Wie herdenken we vandaag? Hen die vielen voor onze vrijheid!

In 2015 plaatste ik dit prachtige stuk van Jurrien H. Boiten op mijn site. We zijn drie jaar later en het stuk is nog steeds onverminderd van kracht. Sterker, nu er gedreigd wordt met een ‘lawaaidemonstratie’ op de Dam, is er extra reden om ons te realiseren: Wie herdenken we vandaag? We herdenken hen die opkwamen voor onze vrijheid. Daartoe dienen we onze dankbaarheid te tonen met een paar minuten stilte. Dat sneeuwt nu onder.

Door Jurrien H. Boiten

Wanneer 4 mei nadert, wordt bij mij de herinnering aan mijn grootvader altijd weer sterker: een verzetsman uit Assen, opgepakt door de Duitsers in juni 1942. Omgekomen op 3 maart 1945 in de buurt van Nordhausen tijdens één van die ellendige tochten waarmee de Duitsers hun slachtoffers versleepten van het ene concentratiekamp naar het andere, op de vlucht voor de Russen.

Op 4 mei laat ik dan ook alle aandacht van de media voor de gebeurtenissen maar over me heen komen. En telkens weer, als een mantra, klinkt in alle verscheidenheid toch dezelfde boodschap: zij stierven voor onze vrijheid. Koester daarom die vrijheid. Het woord vrijheid klinkt dan in overdrachtelijke zin als fraai gekalligrafeerd in hoofdletters.

Betekent vrijheid nog altijd hetzelfde?

Maar heeft die zo beleden vrijheid, dat woord wat door iedereen gisteren in de mond is genomen, nog wel dezelfde betekenis als de vrijheid waaraan de verzetsmensen dachten toen ze voor het vuurpeloton stonden? Is het de vrijheid waarover de concentratiekampgevangenen spraken, wanneer ze het hadden over de periode die zou volgen als de Duitsers waren verslagen? Is het de vrijheid die door het Nederlandse volk werd beleefd toen de Duitsers hadden gecapituleerd?

We werden eergisteren op de Dam toegesproken door premier Rutte die herinneringen doorgaf. Herinneringen omdat -zo zei hij: “Ze een machtig wapen zijn in de strijd tegen onvrijheid en onrecht, die altijd en overal gevoerd moet worden. Ook in het hier en nu. Ook in Nederland. Want achter elke uiting van antisemitisme, achter elke vorm van extremisme die onze vrijheid ontkent, achter elke daad van geweld die het fundament van onze rechtstaat aantast, dreigen nog steeds die woorden van toen. ‘Wij hebben de hel gezien.”

De gedachtenis verandert

Dat zijn prachtige woorden maar wie ze op zich in laat werken, herkent de armoede. Herinneringen vervagen namenlijk. Herinneringen worden opgevolgd door andere herinneringen. Nieuwe herinneringen worden gecreëerd. Dat zei premier Rutte gisteren ook: “Ook vandaag, op 4 mei, geven wij persoonlijke ervaringen en herinneringen door en creëren wij nieuwe.”

Soms worden ze valselijk toegevoegd. Denk hierbij aan het halfstok hangen van de Marokkaanse vlag in Utrecht. Er is geen enkele Marokkaanse soldaat die ooit voet op Nederlandse bodem heeft gezet. Er is er nooit één in Nederland gesneuveld. Een valse herinnering wordt gecreëerd. Waarom?

Wanneer je als politiek leider van 4 mei de dag maakt om herinneringen door te geven, biedt je de mogelijkheid om nieuwe waarheden te creëren die voldoen aan de door jou gewenste politieke werkelijkheid. En je misbruikt daarbij de herinneringen aan degenen die vielen in de strijd tegen een misdadige ideologie. Het nazisme met en in al zijn verschrikkingen.

Politieke invloed op 4 mei

Hoe mooi de toespraak van premier Rutte ook klonk, over de ruggen van alle doden werd politiek bedreven. Want als je die herinneringen combineert met vrijheid, zul je op z’n minst moeten definiëren wat die vrijheid precies betekent, wat die vrijheid echt inhoud, hoe die vrijheid door jou gestalte wordt gegeven, waarom die vrijheid het offer van zoveel levens waard is geweest en wat jij doet om die vrijheid te bewaken. Met de mond de doden eren, dat is niet zo moeilijk. Maar echt inhoudelijk ingaan op wat hen voor ogen stond, dat was een brug te ver. Want had hij dat gedaan, dan had hij moeten erkennen dat wij als Nederlands volk, als Nederlandse natie helemaal niet meer die vrijheid hebben die we hadden na het einde van de Duitse bezetting.

Onze vrijheid als zelfstandig Nederland is door politici als premier Rutte al lang ondergeschikt gemaakt aan de belangen van de Europese eenheidsstaat. Europees recht prevaleert boven Nederlands recht. Eigen grenzen mogen we zelf niet meer bewaken. Kansloze gelukzoekers worden massaal Nederland binnengebracht. Zelf bepalen waar we het belastinggeld aan uitgeven? Brussel kijkt mee en moet goedkeuring verlenen. Kritisch zijn op het gedachtegoed van de Islam wordt niet getolereerd. Islamofobie is het nieuwe woord waarmee kritische geesten de mond wordt gesnoerd. Mensen die tekeningen maken van een profeet wordt provocatie verweten. En een aanslag op een bijeenkomst waar die cartoons werden geshowd, wordt met begrip tegemoet getreden vanwege die inmiddels vastgestelde provocatie.

Vrijheid in het geding

Door vervaagde herinneringen te vervangen door toegevoegde herinneringen wordt ook de herinnering aan echte vrijheid vervangen,vervangen door een surrogaat gevoel van vrijheid die ook nu steeds meer wordt ingeperkt. Let even op de camera’s die overal hangen. Bijna elke beweging die je maakt, wordt vastgelegd en opgeslagen. Al je telefoon- en data verkeer wordt vastgelegd en bewaard. “In belang van onze veiligheid” klinkt het dan. Dus vrijheid inleveren ten behoeve van veiligheid. Maar als die veiligheid dan een keer wordt aangetast, in de vorm van bijvoorbeeld een inbraak, is er niemand die thuis geeft. De politie lost nog geen 25% van alle gepleegde misdrijven op. En als je je als burger dan zelf maar bewapent om het tuig van je lijf te houden, wordt je gestraft. Denk aan de lotgevallen van de juwelier uit Deurne.

Van het geld wat je verdiend mag jij zelf 35% houden. De overige 65% haalt bij de overheid naar zich toe. Er ontstaat in onze samenleving een steeds grotere groep die onder de armoede grens leeft. Maar als banken in de problemen komen, worden die gered met overheidssteun. Lees: met ons belastinggeld. In plaats van dat de overheid de aandeelhouders van die banken aanpakt. En in plaats van in de zorg te investeren, brengt het kabinet miljarden naar een corrupt regiem in Griekenland.

Spindokters bepalen het debat

Hebben we de vrijheid om daar wat tegen te doen? Nee, want de politici -die ons zouden moeten vertegenwoordigen in Den Haag- vergaderen over wat er in de media wordt gezegd en geschreven. In plaats van hun controlerende taak waar te maken, lopen ze slaafs achter de door spindokters slim ingestoken onderwerpen aan. Waarvan door diezelfde media verslag wordt gedaan, naar gelang de eigen kleuring. Je krijgt daardoor het idee dat men er toch wel toe doet, terwijl er in feite niets meer gebeurt dan als een gedresseerd dier door de voorgehouden hoepel springen. Vandaar ook de aanwezigheid van een Partij voor de Dieren in het parlement.

Was het wel echte vrijheid?

In de ogen van de NSB was Nederland na de meidagen in 1940 een bevrijd land. Immers, zolang je het de Duitsers niet lastig maakte viel de Duitser jou ook niet lastig. Je kon toch nog werken en geld verdienen? Op vakantie gaan? Een bioscoop bezoeken en een feestje geven? Dat was toch vrijheid? En uiteraard, vrijheid van meningsuiting werd gegarandeerd, zolang je de bezetter maar niet kwetste of beledigde. Deed je dat wel en ventileerde je een mening die haaks stond op de gedachtewereld van de Duitser, dan lokte je de moeilijkheden zelf uit, toch? Beter was het om de samenwerking te zoeken en zodoende de nieuwe tijd tegemoet te treden. Het was een vaststaand feit dat de Duitse hegemonie zou zegevieren. Dus aanpassen was het devies.

Er zijn parallellen te trekken tussen de vrijheid van vandaag en die in de mei dagen van 1940. We mogen geld verdienen, tenminste wat de overheid voor ons over laat. We mogen feestjes geven, tegenwoordig gelardeerd met een overdaad aan drugs en xtc-pillen. Vrije keus van TV zenders, maar wat er wordt uitgezonden moet wel passen binnen de linkse dogmatiek van de multiculturele samenleving. Geen TV-baas die daar geen rekening mee houdt.

Samenwerking in plaats van confrontatie

De Koran vergelijken met Mein Kamph mag niet. Hoewel in de Koran meer Jodenhaat wordt geventileerd dan in Mein Kampf. Overigens, het laatst genoemde boek mag in ons land niet worden verkocht. Het eerste kan wel vrijelijk op Koningsdag worden uitgedeeld en stond tot voor kort zelfs op de tafel van de Voorzitter van de Tweede Kamer.

Verder is inmiddels de overgrote meerderheid van politiek Nederland er wel van overtuigd, de Islam zal de heersende ideologie worden in Europa. Vandaar dat onze politici de samenwerking zoeken in plaats van de confrontatie, worden de barbaarse slachtingen van ISIS afgedaan als afkeurenswaardige uitingen van een Islamitische terreurgroep, wordt de wortel van deze fanatici (de Koran) zorgvuldig uit het publieke debat geweerd en wordt in het parlement Geert Wilders (PVV) constant aangevallen op de manier waarop hij zijn boodschap brengt, dan dat men ingaat op de inhoud van de boodschap. Dat een kandidaat raadslid in Den Haag van de SP het jammer vind dat Geert Wilders niet vermoord is bij de aanslag in Texas is slechts een uitvloeisel van de gedachtegang van onze politici. Aanpassen is de boodschap en niet confronteren!

Mythen regeren

De overgrote meerderheid die op 4 mei de slachtoffers van de 2e WO herdacht en die koppelde aan hun vrijheid van vandaag, beseft niet wat ze inmiddels zijn kwijtgeraakt. Het door de politiek bewust gesloopte (geschiedenis) onderwijs is daar debet aan. Waar kennis ontbreekt gaan de mythen regeren.

Na de mei dagen van 1940 ontstond het actieve verzet. Eerst nog als los zand. Later door diepe overtuiging met elkaar verbonden. Wordt 2015 het jaar waarin opnieuw het verzet ontstaat? Of blijven we alleen maar schrijven en onze mening ventileren?