Door Boy van Meetelen

Mensen die hun bedenkingen hebben bij de Europese Unie, maar toch een (onterechte) angst hebben voor uittreding uit deze steeds logger en ondemocratischer wordende instantie, zeggen vaak: “We moeten terug naar de EEG”. Maar helaas is die optie niet haalbaar, want de huidige EU is sinds 1992 een weg ingeslagen naar federalisme en integratie van haar lidstaten. Dit terwijl de EEG een samenwerkingsverbond was tussen onafhankelijke soevereine staten die verdragen aangingen die voornamelijk op economisch gebied betrekking hadden. Er was geen politieke bovenlaag, laat staan een Europees Parlement en Europese Commissie. Er was al helemaal geen disfunctionele eenheidsmunt en bankenunie. Nee, de EEG probeerde het nuttige te regelen en het overbodige te weren. Dat men onder druk van de multinationals, de banken en een onrealistisch wereldbeeld ooit dit concept van de EEG heeft losgelaten, om in te ruilen voor de dictatoriale, corrupte, bureaucratische EU die ingesteld is op welvaarts herverdeling, is spijtig maar helaas de harde werkelijkheid. We zullen moeten accepteren dat de EU is uitgegroeid tot iets dat zij ooit beweerde te bestrijden, dat dan weer terug omtoveren tot een goed functionerende democratie die haar lidstaten zelfbeschikkingsrecht gunt, is een illusie. Het is een utopie omdat de huidige leiders hun posities nooit meer vrijwillig zullen opgeven, maar ook is het systeem dusdanig opgezet dat je nooit meerderheden krijgt in het EP om eens radicaal tegen de ingeslagen weg van meer Europese integratie in te gaan. Al zou dat hoogstonwaarschijnlijke scenario zich toch eens voltrekken dan heeft uiteindelijk de ongekozen Europese Commissie het laatste woord en die zal dat dan tegenhouden.

Dus de EEG kunnen we beter eens vergeten want dat is een gepasseerd stadium dat niet meer terug komt. Maar zijn er dan geen alternatieven? Jawel, er is wel degelijk een goed alternatief binnen Europa, namelijk de EVA!

De Europese Vrijhandelsassociatie (EVA) is een samenwerkingsverband tussen Liechtenstein, Noorwegen, IJsland en Zwitserland. De associatie is ook wel bekend onder de Engelstalige afkorting EFTA.

De EVA heeft tot doel de vrije handel in industriële goederen tussen de deelnemende landen te bevorderen en daarmee bredere doelstellingen te verwezenlijken (duurzame groei, volledige werkgelegenheid, hogere productiviteit en een rationeel gebruik van hulpbronnen).

De EVA kan worden gezien als een tegenhanger van de Europese Unie, hoewel de samenwerking tussen de deelnemende landen bij de EVA enkel een vrijhandelszone betreft. Zelfs op gebied van de vrijhandelszone gaan de EVA-lidstaten niet zover als de EU. De EVA is geen douane-unie. Dit betekent dat er wel een samenwerkingsverband is tussen de lidstaten waarbij er geen invoerrechten of beperkingen gelden tussen de lidstaten onderling maar naar niet-lidstaten is er geen samenwerking. Elke lidstaat kan daarop zijn eigen beleid voeren en bijvoorbeeld zelf bepalen hoe hoog de invoerrechten zijn.

De Vrijhandelsassociatie kent drie organen. Deze zijn het secretariaat, de Toezichthoudende Autoriteit en het Hof van de Europese Vrijhandelsassociatie. De organisatie zetelt in Zwitserland in de plaats Genève. Het secretariaat zit in Brussel om het vrijhandelsassociatie-comité te ondersteunen, als ook de Raad en het comité van de Economische Europese Ruimte. Verder adviseert het secretariaat van de Vrijhandelsassociatie parlementaire en consult comités. De administratie van het secretariaat zit in Luxemburg, net als het EVA-Hof.

Het staat de aangesloten landen uiteraard vrij om ook handelsbetrekkingen met de Europese Unie aan te gaan, zoals bijvoorbeeld Zwitserland al reeds deed. Dit geeft de voordelen van handel maar niet de enorme nadelen van ondemocratische instituten, miljarden afdrachten, euroreddingen, geld pompen in failliete landen, bankenunie met zombiebanken en vele andere narigheid.

Daarom moet Nederland uit de EU en is toetreding tot de EVA zeker de overweging waard.