In het verleden schreef ik wel eens een stukje over de Franse denker Guillaume Faye en daarna werd ik van verschillende kanten gewaarschuwd door mensen die het goed met me voorhadden: doe dit niet! Volgens de een was het domweg ‘gevaarlijk’ om het zo openlijk over Faye te hebben, en dan nog wel in instemmende zin, volgens de ander was Faye veel te marginaal en niet serieus te nemen, en zou ik mezelf daarmee ook marginaliseren.
Ik vind dit lastig te begrijpen, maar misschien komt dat omdat ik kennelijk geen zintuig heb voor taboes. Alles wat Faye opmerkt in zijn boeken, vind ik wel verontrustend, maar eigenlijk ook gewoon bijzonder zinnig klinken. Sterker nog, ik begrijp niet waarom er niet vaker zo radicaal wordt doorgedacht over de Westerse beschaving, de ontmanteling van de EU, en de naderende ondergang van Europa, zoals Faye dat doet. Hij schrijft bovendien in een filosofische traditie die toch algemeen erkend is inmiddels. De traditie van de eeuwige wederkeer en van het cyclische tijdsverloop, waarin Nietzsche en Spengler schreven. Voor hen, en andere westerse intellectuelen is de geschiedenis van de mensheid niet lineair, doelgericht, maar verloopt die cyclisch. Het gaat omhoog. Het gaat omlaag. Zo ziet ook Faye het. De Westerse beschaving zat in een lange, omhooglopende lijn, toen kwam het hoogtepunt, en daarna zal de snelle, onherroepelijke, neergang volgen. Zoals we dat al bij alle beschavingen zagen. Alleen, zegt Faye, hebben we het hier niet alleen over de Westerse beschaving, we hebben het hier uiteindelijk over de neergang van de totale mensheid. De term die hij daarvoor gebruikt is ‘catastrofe.’
Anders dan Nietzsche en Spengler, die dachten op metafysisch niveau, en die niet letterlijk maar alleen op een filosofisch en literair niveau te interpreteren zijn, heeft Faye, gepromoveerd politicoloog, het over de concrete werkelijkheid en de concrete problemen die een ondergang onvermijdelijk maken. Hij noemt er ook concrete jaartallen bij. Zo noemt hij zeer concrete issues, die dagelijks spelen in het politieke debat, zoals de islam, de massa immigratie (Faye spreekt overigens over ‘invasies’ en ‘islam-kolonisatie’), maar ook de ecologische vervuiling, de egalistische globalisering, virussen, de psychische blokkade in het Westen, voortgekomen uit een christelijk schuldgevoel, om de problemen en de vijanden te lijf te gaan. Hij ziet hierdoor een chaotische destructie ontstaan van veel verschillende elementen tegelijk, die door hun massaliteit en hun diversiteit niet meer geblokkeerd kunnen worden. Hij stelt dat het bestaande democratische systeem niet meer de oplossingen voor deze problemen kan bieden, dat multi-etniciteit een bron van aanhoudende onenigheid en agressie zal zijn (en alleen etnische afscheiding zal kunnen leiden tot enige rust), en dat dit zal leiden tot een aanhoudende staat van burgeroorlog, ook in Europa, tot uitroeiing van het grootste deel van de wereldbevolking, tot een terugkeer naar tribale levensvormen van kleine groepjes overlevers die zich terugtrekken in zwaar verdedigde kunstmatige eilanden, mogelijk met gebruik van de restanten van de twintigste-eeuwse technologie.
En omdat hij dat voorspelt, wordt hij ultrarechts, extreem en marginaal genoemd. Ik kan me niet onttrekken aan de gedachte dat dit labelen van Faye vooral een manier is om de grote problemen die recht voor ons staan, te negeren. Het is precies die psychische blokkade die Faye beschrijft, die misschien wel het meest fundamentele probleem is. Men durft het niet te zien en daarom ziet men het niet.
Faye geniet in zijn vaderland Frankrijk een zeker bekendheid als een van de meest prominente denkers achter wat daar ‘Nieuw Rechts’ wordt genoemd. Hij heeft zich expliciet afgekeerd van het anti-Joodse standpunt van veel van zijn vroegere medestrijders uit de extreem-rechtse hoek, maar wordt door andere Nieuw Rechts denkers weer wel als te radicaal gezien.
In Nederland is Faye vrijwel onbekend. In Vlaanderen, zo leerde ik ondanks, wordt hij meer gelezen. Daar is ook een plaatselijke afdeling van dit Nieuw Rechts denken. Aangezien het in Nederland aan een meer intellectuele onderbouwing van het Nieuw Realisme ontbreekt, ga ik in een aantal blokjes wat aandacht besteden aan Faye en zal ik ook een Nederlandse vertaling van een recent essay van hem op mijn site publiceren.
Mijn interesse is gewekt.
Ga helemaal mee met de auteur, alle beschavingen hebben een sinus vorm, welke de opkomst en de onvermijdelijke neergang van een beschaving inluiden. Mijns inziens is de westelijke wereld over zijn hoogtepunt heen, kijk alleen het aantal onoplosbare problemen welke onze beschaving bedreigen, die ik hier nu niet allemaal ga opsommen een ieder realistisch denkend mens weet dat ook wel op een rijtje te zetten. Het grootste gevaar voor de westelijke wereld die het kind is van de Frankfurter Schule.
Ook eist de nieuwe kritische theorie dat landen hun grenzen opgeven en hun bevoegdheden overdragen aan internationale organisaties zodat bevolkingen uiteindelijk niet langer over hun eigen toekomst kunnen beslissen.
De Frankfurter Schule en haar vertakkingen zijn nu de leidinggevende filosofische stroming binnen de academische kringen van zowel Europa als Noord-Amerika.
Juist daarom zal de ondemocratische EU gesteund blijven worden tot het bittere einde door de huidige linkse elite. Maar ook daardoor zal de huidige politiek ten aanzien van het multiculturalisme en de massa-immigratie niet veranderen.
http://joostniemoller.nl/2014/09/de-eu-is-het-kind-van-de-frankfurter-schule/
Bedankt voor de non conformistische opstelling!
De Club van Rome voorspelt een reductie van de wereldpopulatie tot twee miljard mensen.
De beurscrash die in het eerste kwartaal van 2015 zal plaatsvinden kan de katalysator zijn voor een meer eigen-volk-eerst mentaliteit die nodig is om als ras te overleven.
Agenda 21 beoogt een wereld populatie van 500 miljoen.
De agenda om de wereldbevolking terug te dringen
De Georgia Guidestones zijn grote granieten zuilen op een heuvel in Elbert County, Georgia, VS. Op de granieten zuilen staat een bericht, waarin 10 hoofdpunten worden weergegeven in acht moderne talen. Het bericht bestaat uit aanwijzingen voor de overlevenden van een toekomstige Apocalyps die een nieuwe en vooral betere beschaving moeten zien op te bouwen. De structuur zelf is tegelijkertijd een kompas, kalender en klok. Het eerste gebod is: “Handhaaf de mensheid onder 500.000.000 zodat het in eeuwig evenwicht kan zijn met de natuur”. >>>
http://www.wijwordenwakker.org/content.asp?m=P861
Agenda 21: Het Geheime “Wellness Plan” voor Aarde! >>>
http://ejbron.wordpress.com/2012/06/17/het-geheime-wellness-plan-voor-aarde/
Alfred Vierling heeft Guillaume Faye geinterviewd. Daarnaast heeft hij ook werken vertaald.
http://alfredvierling.com/?p=4078
Mijn interesse is bevredigd met bovenstaand interview.
Over de begrippen beschaving en cultuur, die beter niet door elkaar gehaald worden: http://www.twitlonger.com/show/n_1sh8fj6
Zeer nauw aansluitend bij dit artikel is deze website,
http://www.wetenschap-eindtijd.com/
Hoe dan ook, de conclusies voor onze toekomst zijn uiterst somber, maar omdat dit ons niet uitkomt, zien we dit liever niet.
Ik zal dit zeker herbloggen, want de Waarheid mag NOOIT worden verzwegen…
@Adje
Hier is zijn interview met Guillaume Faye uit 2003:
http://vimeo.com/20753620
En ook op YouTube te vinden:
http://www.youtube.com/watch?v=gpUJQ_2luEs