieke ongehoorzaamheid van de inheemse Rotterdammers in 2002) en adviseur van de koning van Marokko (“Hoge Raad”)*, heeft een visie op Nederland waar hij alle ruimte wil voor hemzelf en de zijnen, en een visie op zijn thuisland waar die ruimte zoals in Nederland niet is, en niet zal komen ook. Zo werd een tijdje geleden een lid van de Marokkaanse regering subiet de laan uitgestuurd nadat men ontdkte dat hij ook de Spaanse nationaliteit had. Aboutaleb protesteerde niet bij de koning, en zegde ook niet zijn paspoort op (wat wel degelijk kan). Nederland mag dus van hem ontnederlandsen en marokkaniseren, maar Marokko mag niet ontmarrokaniseren, laat staan vernederlandsen (of “verwestersen”). Het thuisland van- en voor de Nederlanders is kennelijk van- en voor iedereen. Dat hij zijn kinderen in Nederland liever niet met een niet-moslim ziet thuiskomen is verder zijn zaak. D66 Roger van Boxtel wil liever geen zwarte schoonzoon en daar maalde ook verder niemand om http://www.maroc.nl/forums/archive/index.php/t-184914.html
Verse buitenstaanders echter, willen dus graag mede bepalen hoe het thuisland van de Nederlanders eruit gaat zien, al hebben ze veelal nog geen of weinig begrip, en nog geen of weinig kennis van de Nederlandse cultuur, tradities, het geëvolueerde normen en waardenkader en de geschiedenis. Zie de het zwartepieten gedoe. Daarin zit een groot onrecht: de buurman wil wél kost en inwoning in uw huis, en meebepalen hoe uw woning is ingericht is en wie er allemaal mee komen eten en overnachten, maar aan zijn eigen woning wordt niet getornd, die is van hem en de zijnen.
Daarom is het van groot belang dat toetreding tot bestuur en justitie beperkt wordt tot enkelvoudig paspoorthouders. Men zou daar nog een eis aan kunnen toevoegen dat men in Nederland is geboren en getogen. Ook stemrecht zou daartoe beperkt behoren te worden (en dat kan, met gewone meerderheid van stemmen). Juist in deze tijd van opgelegde uniformerende globalisering en massammigratie is het van belang dat kleine volkjes hun identiteit, cultuur en thuishaven behouden. Al is het voor de “diversiteit” op deze aardkloot. De wereld is immers groot genoeg “for the both of us”.
* http://www.nrc.nl/binnenland/article1565377.ece/Ahmed_Aboutaleb_wil_een_generaal_zijn
11 december 2014 om 08:20
Had altijd al een vermoeden dat vroeger, voor het jaar 1900, het een fijne tijd was. Gerechtigden bestonden niet. En stemrecht voor hem die belasting betaalde. Ook het punt studeren trok mijn aandacht. Via de L naar H.T.S. En afstuderen. Dan ga je het geleerde in praktijk brengen wat geld oplevert. Zoveel mogelijk, tot de dood er op volgt. Deze meneer dook, net als alle linkse leiders, na studie, direct de politiek in. Daar word je gewogen. De lichte gevallen worden burgemeester. Zware, neem Samsom en Spekman, een soort rat en Hamelen leider. Dat alleen lukt je nooit in zijn hometurf land Marokko. Wat is het fijn om in goed mensland Nederland te wonen. Niet de andere wang, maar alles wat de ander begeert. Voor de rest vind ik hem èèn van de betere linkse gekken.
11 december 2014 om 11:31
Beste Bas, ben jij een beetje jaloers op datgene dat Aboutaleb heeft bereikt? Het is echt niet niks om van de LTS - via de MTS en daarna de HTS af te studeren. Ik kan het weten want ik ben zelf ook HTS afgestudeerd (1977) en kwam van de Mulo af. Hard werken.
Maar waarom zou je met hetgeen je hebt bestudeerd verder moeten gaan? Ikzelf heb dit een klein aantal jaar gedaan en ben daarna in hele andere vakgebieden actief geweest en nog. Het gaat bij het behalen van een HTS of TU studie voornamelijk om het niveau dat je hebt bereikt. Je hebt bewezen dat je analyserend kunt denken en het kan presenteren. De deuren staan dan voor je open.
11 december 2014 om 14:57
‘HTS afgestudeerd’ klinkt even komisch als ‘Mulo gepromoveerd’.
11 december 2014 om 18:38
Blijkbaar ben jij nergens in gepromoveerd (ha ha ha ha).
11 december 2014 om 17:12
ceesvE, Jaloers zijn is vrouwelijk. Mannen doen het anders. Rat, een dier, werd hier beroemd door. De luxe van bewijzen hoe knap je ben heeft als naam Slochteren gas. Daarvoor lauw loenen. Als je wieg een stijfselkistje was. Die generatie gaat nu dood. Blijft over jouw hard werken generatie. Het klinkt als de galeislaaf roeier in Romeinse tijd. Zinken gaat vanzelf. Als de baas meewerkt.
11 december 2014 om 08:13
1 = NEE
2 = NEE
3 = JA.
Goed artikel! En to the point, too!!
En af en toe ben je aan het zeuren, JC….. 😉
Mvg.
11 december 2014 om 11:22
Waar ik over aan het zeuren ben is het quasi intellectuele gebruik van het Engels, waar het Nederlands meer dan toereikend is om te zeggen wat je wilt. En als je dan zulke beginnersfouten maakt in het Engels werkt het contraproductief. Dan geef je jezelf geen aureool van eruditie, maar schiet je jezelf in de voet. Dáár zeurde ik over.
j.c.th.kohler@online.nl
11 december 2014 om 06:57
Door de PVDA geparachuteerde allochtonen blijven te allen tijde verdacht.
Ik vind het een belediging dat ze ons die figuren opdringen.
11 december 2014 om 04:40
De carrière van Aboutaleb is de natte droom van de multiculturalist, en daardoor, hoogstwaarschijnlijk, primair het gevolg van positieve discriminatie.
Dat hierdoor een ‘slaper’ of een ‘wolf in schaapskleren’ of op z’n minst een verwerpelijke politieke opportunist (zie zijn uitspraken van 2002) op een belangrijke maatschappelijke positie terecht is gekomen acht ik ook hoogstwaarschijnlijk.
11 december 2014 om 01:16
Een goed geïntegreerde man en praktiserend moslim! Hier moeten er al belletjes rinkelen! Wat betekent integratie? Niet alleen de taal goed lezen en schrijven of diploma’s halen, niet de Nederlandse nationaliteit aannemen, maar de normen en waarden en de wetten van dan land respecteren! Dus ook geen halalslacht tolereren, geen aparte bidruimte op je werk eisen, geen jihad (koppensnellers) tolereren, geen shariawijken toestaan, geen (IS)terroristen in je land binnenlaten, geen terroristendreiging accepteren, niet ingaan op de eisen van je land van herkomst, enz. enz.: m.a.w. niet met 2 maten meten! Want daarmee kun je nooit een echte “Nederlander” van het jaar worden ! De benoeming is dan ook, (zoals de meeste Nederlandse “benoemingen”) een FARCE!
11 december 2014 om 02:05
Aboutaleb is zeker goed geïntegreerd, waarbij het belangrijkste is dat hij zich aan de wet- en regelgeving van ons land houdt. Een praktiserend moslim kan de normen en waarden van Nederland wel degelijk respecteren en dan is hij geïntegreerd.
Het verschil met een geassimileerde moslim is - onder andere - dat deze de Westerse normen en waarden te allen tijde tot de zijne heeft gemaakt.
Maar dat is een contradictie omdat hij dan geen moslim meer kan zijn. Geassimileerde moslims bestaan daarom niet.
Moslims die zich noch aan regels noch aan normen en waarden houden zijn niet geïntegreerd maar gesegregeerd. De conclusie luidt daarom dat moslims altijd een gevaar zijn voor de Westerse cultuur.
11 december 2014 om 10:50
“Het verschil met een geassimileerde moslim is – onder andere – dat deze de Westerse normen en waarden te allen tijde tot de zijne heeft gemaakt.
Maar dat is een contradictie omdat hij dan geen moslim meer kan zijn.”
Is dat persé zo? Christenen en joden die de westerse normen en waarden eigen hebben gemaakt noemen zich toch ook nog steeds Joden en Christenen? Bovendien worden ze door geloofsgenoten en door ongelovigen zo genoemd en gezien. Naar de letter zijn ze dat echt niet meer.
Nu geloof ik wel dat het met de mohammedaanse immigranten hier nog lang niet zo ver is. Natuurlijk hangt dat samen met de Islam waar niets kan veranderen. Mohammed wilde voor zijn club niet zo’n georganiseerde hiërarchische structuur als bijv. het christendom. Dus organiseerde hij het anders. Dat komt nu slecht uit. De Islam loopt tegen zijn onvermogen aan te veranderen. Het kan alleen als het ware ontploffen.
Uitgaande van deze realiteit is het misschien toch zinnig om veranderingen bij moslimgroepen of individuen te zien en die te stimuleren. Vooral niet naar hun leiders, en moskeeën gaan en daar mee samenwerken. Het zet ze dan nog vaster, bevestigd het verkeerde. Ik denk dat vanuit ons individualisme gewerkt moet worden.
Verder vraag ik me af of Aboutaleb zijn dochter ondertussen wél met een man uit een ander ras of ander geloof laat trouwen? Dat weten we niet. Gert Jan Mulder wil graag dat hij zich daar in het openbaar over uitspreekt. Er zit voor hem niet anders op dan denk ik Aboutaleb dat te vragen in een interview.
11 december 2014 om 12:45
@ Ad,
- [Is dat persé zo? Christenen en joden die de westerse normen en waarden eigen hebben gemaakt noemen zich toch ook nog steeds Joden en Christenen?]
Zeker, maar het maakt nogal uit waar men de cesuur legt bij woestijnreligies. Onze analyse van islam faalt tot nu toe aan alle kanten. Er is een zeer fundamenteel verschil tussen de Westerse cultuur en de Paradijs cultuur die naadloos overging in islam.
Juist vanwege dit verschil kozen Westerse culturen ook voor het christendom. Zij zouden never nooit niet voor islam gekozen hebben.
Westerse cultuur = christendom = exogamie, een identiteit.
Moslimcultuur = islam = endogamie, een identiteit.
Jodendom = mengvorm exogamie x endogamie, geen onverstandige en een pacifistische keuze.
Christenen hebben zich niet de Westerse normen en waarden eigen gemaakt maar zij ZIJN JUIST de Westerse normen en waarden.
Het Jodendom is een verrijking voor iedere cultuur, islam de doodsteek.
De essentie van mensenreligie is overigens rechtstreeks afleidbaar uit dierenreligie. Zit men eenmaal op het juiste spoor dan kunnen er later geen interpretatiefouten meer ontstaan.
[ Christenen en joden die de westerse normen en waarden eigen hebben gemaakt noemen zich toch ook nog steeds Joden en Christenen?]
Klopt, omdat onze exogamie van origine multidimensionaal van opzet was onder een leidende cultuur. Een exogamie is altijd multicultureel en tolerant tegenover buitenstaanders. Maar bij cultureel relativisme geeft men de leidende cultuur op en schiet men door als in artikel 1 grondwet 1983 en dan krijgt men het marxistisch culturalisme van culturele zelfvernietiging.
De derde wereldoorlog wordt de strijd tussen de Westerse exogamie en de islamitische endogamie.
Omdat de Paradijs cultuur zich in islam de laatste 1400 jaar heeft opgeblazen tot een religieuze endogamie, heeft zij al haar tribale identiteit verspeeld en kan zij haar nieuwe nep identiteit alleen nog handhaven door aanwijzing van een fictieve externe vijand: het Jodendom. Vrede in het Midden Oosten betekent daarom het einde van de islamitische cultuur, tenzij de Amerikanen de positie van de Joden overnemen.
[De Islam loopt tegen zijn onvermogen aan te veranderen. Het kan alleen als het ware ontploffen. ]
Exact, islam is niet te veranderen, koran en sharia zijn de gefossiliseerde mengvormen van twee Allahs, de female Allah voor morele goedkeuring van de seksueel gederailleerde male Allah, die een samenvatting is van alle tribal heads (alle mannelijke moslims) uit de Paradijs cultuur.
Wanneer men goed oplet zweren mannelijke moslims in de regel bij Allah uit de koran, maar houden moslima’s er een heel andere innerlijke Allah op na die hen als vaderfiguur overkomt en die hen als subjecten behandelt, net zoals onze Jezus ‘overige seksuele rollen’ als subjecten erkende.
Female Allah en Jezus zijn daarmee de exogame tegenpool van de Joodse God, Allah en de Christelijke God.
Men zou tussen deze goden nog verder kunnen onderscheiden maar dat kost weer twee vrijheidsgraden. Beter is ze daarom alle(n) als endogaam te blijven zien.
[Verder vraag ik me af of Aboutaleb zijn dochter ondertussen wél met een man uit een ander ras of ander geloof laat trouwen?]
Twee eeuwen genetische vermenging van de endogame islam met exogame volkeren is wel het minste om tot assimilatie van moslims te kunnen komen.
De conclusie luidt dat zolang moslims zich niet vermengen er zich parallelle samenlevingen zullen blijven vormen. Voor de Westerse cultuur levert vermenging met de moslimcultuur echter alleen maar nadelen op. En moslims willen en kunnen niet. Dus dat wordt een burgeroorlog. De zin van deze moslim immigratie is daarmee volstrekt afwezig en komt neer op volstrekte waanzin.
11 december 2014 om 00:40
Goed artikel hoor. Gedocumenteerd en al, dat lees ik graag. De ‘onderbuik’ uitgelegd met argumenten en feiten, heel goed.
11 december 2014 om 00:08
U bent meesterlijk
10 december 2014 om 23:58
Aboutaleb is een fijne vent, ik gun het hem. But that’s too miss the point.
[Aboutaleb is voor velen een voorbeeld allochtoon, die, doordat hij zo uitmuntend INTEGREERDE, (…) nu is er eindelijk een allochtoon die INTEGREERDE, de taal leerde, zich volledig aanpaste, en nu is het voor die rechts-radicale PVV’er weer niet goed!]
Integreren, dat was al heel wat bij de eerste gastarbeiders, maar waar de schoen wringt is het ASSIMILEREN. En dan is Aboutaleb, die ik persoonlijk hoogacht, in zijn hoedanigheid als Nederlands hoogwaardigheidsbekleder naar het ministerie in Marokko gegaan om de heren daar bij te praten over Nederland. En let op, dat neem ik de heer Aboutaleb echt niet kwalijk, want hij is geïntegreerd maar bepaald niet geassimileerd. Nogmaals hij is geweldig en ik verwijt hem niets.
Hoe zit dat nu? Wel, endogame culturen integreren wel maar assimileren per definitie niet, want dan heffen zij hun endogamie op. En daarom hebben wij veel minder moeite met dubbele paspoorten van exogamieën, zoals die Zweedse staatsecretatis van Volksgezondheid dan van endogamieën.
(20) Islam, the Red Giant
http://sexualreligion.blogspot.nl/2014/12/20-islam-red-giant.html
11 december 2014 om 00:53
Basic Dimension:
“But that’s too miss the point.”
Voor iemand met een Engelse nickname komt dit wel heel dilletanterig over.
Besides the point, misschien? Of: missing the point? To miss the point is in elk geval met to, met één o.
Dat jij, of wie dan ook, hem geweldig vindt is zeker niet relevant. Het gevaar schuilt er juist in dat hij een “voorbeeldallochtoon” is. Daardoor zal hij steeds als voorbeeld genoemd worden dat er toch ook goeie Marokkanen zijn. In mijn ogen is hij wat ze noemen een “slaper”. Du moment dat er een beroep wordt gedaan op zijn moslim-zijn, zal hij niet langer de goed geïntegreerde allochtoon zijn, maar zal hij zich ontpoppen als de moslim in hart en nieren die hij is. En wat zullen we dan allemaal blij zijn dat hij het tot burgemeester, of wat voor functie hij tegen die tijd heeft, heeft geschopt.
11 december 2014 om 01:45
@ Köhler,
- Ach, bedoelt u wellicht: dilettanterig? Weet u, heer Köhler, taal is slechts een conventie, een hulpmiddel maar bepaald niet de essentie van de boodschap. Dat blijkt ook wel weer uit wat u daarvan begrepen hebt.
Niettegenstaande dat dank ik u voor uw opmerking want ik schrijf tegenwoordig noodgedwongen de hele dag Engels en daarbij gaat er nogal eens wat mis.
Dat ik de heer Aboutaleb geweldig vind dient uitsluitend als welgemeend tegenwicht voor mijn algemene veroordeling van de endogamie waarvan hij deel uitmaakt. Het spijt mij dat de essentie u is ontgaan.
En wel zeker is de heer Aboutaleb een fantastisch voorbeeld voor iedere allochtoon, boven iedere twijfel.
Helaas is de essentie van mijn volgende boodschap u kennelijk ook ontschoten, waar u beweert:
[Du moment dat er een beroep wordt gedaan op zijn moslim-zijn, zal hij niet langer de goed GEÏNTEGREERDE allochtoon zijn, maar zal hij zich ontpoppen als de MOSLIM IN HART EN NIEREN die hij is.]
Mijn conclusie was nu juist dat er in onze samenleving geen principieel verschil bestaat tussen een goed GEÏNTEGREERDE allochtoon en een moslim in hart en nieren. In welk geval men ook niet in verwarring hoeft te komen door de ‘voorbeeldallochtoon’.
Een GEASSIMILEERDE allochtoon zal zeker niet meer regresseren maar een geïntegreerde allochtoon mogelijk nog wel.
Een ‘voorbeeldallochtoon’ levert daarom alleen een risico op wanneer hij ten onrechte als geassimileerd wordt beschouwd waar hij slechts geïntegreerd is, én wanneer hij uit een endogame cultuur afkomstig is.
Voorbeeldallochtonen uit exogame Westerse culturen leveren daarom geen enkel risico op, zelfs wanneer zij alleen maar geïntegreerd zijn.