Door Caroline Vonhoff
Eén van de meer opvallende dingen in discussies op internet is wel dat die zelden gaan over wat eigenlijk het onderwerp van discussie ‘zou moeten’ zijn maar vaak over wat niet aan de orde is, maar er toch met de haren bijgesleept kan worden.
Stel: je wilt het onderwerp overheidsbemoeienis aan de orde stellen en bespreken en geeft als voorbeeld van het treden in de eigendomsrechten van een ander door die overheid, het rookverbod in horeca. Een flagranter schending van de rechten van de eigenaar van het horeca-etablissement doet zich moeilijk denken, en over de (on)rechtvaardigheid daarvan zou je een boeiend gesprek kunnen hebben.
Nou, vergeet het maar, want ‘men’ komt met zijn allen niet verder dan het bespreken van de voors en tegens van roken, de kern van de zaak (overheidsoptreden en legitimatie) blijft onbesproken.
Of neem de verplichting om bepaalde verzekeringen af te sluiten, zeg voor medische zorg. Dát die verplichting er is, is terreur, overheidsterreur van de collectivistische soort. En of je die dwang nou als communisme van de fascistische soort kunt kenmerken of andersom, doet voor de terreur niet ter zake. Een gesprek daarover gaat echter zelden daarover, maar vrij wel steeds over de voors en tegens van het hebben van een verzekering. De kern van de zaak (overheidsoptreden en legitimatie) blijft onbesproken.
Of neem het huidige hot topic: de MH17. Wat er daar aan de hand is geweest, is niemand duidelijk die niet over bewijzen beschikt. Niemand dus. Iedere discussie over het hoe en wat verzandt dus al snel tot een discussie tussen doofstommen die allen een andere gebarentaal spreken. Een discussie dus die tot niet leidt en ook tot niets kan leiden, eenvoudigweg omdat de deelnemers eraan niet over de feiten beschikken. Het enige wat dan rest is een open geest houden, en dus staan op een niet-getunneld onderzoek naar het hoe en wat, en het bespreken van het overheidsoptreden (dat wel voor iedereen kenbaar is zoals het zich toont).
Die kern van de zaak, het overheidsoptreden en -onderzoek wordt echter nooit geraakt, want om de een of andere reden lukt het maar niet de discussie daarover te hebben.
Mensen schuiven elkaar liever zelfverzonnen standpunten in de schoenen om elkaar (alu-hoedje enzo) op aan te vallen en af te (proberen te) rekenen, dan gewoon het gesprek te voeren over wat wel te bespreken is (ja, dat zeg ik met een variant op Wittgenstein, die leerde dat je moet zwijgen waarover je niet kunt spreken).
Ik merk dat bijvoorbeeld omdat mijn standpunt in deze zaak is zoals hierboven verwoord: ik weet dat ik niet weet, en dus heb ik vragen die door het overheidsoptreden in deze zaak eerder groter dan minder groot worden. Vervolgens, want dat dat overheidsoptreden uiterst schadelijk is voor handelspartners met Rusland om over toegenomen oorlogskans nog maar te zwijgen staat vast, zou de enige discussie die met iets van zinnigheid gevoerd kan worden, over dat staatsoptreden dienen te gaan. Maar gelukkig, voor de staat dan, gaat de discussie dus nooit-never-ever-ooit daarover, maar altijd over het welles-nietes van mensen die om welk reden dan ook (omdat ze gezeglijk zijn, omdat ze dat niet zijn, omdat ze niet tot logica in staat zijn, omdat hun champagne door azijn vervangen was etc) denken de antwoorden al te hebben op vragen die ze zich zelfs nooit gesteld hebben.
Het enige wat met dit soort discussies bereikt wordt is wederzijdse ergernis, en het daarmee buiten de deur houden van de rol van de overheid, en het hoe en wat hoe die rol vervuld wordt en hoe dat anders/beter zou moeten kunnen.
En zoals het met deze onderwerpen gaat, gaat het met vele (miljardenoverdrachten aan de EU, onbegrensde wetgeving, de staat als -vervelende- hindermacht en oorlogshitser en etc). De staat komt overal mee weg omdat de onderdanen (voorheen burgers) wel kakelen maar geen eieren leggen.
Ik zie hier een patroon, want zo gaat het eigenlijk altijd, altijd over de keizers baard en nooit over diens schurkenstreken.
Jammer, want juist internet geeft je de wereld aan je vingertoppen, en zou dus zinnig gebruikt kunnen worden, bijvoorbeeld voor kennisverwerving en delen, en niet voor het welles-nietes wat het nu maar al te vaak is. Als het zo door gaat heeft de staat niet eens meer een reden om internet te verbieden of af te luisteren, en ‘dat moeten we met zijn allen niet willen natuurlijk’.
MH 17 is door de KGB of handlangers neergehaald , Putin moet dus de schade vereffenen, en roken is prima daar waar niet rokers er geen last van hebben, het is niet gezond . Je mag ook niet voor de aanstormende trein heen en weer lopen of paraschute springen van een hoog gebouw, vind dat geen vrijheid beperken van de overheid maar ook rekening houden met derden.
Dat bedoel ik nou precies. De discussie die gaat over wie de MH 17 heeft neergehaald, is zinledig, want dat weten we (nog) niet. En bij een discussie over het rookverbod, gaat het niet over het roken en wat je daar van vindt, maar over wat je ervan vindt dat de staat de macht aan zich heeft getrokken om over de eigendommen van een ander te beschikken.
Ha ha ha, ik kom niet meer bij. Het onderwerp van je stuk? Niemand die er op ingaat
Ha ha ha, ik kom niet meer bij. Het onderwerp van je stuk? Niemand die er op ingaat.
.
Het dringt blijkbaar niet door.
Bij mij wel, maar dat komt omdat ik altijd al wars ben van welles-nietes discussies. Soms doe ik een bizarre duit in het zakje met de bedoeling om tot verdieping te komen. Meestal zoek ik interessante krenten in de pap.
.
Wat is de ontwikkeling, welke processen spelen er, zijn er dwaalsporen, worden we voor het lapje gehouden, waar leidt dat mogelijk allemaal naartoe. Kijk, wie daar iets over heeft te melden, die heeft mijn aandacht. De rest neemt alleen maar hinderlijk ruimte in beslag.
annozijlstra, misschien dat u uw bewering kunt staven met bewijzen?
Omdat vooral de Nederlandse politiek, maar ook de media maar blijven roepen dat Rusland de schuldige is terwijl er geen sprake is van ook maar het kleinste bewijs, ben ik blij dat u zo stellig beweert dat Putin/Rusland de dader is. Nu nog graag de bewijzen en dan ben ik er van overtuigd dat de bezoekers van deze website uw bewijzen zeer op prijs zullen stellen, dan is er eindelijk rust in de tent.
Ook de NOS kan dan eindelijk de nogal dubieuze berichtgeving vergezeld doen gaan met de door u aangedragen bewijzen.
Verder vind ik uw verweer op het artikel uiterst magertjes, het getuigt niet van veel realiteitszin, maar natuurlijk mag ook u uw mening geven.
Geachte Mevrouw Caroline,
2 vragen;
1) Gelooft U écht nog steeds dat de Nederlandse politici het échte beleid bepalen ?
2) Gelooft U écht nog steeds hetzelfde van de Brusselse politici ?
Ben écht benieuwd naar uw antwoord !
Kunt u zich misschien nog het verhaaltje herinneren welk filmpje de Amerikaanse presidenten te zien krijgen voordat ze op die stoel daar gaan zitten ?
De foto bij het artikel sluit trouwens goed aan bij het artikel wat ik vanmorgen in de postbus vond.
http://www.courtfool.info/nl_Het_kippenparlement.htm
Ja Caroline, helemaal waar, sommige reageerders kapen het onderwerp brutaal voor je neus weg en hebben dan vervolgens hun eigen nauwelijks geheime agenda. Maar ja, hoe hou je al die kikkers in de kruiwagen?
.
Ten eerste is de auteur in de regel zelf verantwoordelijk voor het verloop van de discussie. Dit kan hij niet aan zijn gehoor overlaten.
.
Inleidende verhalen als smaakmaker fokken het geheugen van de lezers alleen maar op. Wat betekent dat men hen daarna altijd weer moet debriefen en bij de les moet zien te krijgen. Wat ook betekent dat het verhaal altijd concreet moet eindigen. Dus anders dan bij sprookjes moet de clue geopenbaard worden.
.
Een inleidend verhaal met vage en verscholen open vragen leidt altijd tot gerotzooi in de klas en het incasseren van autistische essays . Men moet beide zaken daarom streng gescheiden houden en vrije radicalen tijdig elimineren.
.
En daarom mag het verhaal zelf wel beeldend zijn, maar dienen de vragen weer strak, concreet en bij voorkeur dikgedrukt te zijn. Dit alles is ook voor de auteur wel van belang. Wat zo vanzelfsprekend als het lijkt blijkt het later nogal ambigue als men het uitschrijft.
.
Tenslotte is één concrete vraag per stukje een probaat middel om uitbijters en ander tuig te weren.
Het gaat niet over het wegkapen van onderwerpen, maar over de ergernis die het (mij in ieder geval) geeft dat mensen zich kennelijk niet tot de kern kunnen bepalen, maar eindeloos wauwelen over zaken die niet aan de orde zijn, of waarover ze wel een mening hebben maar geen feiten om die mening te onderbouwen. En dan bij gebrek aan feiten maar gaan schelden en verwijten. Volgens mij hoor je dergelijk gedrag al in te tweede klas van de kleuterschool al jaren geleden achter je hebben te liggen.
Ik ben het roerend met u eens. Een aantal reacties onder dit topic onderstrepen helaas dat een aantal lezers al in de tweede klas van de kleuterschool hadden moeten blijven zitten….
Het is voor machthebbers altijd een aangename constatering dat hun machtverleners het te druk hebben met kakelen, ego’s en ander haantjesgedrag. Zij spinnen daar garen bij helaas.
Zelfs al wordt door de media niet alles vermeld en zelfs al LIJKEN de bewijzen in 1 richting te wijzen, dan nóg zou een weldenkend mens verder kijken dan datgene wat de media hen (te) krampachtig proberen voor te schotelen. De duidelijke “gaten” in de bewijsvoering zouden al ons wantrouwen moeten opwekken om de alternatieven verder te onderzoeken. Maar schijnbaar is het effect van de linkse indoctrinatie onafwendbaar…