In 2015 draait politiek Europa naar anti-EU

Door Joost Niemöller

In 2015 zou het politieke landschap er in Europa wel eens heel anders uit gaan zien, zo stelde de Amerikaanse denktank Stratfor gisteren vast in een overzicht. Daarbij werd bij een aantal Europese landen gekeken naar komende verkiezingen en verschuivende politieke voorkeuren. De aanhoudende economische crisissituatie werd daarbij als de belangrijkste factor gezien. De traditionele politieke spelers lijken hun macht te gaan verliezen.

In Zweden worden vervroegde verkiezingen gehouden, zo werd gisterend bekend, omdat de regering weigerde een deal te sluiten met de Zweedse Democraten over een streng immigratiebeleid.

De rechtse oppositie weigerde de begroting van de linkse Zweedse regering te steunen. Zweden voert een open grenzen beleid ten aanzien van de Syrische immigranten. Het land wordt bijkans overspoeld, en de problemen nemen steeds meer toe. Het is voor de eerste keer in het politiek altijd stabiele Zweden dat er vervroegde verkiezingen gehouden moeten worden. De Zweedse Democraten zijn anti-EU en anti immigratie. De partij, die in het Europese parlement samenwerkt met UKIP groeit snel en verdubbelde bij de vorige verkiezing hun aanhang.

Ook in Spanje worden in 2015 verkiezingen gehouden. Er is veel ongenoegen over de zittende regering, en er is groeiende populariteit voor de links-populistische partij Podemus -nu al 28 procent, dus groter dan de sociaal democraten- dat de schuldendeal met de EU wil heronderhandelen. De traditionele partijen in Spanje lijken hun meerderheid te verliezen.

Het is mogelijk dat er ook in Griekenland nieuwe verkiezingen zullen komen als het parlement er niet in slaagt een nieuwe president te kiezen. Ook daar is een linkse partij populair, die zich verzet tegen de opgelegde bezuinigingen door de EU, Syriza. Het kan zijn dat de Griekse crisis weer in het middelpunt van de belangstelling komt te staan.

Maar het belangrijkst zijn wel de verkiezingen in Groot Brittannië, die helemaal in het teken van de immigratie en het euroscepticisme zullen staan, met de verwachte grote overwinning voor UKIP, waarna de zwak geworden conservatieven en de Labour party steun zullen moeten zoeken bij elkaar, een situatie die we in Nederland inmiddels al heel gewoon zullen vinden.

O ja, Nederland. Stratfor vergat te vermelden dat we hier nog Provinciale Staten verkiezingen hebben. Hoogstwaarschijnlijk wordt dat de zoveelste slag in het gezicht van het kabinet Rutte. De kans is groot dat de steun in de Eerste Kamer voor het kabinet weg zal vallen en dat er over van alles en nog wat onderhandeld moet worden met oppositiepartijen, waardoor er een schier stuurloze situatie ontstaat. De kans is ook groot dat de anti-EU partij PVV, nu de grootste in de peilingen, het goed gaat doen in deze peilingen. Een extra spaak in het EU wiel.

Nee, 2015 wordt een heel moeizaam jaar voor de EU.

En daarna krijgen we in Frankrijk ook nog verkiezingen… Daar staat Marine Le Pen te trappelen om de macht over te nemen.

 

 

Print Friendly

7 gedachten over “In 2015 draait politiek Europa naar anti-EU”

  1. Religie legt pas in het hiernamaals verantwoording af, maar de EU moet hier al boter bij de vis leveren. Zoals Jean Wanningen altijd al zegt gooit men zoveel zand in de machine dat het economische raderwerk hoe dan ook krakend en piepend tot stilstand komt. Niemand met een goed verstand die dit ontgaat, ook op de burelen van Brussel niet.
    Er is de laatste jaren heel veel bereikt. Policor is ingestort, het publiek wordt wakker. Zelfs Eurostat kan wat krom is niet meer recht liegen, de inkopersindex zit op 51 en nadert de 50 volgend jaar, absolute economische stilstand.
    Nieuwe schulden kunnen overheden niet meer maken, alleen Draghi kan nog oeverloos geld bijdrukken. Zelfs dat leidt niet meer tot inflatie omdat geld alleen een onvoldoende stimulans is voor economische groei. Alleen het MKB kan Europa nog uit het slop trekken.
    Wij zijn verraden door religieus geïndoctrineerde economen die hun kennis hebben misbruikt.
    Het wereld IQ zal dalen en het niveau van de negentiende eeuw zal het hoogtepunt van menselijke evolutie blijken te zijn. Minkukels als Obama zullen als trekpoppen het wereldtoneel opvullen en waanzinnige proxi-oorlogen uitvechten. Reagan, Clinton, Bush, Obama, Pindaboer2, going down, going down.

  2. De EU-bonzen lijden aan een tunnelvisie, met hun multiculturele en open grenzen-obsessie. De bevolking heeft haar vertrouwen in de toekomst echter geheel verloren, met als enige uitzicht steeds meer niet-westerse allochtonen, die ongehinderd de buitengrenzen overschrijden., met als gevolg steeds meer armoede en criminaliteit. Een echte overheid beschermt zijn volk. Maar de EU stelt haar volk opzettelijk bloot aan gevaar, en heeft dus geen bestaansrecht. Tenzij de EU drastisch het roer omgooit, en onomwonden in zijn handvest onze culturele onaantastbaarheid vastlegt, en dienovereenkomstig de buitengrenzen afgrendelt, zal er nog een toekomst zijn voor de EU.

  3. Het loopt allemaal niet zo’n vaart, zeker in Nederland. De eurofiele eenheidspartij peilde ook gisteren nog ‘gewoon’ 90 zetels. Dus het kabinet kan ook na de verkiezingen voor de Eerste Kamer vrolijk doorregeren met de neppositie. Het CDA speelt nu misschien ‘hard to get’ maar die zijn ook met een paar grijpstuivers te paaien als de nood aan de man komt. En zelfs als het kabinet valt dan is een verandering van het beleid ten aanzien van EU, immigratie etc. niet aanstaande.

    1. Soms gaan er eeuwen voorbij alsof het een dag was, soms passeert de geschiedenis van eeuwen in slechts enkele dagen.(Karl Marx)
      Op een gegeven moment slaat het dialectische proces van kwantitatief naar qualitatief om, dat gaat soms verrassend snel , bijvoorbeeld zoals enige dagen voor de val van de muur ,op een SED vergadering in Leipzig geconstateerd werd dat er problemen waren, maar dat men de historisch juiste politieke lijn volgde, dus aanpassingen waren overbodig.
      Dit lijkt verrassend veel op de houding van de europesche elite ten aanzien van de euro en de crisis, de immigratie en de islamisering.

  4. Niet te vroeg juigen wat betreft de anti-EU stemming in Eiuropa. In het stem hoekje kiezen burgers toch vaak op het laatste moment voor “zekerheid” en “stabiliteit”hoe gekleurd soms hun denkbeelden daarover ook zijn.
    De EU, dat wil zeggen de regeringen die ze zo onkritisch steunt, zal ten onder gaan aan een revolutie van de straat en de uitkomst daarvan zal ongewis zijn.

    Belangrijker dan nu opsommen dat er verkiezingen komen met eventuele aardverschuivingen in de uitslag, is het verstandig dat iemand in Europa het voortouw neemt om al deze ANTI-EU partijen op één lijn te krijgen in wat er moet gebeuren en hoe om van de kliek in Europa af te komen. Dit over de zeer verschillende politieke achtergronden van die bewegingen. Immers als we bevrijd zijn kunnen ze dat in hun eigen land moeten uitmaken met hun burgers, maar eerst moeten we gezamenlijk van de EU af, zonder dat het afhaken alleen al ons in economische malaise stort.

    Ik denk dat de leiders van de Duitse anti-partij of Pen in Frankrijk daar de eest geschikte voor zijn.

  5. De E.U. En hun nut. Koude oorlog was hun motief. Na het einde van die oorlog brak een andere tijd aan. Boris, onze, ging totaal voorbij aan wat alcohol kenners kenmerkt. De Shell, ook onze, die tijd, droomde van niet Nigeria maar andere soort of N.A.M reguleringen. Opeens word Koenders, de nieuwe A, [Bert ]de Grote, begrijpelijk. Geintje, en de pleuris met zorg, afhankelijk, mensen.

Geef een reactie