Identiteitspolitiek is de zelfmoordcocktail van links

De linkse volksbeweging is de belangrijkste, meest machtige politieke beweging in het Europa van de twintigste eeuw geweest. Maar de sociaal democratie, als meest prominente uiting daarvan, is momenteel ingestort en marginaliseert alleen nog maar verder. Het ontbreekt links nu aan een Verhaal om de massa aan te spreken, omdat haar ideaal, een zeer grote verzorgingsstaat, en daarmee vooral een zeer machtig, tot in alle uithoeken doorgevoerd staatsapparaat (praktisch communisme) overal in Europa ingevoerd is. Alle lijnen lopen vanuit de staat. Het ondoorzichtige ambtenarenapparaat stuurt de maatschappij aan.

Maar de problemen waar mensen mee worstelen hebben te maken met cultuur en identiteit, niet met economische gelijkstelling; wat de enige problemen zijn waarover links antwoorden heeft.

De vragen om culturele identiteit worden, bij afwezigheid van religieuze invulling, wel beantwoord door de heropleving van het nationalisme, en door het benadrukken van de eigenheid van volkeren; een invulling waaraan steeds hernieuwde behoefte bestaat. In tijden van massamigratie wordt dit extra aangevoeld als noodzaak: Wat willen zij met ons? Wie zijn wij nog? De nieuw-rechtse, populistische, realistische, patriottische, en –hoe je het ook wilt noemen- bewegingen proberen in heel Europa, maar ook in de VS antwoord te geven op die vraag, en lijken daarmee te voldoen aan een gedeelde urgentie, die nog aarzelend vorm krijgt. Deels aarzelend omdat de intellectuele onderbouwing vaak nog zwak is. Maar aarzelend ook door de aanvallen vanuit het linkse establishment vanwege ‘racisme’, ‘nazisme’ enzovoort. Een steeds botter wordend retorisch middel overigens. De morele claim die links sinds de jaren zestig van de vorige eeuw maakt als verzet na de oorlog, opgestart met het Cultureel Marxisme, een links-intellectuele beweging op de universiteiten met daar nog steeds veel aanhang, slaat door de eindeloze herhaling ervan steeds minder goed aan. Het shockeffect is er wel een beetje af als je voor de honderdste keer om niets voor ‘racist’ wordt uitgescholden. Ook filosofen als Peter Sloterdijk zijn zozeer murw gebeukt door de stormram van de Cultureel Marxisten, dat ze zich ervan bewust zijn geworden dat dit de sluipmoordenaar is van het zelfstandig denken.

Links is door zijn frontoorlog op de inhoud zelf zijn eigen inhoud verloren, en tracht die nu terug te vinden in de identiteitspolitiek, die gericht is op het stichten van haat en verdeeldheid binnen multi-etnische maatschappijen. De rassenkaart spelen is daarbij altijd een beproefd middel geweest, omdat mensen zich nu eenmaal direct aangesproken voelen op hun etniciteit. (Net zozeer als op hun seksuele geaardheid overigens, ook een dankbaar richtpunt voor de identiteitspolitiek)

We zagen dat in Nederland vertaald door de aanvallen op Zwarte Piet, en nu weer op cowboys en indianen. Links, en met name de sociaal-democraten, mogen dan weliswaar geen volksbeweging meer zijn, ze zijn wel, door het vertragende machtseffect, nog steeds goed vertegenwoordigd in de bestuurselite en in de media. Daar zijn ze extreem gevoelig voor identiteitspolitiek, en geven meteen toe. We zagen dat onlangs weer in Utrecht bij Tivoli. Ook al ontkennen ze dat dan. Zeer ongeloofwaardig.

Bij de bestuurselite en in de media zijn ze maar voor één ding bang: Voor ‘fout’ aangezien te worden. Daarom zijn ze ook zo makkelijk te manipuleren door de radicale vertegenwoordigers van de identiteitspolitiek, die zich soms richten op de culturele elite, soms op adverteerders, maar die nooit een debat aan willen met hun politieke tegenstanders.

Het zal ze niet helpen.

De toenemende ergernis die daarvan het gevolg is, wordt algemeen gedeeld onder de bevolking, en maakt dat links alleen nog verder zal fragmentariseren. Links is verworden tot een zelfmoordcocktail van bestuurselite en extremisten; twee groepen die het gezonde verstand van het volk nooit aanspreken.

Het zogeheten populisme hoeft bijna niets te doen, behalve vorm te geven aan de woede. En vooral; er te zijn. De patriotten hebben de geschiedenis aan hun kant en hun grootste winst komt van hun politieke tegenstanders.

We leven in een bijzonder tijdsgewricht. En draaipunt. Al zal de vernietigende werking van de massamigratie niet terug gedraaid kunnen worden. Dus al teveel optimisme is niet op zijn plaats.

Tweet about this on TwitterShare on FacebookPrint this pageEmail this to someone

3 Reacties

  1. Leo KarelJan

    2 maart 2018 op 15:43

    Veel mensen zijn weliswaar tegen de politiek correcte hetzes van criminele groepen als Grauwe Eeuw, maar als ze in het stemhokje staan kiezen ze weer de linkse en gevestigde partijen. Dan kiezen ze weer lieden die zwichten voor de smeerlappen van Grauwe Eeuw en Kick Out Zwarte piet.
    Hoe dom en onwetend kan een mens zijn?

  2. Het is niets minder dan de ontzegging van het recht van bestaan van een gehele menselijke groep. Want de inheemse Europeaan wordt per definitie als racist geboren en er is niets dat hij daar aan kan veranderen. Zijn eigen cultuur en komaf worden gemarginaliseerd en belachelijk gemaakt, en daarna verboden. Zijn taal en land mogen worden veranderd in iets dat hij nog niet meer bijna terug kent. En als hij er dan iets van zegt worden hem gelijk de meest vreselijke labels opgeplakt. Boeten zal hij, schuld bekennen! Dat deze stelling zelf dé definitie van racisme naar een hele groep toe is mist Links voor het gemak maar even. Zoals Churchill het al zo pakkend zei (wat had die man een vooruitziende blik op vele vlakken!); “De nieuwe fascisten zullen degenen zijn die zichzelf antifascisten noemen…” AntiFa is daar het ‘mooiste’ voorbeeld van. Iedere afwijkende mening wordt in intimidatie en geweld gesmoord.

  3. Links blijkt wederom zélf de grootste moordenaar en fout te zijn (zie het huidige Venezuela). Vorige eeuw hadden ze een slordige 120 miljoen(!) doden op hun geweten. Kijk naar o.a. de Sovjet Unie, Pol Pot etc.. De 1e die er aan gingen waren de intellectuelen die nog wél zelfstandig nadachten en de mensen waarschuwden voor het gevaar. Datzelfde zie je nu ook, maar dan omfloerst met vage termen als ‘SJW’, ‘safe spaces’, de hele genderidioterie, om over de ‘white guilt’ nog maar te zwijgen. Links is zelf de grootste racist geworden, maar dan naar de inheemse Europeanen toe. Ieder volk mag zijn eigen identiteit, cultuur en land hebben. Behálve de blanke Europeaan. Die moet dood, stuk, weg. De Europese historie? Ook kapot, stuk, weg. Ze doen het niet eens meer in het geniep. Het is niets minder dan een ‘zachte’ vorm van genocide.

© 2023 De Nieuwe Realist

Thema door Anders NorénOmhoog ↑