Door Joost Niemöller
De Volkskrant had vandaag een gezellig knuffelinterview met de nieuwe voorzitter van de Tweede Kamer, Arib. Daarin wordt ze neergezet als een sympathieke vrouw. De vraagstelling is ontspannen, vrolijk, inlevend, en de bedoeling van de journalisten is ook duidelijk: Een leuk, ‘menselijk’ interview neerzetten met de vrouw die zo hard werd aangepakt door die verschrikkelijke PVV. Zo’n knuffelinterview zou je ook kunnen voeren met Martin Bosma, maar dat zie je dan weer nooit in de Volkskrant.
De kwestie waar het om draaide de afgelopen week is de dubbele nationaliteit van Arib.
De Volkskrant interviewers doen alsof het daar niet om ging bij de PVV, maar om ‘de afkomst’ van Arib. Dat doet de linkse oppositie in de Kamer ook. Het bekende vieze linkse spelletje. In de Volkskrant:
Veel kritiek ging over uw Marokkaanse afkomst. Speelt dat voor u een rol? Maakt dat het juist extra mooi dit ambt te krijgen?
‘Nee. Ik heb al drie jaar geregeld voorgezeten en kreeg altijd goede reacties van collega’s. Als ik een beetje had getwijfeld aan mijn capaciteiten had ik het niet gedaan.’
Als de Volkskrant journalisten een echt journalistiek interview hadden gedaan met Arib, dan hadden ze kunnen doorvragen over die dubbele nationaliteit van haar. Maar De Volkskrant journalisten stellen daar geen enkele vraag over. Het is notabene Arib zelf die er uit eigen beweging iets over zegt:
‘Ik heb de Marokkaanse nationaliteit, omdat je daar niet vanaf kunt. Maar mensen moeten de vrijheid hebben te kiezen, twee nationaliteiten of een. Ze moeten die keuzevrijheid hebben. Mijn Marokkaanse pas is overigens allang verlopen.’
En dat werd dan ook de kop boven het artikel:
‘Mijn Marokkaanse pas is allang verlopen’
Nu is Arib een prominente Marokkaanse politica. Zij zal haar Marokkaanse pas waarschijnlijk helemaal niet meer nodig hebben als ze naar Marokko gaat. Het is in haar geval volstrekt niet relevant of dat papiertje verlopen is.
Wat wel relevant is: Heeft ze ooit de moeite genomen om afstand te nemen van haar Marokkaanse nationaliteit?
Dit kan namelijk gewoon. De optie is zelfs opgenomen in de Marokkaanse wet!
Hierover schreef journaliste Bernadette de Wit ooit een inzichtgevend artikel:
De Wit schreef:
Volgens artikel 19, eerste lid, van de code de la nationalité marocaine uit 1958 kunnen meerderjarige Marokkanen die vrijwillig een buitenlandse nationaliteit verworven hebben, via een beschikking toestemming krijgen voor het opgeven van hun Marokkaanse nationaliteit. De artikelen 25 tot en met 29 beschrijven de te volgen procedure.
De Wit stelt vragen aan instanties, die daarop alleen in algemeenheden reageren, en eindigt met haar conclusie:
Ik ga ervan uit dat burgemeester Aboe Taleb hiermee afdoende is ingelicht. Hij weet wat hem te doen staat. Can do. Waar een wil is, is een weg. Om zich van de tentakels van Mohammed VI en zijn Stasi-achtige Amicalesvriendjes te bevrijden, hoeft hij alleen de fiets te pakken en een brief met zijn groene paspoort te bezorgen op het adres Calandstraat no. 11 te Rotterdam, het Marokkaanse consulaat. Wees een vent, Ahmed, en uw landgenoten zullen volgen.
Dit had Arib dus gewoon kunnen doen. Marokkaans paspoort in een envelop. Brief erbij. Klaar. Helemaal in overeenstemming met de Marokkaanse wet ook nog. En ze had die brief bekend kunnen maken. Ze had daarmee een statement gemaakt: Ik ben honderd procent Nederlands!
Als de journalisten van de Volkskrant kritisch waren geweest, hadden ze haar dus deze kritische vraag kunnen stellen.
Best mogelijk dat de Marokkaanse overheid vervolgens niet akkoord was gegaan. Maar daar gaat het niet om. Het gaat om de vrijwillige intentie van Arib in haar belangrijk rol als Marokkaanse politica. En om de anderen die haar daarin zouden kunnen volgen.
Andere Marokkanen, die wel dapper waren, zoals Ali Lahrouchi, namen wel afstand van hun Marokkaanse nationaliteit. Hoon uit de gemeenschap was zijn deel, zoals ik eerder beschreef. Waarom Arib niet? En waarom vroeg de Volkskrant er niet naar? En waarom stelt de PVV daar nu eens geen vraag over?
18 januari 2016 op 17:00
Er moeten sowieso geen moslims in het parlement, democratie, door mensen opgestelde wetten, zijn haram de sharia is de islamitische wet.
Dus wat doen ze daar eigenlijk?
Sluipend invoeren van die sharia.
Kritiek op de is lam is ten strengste verboden, dat zal Arib proberen te handhaven.
Godsdienstkritiek is de basis van wetenschap en vooruitgang .
18 januari 2016 op 15:50
Die zogenaamde “moderne” moslims spelen een spelletje. Niemand van hen doet publiekelijk afstand van die Marokkaanse nationaliteit. Gewoon zeggen: ik doe er afstand van en verscheur mijn paspoort en verder doet Marokko er maar mee wat het wil. Niemand van die politici! En zie hoe “gematigd” Aboutaleb ook is: zijn dochters mogen niet omgaan en niet trouwen met een niet-moslim. En een groot deel van de kudde staat hem nog toe te juichen! Slaap zacht.
18 januari 2016 op 15:30
Wanneer Arib Wilders de mond wil snoeren in het parlement, kan dit ernstige staatsrechtelijke gevolgen hebben, bovendien 10 zetels voor de PVV erbij.
Ik ben benieuwd hoe de partijen die haar in deze positie gekozen hebben, dan zullen reageren.
Te hopen valt dat dan een SGP’er opstaat en de staatsrechtelijke krankzinnigheid van het censureren van een parlementariër zal uitleggen aan de dwalende partijen van de regeringskliek.
18 januari 2016 op 13:02
Mevrouw Arib heeft haar paspoort laten verlopen. Daarmee neemt ze afstand. Maar “afstand nemen” is niet genoeg, ze moet afstand dóén. D.w.z. haar Marokkaanse nationaliteit officieel laten intrekken, hier toelichting: http://verenoflood.nu/ik-laat-mij-marokko-niet-afpakken/ En inderdaad moet ze alle Marokkanen oproepen dit ook te doen en te assimileren, zeer terecht dat u dit zegt.
17 januari 2016 op 18:37
Het aller- allerminste dat Kadisja Arib had kunnen doen en nog steeds kan doen: luid en duidelijk verklaren dat ze afstand neemt van de Marokkaanse nationaliteit, haar Marokkaanse paspoort vernietigt, dat ze volledig afstand neemt van de islam-ideologie en alle Marokkanen in Nederland oproept hetzellfde te doen en in Nederland te assimileren.
17 januari 2016 op 13:33
Arib: “Maar mensen moeten de vrijheid hebben te kiezen, twee nationaliteiten of een.” Om van twee walletjes te kunnen eten, zal ze bedoelen. En de stelligheid waarmee ze dit beweert ook nog! Alsof het vanzelfsprekend is, allang vaststaat!
Voor mij is dit de bekende, in de politiek helaas veel te veel voorkomende GLIBBERIGHEID (ook wel Farizeïsme genoemd). En wie mijn bijdragen hier wel eens gelezen heeft weet hoe ik over Farizeeërs denk.
Ik zeg het nog maar eens: Adolf H. uit Braunau, Oostenrijk, Josef S. uit Gori, Georgië en Saddam H. uit Tikrit, Irak, ze waren schoolvoorbeelden van Farizeeërs!
En nog even iets anders: ik ben blij dat Bernadette de Wit, die vroeger bijdragen schreef op de webpagina ‘De gezonde Roker’ van Theo van Gogh, nu hier zit!
Goodgoan: Gait H.M. Leferink
17 januari 2016 op 11:38
In tegenstelling tot het verleden van Arib, zou er veel meer aanleiding zijn voor Wilder om zich publiekelijk tegen Israël te keren zodat wij niet hoeven twijfelen aan zijn loyaliteit ten opzichte van Nederland,
Dit gezien hij in zijn jeugd in Israël gewoond en gewerkt heeft, tientallen bezoeken in zijn leven gebracht heeft, veel opkwam voor Israël in zijn VVD jaren, veel invloedrijke maar behoorlijk extreem rechtse en nationalistische kliek vrienden onderhoudt in Jeruzalem en Tel Aviv, hoe zijn film bijna een kopie is van Obession, een typische Israëlisch propagandastuk. En dan zijn pro-Israël neoconservatieve steun uit de VS.
En dan aan Arib’s loyaliteit gaan twijfelen maar Wilders omarmen! Arib’s toewijding aan Nederlandse zaken op Nederlands grondgebied spreekt toch al meer dan het verhaal van Wilders! In die context vind ik het hele onderwerp dus schijnheilige, slecht onderzochte onzin. Er wordt met twee maten gemeten omdat het politiek zo uitkomt. Walgelijk!
17 januari 2016 op 12:30
@DirkM. Zozo, jij bent in paniek. Wilders heeft geen Israëlisch paspoort en kan dus bijvoorbeeld niet stemmen in Israël, zoals de dubbele paspoort houders wel in twee landen hun stem kunnen uitbrengen. Wat ook zeer vreemd is, wanneer een Nederlander een andere nationaliteit aanneemt dan wordt automatisch zijn Nederlanderschap opgezegd. Waarom mogen mensen van een andere nationaliteit die de Nederlandse nationaliteit aannemen wel hun andere nationaliteit aanhouden? Jij beweert je druk te maken over het meten met twee maten maar hier hoor ik je niet over, omdat het politiek zo uitkomt. Walgelijk! 🙂
.
En dan nog wat, vind je het niet bizar dat een land mensen verbiedt de nationaliteit op te zeggen? Doet mij zeer sterk denken aan slavernij, je bent eigendom. Waarom hoor ik je daar niet over, omdat het politiek zo uitkomt? Walgelijk! 🙂
17 januari 2016 op 13:19
‘Dick’: bedankt voor dit betoog.
Goodgoan: Gait H.M. Leferink
18 januari 2016 op 12:58
Ah, u hoort tot de doelgroep van het prachtboek “150 Palestijnse fabels”.
http://likud.nl/2015/12/150-palestijnse-fabels/ Lees het en u begrijpt waarom Wilders Israël bewondert en wij hem.
17 januari 2016 op 10:05
Interpratie van een vertaald wetboek is één ding maar het Nederlandse IND vermeldt voor Marokko “Het is voor u niet mogelijk afstand te doen van uw oorspronkelijke nationaliteit “. – https://ind.nl/particulier/nederlander-worden/landenlijst
Het is dan een beetje onnozel om symboolpolitiek te vereisen van een politica:paspoort terugsturen, brief op de bus doen met de camera erbij en dat soort dingen.? Misschien een soort extra eed erbij verzinnen? Een heel moeilijke versie van het inburgeringsexamen met veel fysieke opdrachten?
Uiteindelijk gaan dit soort voorstellen dan in tegen de met grote meerderheid aanvaardde en nog steeds ondersteunde Nederlandse wetten. Ergo, de gedachtengang introduceert een opvallend *on-Nederlandse* aanpak en reactie op het probleem van onopzegbare dubbele nationaliteiten. Van welk land of welk gedachtengoed komen deze ideeën dan wel vandaan? Landen zoals Egypte en Israël schieten te binnen.
16 januari 2016 op 20:21
Moet een stukje papier bewijzen wie je bent? Als je ouders Marokkaans zijn en je bent in Marokko geboren en getogen hoe kun je dan in hemelsnaam beweren dat je op een goed ogenblik geen Marokkaan meer bent maar een Nederlander? Omdat het je gelukt is een Nederlands paspoort te bemachtigen? Nee, dan ben je een Marokkaan met een Nederlands paspoort. En dat kun je nooit veranderen.
Juridisch zal dit allemaal wel kloppen, ik zie het echter als een legale gedaante verwisseling.
16 januari 2016 op 21:49
Cale, het probleem is de onverenigbaarheid van een nationaliteit van een islamdictatuur met een nationaliteit van ons democratische land. Daarom moeten Marokkanen in Nederland bij koning Mohammed VI een verzoek indienen om van hun Marokkaanse nationaliteit af te komen. Dan zijn ze alleen nog Nederlander. Met minder moeten we geen genoegen nemen na 45 jaar Marokkanenimmigratie.
17 januari 2016 op 02:34
Helemaal mee eens. Maar dat afstand nemen gebeurt dus niet. Zoals ik hierboven al schreef. Bovendien had dit probleem niet bestaan indien we wat minder politiek correct waren geweest. Ik heb die influx van Marokkanen en Turken nooit kunnen begrijpen. Er heeft nimmer een economische- of historische reden bestaan om al die mensen het land binnen te halen. Tijdelijk gastarbeider zijn geeft geen recht op hele families voorgoed binnen te laten. De enige reden hiervoor was een politieke, van Nederlandse politici wel te verstaan. En vele Nederlanders vonden dit mooi. Grote groepen molsims horen niet in Nederland thuis, dat was mij meer dan 30 jaar geleden al duidelijk maar je mocht dat niet zeggen. En iedere keer wordt er weer een zijstraat benoemd. Dit keer zijn het paspoorten die geweigerd moeten worden. Het moet veel rigoreuzer want er staan nog 10 miljoen gelukzoekers te trappelen om binnen te komen. Velen zonder paspoort, dus dat is dan geen probleem meer.
18 januari 2016 op 12:56
Dat iets niet gebeurd is geen reden om je mond te houden. Anders hadden we nog kinderarbeid, geen vrouwenkiesrecht enz. Juist nu moet je je mond open doen.
18 januari 2016 op 17:30
De tijd van slechts je mond open doen is voorbij. Kinderarbeid en vrouwen kiesrecht zijn niet verkregen door “je mond open te doen”. Daar kwam wat meer bij kijken. Je moet wat gaan doen, beste mensen in Nederland. De straat op. Protesteren en wel NU. Achter een computer zitten? Prima, maar het is niet voldoende. Al die politiek correcte mensen die nu eindelijk bekeerd zijn hebben wat goed te maken. Ga de straat op en protesteer. En voor de Hollandse mannen: Laat verdomme eens zien dat je een man bent, hou op met het luisteren naar feminstische adviezen. Daar win je geen oorlog mee. En oorlog is het. Laat zien dat je een man bent die bereid is zijn gezin en land te verdedigen. Wat valt er nog meer te zeggen?
16 januari 2016 op 20:00
Opmerkingen en Vragen.
Je kan het ‘je paspoort laten verlopen’ zien als een vorm van passief afstand doen. Misschien is dat zinnig als je kan verwachten dat de Marokkaanse overheid niet akkoord zal gaan.
Als zij nu alleen nog maar een Nl. paspoort heeft en de Marokkaanse overheid is dan dus vanzelfsprekend niet akkoord gegaan, hoe zit dat dan met haar adviseurschap van de Koning van Marokko, is dat dan geen punt voor die koning?
Als Arib dus slechts een NL. paspoort heeft, heeft zij dan (ook zonder een geldig Marokkaans paspoort) toch nog steeds de Marokkaanse nationaliteit? Spreekt Wilders daarom over 2 nationaliteiten en niet over 2 paspoorten, omdat hij hier meer van weet?
Misschien kan iemand hier iets over zeggen? Of misschien kan Bernadette de Wit dit meenemen in haar stuk op VoL?
16 januari 2016 op 21:46
Ja, dat neem ik mee. Stukje komt maandagmorgen online.
16 januari 2016 op 19:40
Ach weet je, je kunt wel blijven analyzeren tot je een ons weegt. Feiten zijn dat Nederland steeds meer moslims in haar politiek heeft die bewust geen afstand doen en nemen van hun eerste nationaliteit, in dit geval de Marokkaanse. Waarom niet? Wat maakt het uit, ze doen het toch niet. Waarom zouden ze afstand moeten doen of nemen? Wat maakt het uit, ze doen het toch niet. En de Hollanders maar zuchten van genot: Kijk eens hoe goed en menslievend wij zijn. Feit is ook dat zelfs Merkel al heeft geconcludeerd dat de multiculti samenleving mislukt is. Veel belangrijker is je te realizeren dat er nog zo’n 10 miljoen moslims onderweg zijn. Hierop een beetje actie ondernemen lijkt me meer op z’n plaats. Misschien heeft actie nog zin, misschien is het al te laat. Maar je hebt geen keus, wil je later je kinderen nog in de ogen willen kijken.
18 januari 2016 op 12:55
Als je je er nu al bij neerlegt, ben je bij voorbaat een dhimmi als de volgende mosliminvasie komt. En daar spuugt het mohammedaanse Herrenvolk op.
16 januari 2016 op 19:30
dat deze vrouw probeert door de mazen van de Wet te sluipen lijkt mij niet zo onlogisch, maar dat onze hele 2e Kamer dit Volks-verneukspel meespeelt ga ik nooit vergeten !!!
18 januari 2016 op 12:53
Ze glipt niet door de mazen van de wet, de wet zelf deugt niet in Nederland. Ze hebben hier nooit goed over nagedacht toen ze de gastarbeiders gezinshereniging en meteen alle rechten gaven. Je mag de Tweede Kamer met recht verwijten dat ze hun kop in het zand steken voor de consequenties.
16 januari 2016 op 18:54
Joost Niemöller is de eerste journalist die mijn speurwerk uit 2007 (Hoeiboei) en 2010, onlangs hergebruikt op Verenoflood in een analyse over Aboutaleb, serieus overneemt. Alle kranten maken het persoonlijk (intentie ter discussie stellen) of suggereren dat het om “afkomst” gaat, quod non.
.
Joost heeft één punt van mijn stukken niet begrepen: het verschil tussen afstand nemen en afstand doen. Joost verwees eerder naar Ali Lahrouchi (zelfde geldt voor Hafid Bouazza), die in het openbaar afstand heeft genomen van zijn Marokkaanse nationaliteit. Ik heb in 2007 aan Aboutaleb voorgesteld dat ook te doen.
.
Hoe belangrijk dit voorbeeldgedrag ook was, voor gekozen politici en bestuurders is dat niet genoeg. Die moeten behalve afstand “nemen” ook afstand “doen” van hun Mar. nationaliteit. Hóé dat kan, citeert Joost hierboven. Waaróm dat moet, komt in bovenstaande niet aan de orde. Omdat hier veel vragen over zijn, ga ik er een stukje over maken voor Verenoflood.nu, melding…
17 januari 2016 op 18:23
Vroeger las ik graag de bijdragen van Bernadette de Wit in de kranten die ik las. Ik miste haar! Gelukkig geeft zij een verwijzing naar Verenoflood.nu, dat ik niet kende. Gedachtenexperiment over Arib: een in de jaren dertig een tot Nederlander genaturaliseerde Duitser had hier parlementslid kunnen worden. Maar geen voorzitter als hij adviseur van Hitler was. Natuurlijk zou hij verklaren dat hij met zijn adviezen Hitler in fatsoenlijke richting wilde bijsturen, enz. Heel nuttig, en een parlementslid heeft die ruimte. De voorzitter van ons parlement hoorde echter in het openbaar afstand te nemen van Hitler, en waarom. Arib heeft nooit in het openbaar afstand genomen van de koning van Marokko, en waarom. Daarom is zij een vreemde eend in de bijt, en is het onverdraaglijk dat zij als voorzitter onze volksvertegenwoordigers spreekrecht mag geven en het zwijgen mag opleggen als dat volgens haar interpretatie van het reglement mag.
18 januari 2016 op 12:52
Zo is het. Daarom pleit ik voor intrekken passief kiesrecht voor mensen met Marokkaanse of Turkse nationaliteit.
16 januari 2016 op 18:54
Haar nationaliteit is ee ding, maar het adviseurschap van de koning-tyran van Marokko dat is onaanvaardbaar .
16 januari 2016 op 20:21
Dat is de kern, ja. Of ze dit nu wil of niet, mevrouw Arib is onderdaan van een land zonder scheiding van kerk en staat, zonder godsdienstvrijheid en andere mensenrechten, waarin de koning volgens de sharia tevens de amir al-mumineen is, de commandant van de gelovigen. Volgens de islamitische leer moeten moslims strijden op de weg van Allah, d.w.z. op jihad gaan om bij te dragen aan het doel, islamitische wereldoverheersing. Godzijdank laten veel moslims in Nederland deze religieuze plicht links liggen. Maar daarmee verdwijnt niet het probleem dat een Marokkaanse (of Turkse enz.) nationaliteit onverenigbaar is met een politieke functie in onze seculiere rechtsstaat.
18 januari 2016 op 12:50
Nationaliteit is het hoofdprobleem. Ik denk dat die schimmige adviseurschappen rechtstreeks het gevolg zijn van het behoren tot een islamitische dictatuur die verplichte loyaliteit eist van zijn onderdanen: http://verenoflood.nu/ik-laat-mij-marokko-niet-afpakken/
16 januari 2016 op 18:36
Dat de tweede kamer Arib heeft gekozen tot voorzitter is een gevalletje: hoogmoed komt voor de val.
.
Dat ze afstand kan nemen van haar paspoort lijkt me zo klaar als een klontje, ze steekt haar paspoort publiekelijk in de fik en vertelt daarbij afstand te nemen van haar marokkaanse nationaliteit. Natuurlijk doet ze dat niet, geen enkele marokkaan is naar Nederland gekomen uit liefde voor het land, uit liefde voor het Nederlandse volk of uit liefde voor de Nederlandse cultuur. Vul de rest zelf maar in.
.
Het mooie van haar verkiezing is wel, ze kunnen nu nooit meer roepen dat het gedrag van marokkanen en moslims het gevolg is van hier geen kansen te hebben. We hebben een marokkaanse islamitische burgemeester van de op één na grootste stad van Nederland met één van de grootste havens ter wereld, en een marokkaanse islamitische voorzitter van de tweede kamer. De volksverlakkers hebben in hun politieke correctheid het excuus stokpaardje de nek omgedraaid. Das mooi man 🙂
18 januari 2016 op 12:48
Paspoort (reisdocument) is het probleem niet. Het gaat om het hebben van de Marokkaanse nationaliteit, en daarmee verplichte loyaliteit aan een islamofascistische dictatuur: http://verenoflood.nu/ik-laat-mij-marokko-niet-afpakken/
16 januari 2016 op 18:29
Op zich vind ik een dubbele nationaliteit niet eens zo’n probleem. Zolang men maar geen publieke functie vervult, zoals bijvoorbeeld bij de politie, Justitie, in het parlement of in het leger. In dit soort beroepen, vind ik absolute loyaliteit aan het land waarin je woont een voorwaarde. Natuurlijk ben je nooit zeker, maar toch. Dat iemand als Ali Lahrouchi wel afstand neemt van zijn Marokkaanse nationaliteit beschouw ik als een loyaliteitsverklaring aan ons kikkerlandje. Maar daar blijft het niet bij, zie: https://ejbron.wordpress.com/2014/10/31/ali-lahrouchi-sluit-de-moskeeen-in-nederland/ We zouden met zijn allen rondom dit soort mensen moeten gaan staan. Maar het tegendeel gebeurt. Alles wat riekt naar bederf en verrotting wordt hier door de goegemeente gekoesterd en in het zadel geholpen. De boodschapper word onthoofd en het kwaad aanbeden. Zover is men hier al heen. Zie: http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenland/vrienden-jitse-voeren-actie-ongelooflijk-dat-hij-aangehouden
17 januari 2016 op 00:16
Over het recht weinig discussie, over de rechtvaardigheid echter.. .Tja, zout op een slak leggen, met vertrouwen kun je dat aan onze regenten overlaten echter wel en alleen wanneer het hen uitkomt. En dit is juist weer zo’n voorbeeld. Op de vraag waar blijft de volkswoede, is het antwoord: Volgens onze beleidslijnen, en af en toe een voorbeeld stellen met een enkeling ter ontmoediging van de massa.
Over de gemakkelijk verweten lafheid van ‘ westerse’ ‘mannen’ rond de Keulse Vergrijpen en in het algemeen schreef ik al: ‘Uberhaupt is het voor diegene die netjes meelopen in het systeem heel goed bekend dat dit precies ook een straf is, politie/justitie/onderwijs/werkgevers/groot gedeelte soc.omgeving keurt op allerlei manieren weerbaar gedrag af, ga er maar aanstaan.’ En zie daar, opnieuw een zaak, ons tot voorbeeld, met dank aan onze hypocriete en weinig consequent zijnde politici en medeplichtige msm/-vul in naar keuze een invloedrijke machtspositie-.
18 januari 2016 op 12:46
Op VerenofLood stel ik daarom dat Marokkanen in Nederland geen passief kiesrecht zouden mogen hebben: http://verenoflood.nu/ik-laat-mij-marokko-niet-afpakken/
.
Pas als ze bij koning M6 een verzoekschrift indienen tot intrekking van hun Marokkaanse nationaliteit, kunnen ze in de politiek. Want dan hebben ze een statement gemaakt – ik ben alleen Nederlander. Tot die tijd eten ze van twee walletjes, een islamofascische dictatuur en onze democratie, en verdienen ze ons vertrouwen eigenlijk niet.
16 januari 2016 op 16:43
Het is weer het oude liedje: ‘Kàn niet ligt op het kerkhof, maar wil niet is nog springlevend’.
Goodgoan: Gait H.M. Leferink
16 januari 2016 op 16:42
Geen Marokkaan heeft er behoefte aan zijn dubbele nationalteit op te geven, het geeftimmers alleen maar gemak. Marokko wordt zomers oberspoelt met Jonge Maokkaanse criminelen die in West Europa de zakken vol hebben gestolen en dan in Marokko de ‘big spender’ spelen, de plaatselijke jonge mannen de ogen uitsteken en hetnakijken geven bij het veroveren van de leukste ‘kipjes’. Daarom ios er ook zo’n aanwas van Marokkaanse ‘vluchtelingen’, ze vliegen naar Turkije en nemen een bootjenaar Griekenland en dan, hup, naar West-Europa. Ze weten dat het zeker een half-jaar duurt voor de rechtsgang haar koers heeft gelopen en ze terug moeten. Dat half jaar roven en stelen ze hier alles bijelkaar wat los en vast zit om metvolle zakken in Marokko terug te keren. Arib en Aboetaleb is een andere catagorie maar dezelfde mentaliteit, in hun hart weten ze dat het hier maar tijdelijk is tot dat er een volks opstamnd komt om alle parasitaire allochtonen Europa uit te schoppen, helaas ook de goeden.
16 januari 2016 op 16:30
“Best mogelijk dat de Marokkaanse overheid vervolgens niet akkoord was gegaan. Maar daar gaat het niet om”
Juist!
Maar waarom is het gewone volk wél in staat om de hoofdzaken te zien?
Weer dat achterlijke missing gen op links?
16 januari 2016 op 16:19
Ik denk niet dat het Marokkaans parlement zit te wachten op een blonde Hollandse voorzitster die Marokkaanse politiek wil bedrijven.