De Franse denker Guillaume Faye, uitgekotst door het establishment, schreef op 28 november 2014 onderstaand essay. Faye voorspelt in zijn boeken en artikelen als sinds jaar en dag dat Europa, maar met name Frankrijk, getroffen gaat worden door een periode van catastrofes, waarbij de komst van de islam een belangrijke rol speelt. Zijn boeken zijn ook vertaald in het Engels, en verkrijgbaar via Amazon.com.

Deze week werd het gelijk van Faye sterker dan ooit bevestigd. Dat hoeft geen toelichting.

 

Door Guillaume Faye.

De  islamitische staat in Syrië en Irak wordt ook wel genoemd het “Kalifaat”, IS, oftewel  “Dae’ch” in het Arabisch. De opkomst van dit militair-religieus-politieke monster is de meest recente episode in de herrijzenis van de islam naar de macht. Deze islam grijpt overal ter wereld terug op zijn oorsprong, stapt achteruit om beter naar voren te kunnen gaan. Zoals bij zonne-uitbarstingen en sluimerende vulkanen, is de islam (vooral de Soennitische, dat wil zeggen de originele) de fase van het ontwaken ingegaan. Dat wil zeggen: terug naar zijn echte natuur, die totalitair, veroveringszuchtig, intolerant en gewelddadig is.

 

Echte of onechte islam ?

Overal stijgt de spanning. Jonge fanatieke Fransen sluiten zich aan bij de rangen van de Islamitische Staat (IS), aanvallen van Hamas op Israël, Afghaanse Talibans die vrolijk hun aanslagen hervatten, massamoorden die begaan worden op niet-moslims vanaf Nigeria tot Kenia, de dagelijkse terroristische chaos in Bagdad, gewapende bendes die Libië en de Afrikaanse Sahara ontwrichten, etcetera. De lijst is eindeloos. 90 procent van de burgeroorlogen, gewapende conflicten en  terroristische aanslagen  in de wereld houden verband met de islam. Is dat toeval ?

Men moet zich kritische vragen stellen over deze wreedheden – vooral die van Dae’ch – deze onnoembare barbarij, deze beestenbende. Het voldoet niet meer om te zeggen: ‘Dit alles is misschien wel gedaan in naam van de islam, maar …. het is niet de islam!  Niet de echte islam!’ Volgens de overal tot vervelens toe herhaalde mantra. Stelt U eens voor dat men mensen vermoordt, massaal, overal ter wereld, op grote schaal. Dat men ophitst tot burgeroorlogen in naam van het Boeddhisme, het Christendom, het Judaïsme, het Taoïsme, of het doet er niet toe welk ‘isme’. Dan zou men toch echt wel argwanend enige kritische vragen gaan stellen, nietwaar ?  Men vermoordt, men doodt, men moordt elkaar uit, men pleegt massamoorden, men martelt, plundert, verbrandt, vernietigt en verkracht, men laat zich exploderen ( als martelaar), men legt bommen, men laat zo veel bloed vloeien als maar mogelijk is … in naam van Allah de barmhartige en zijn zo sympathieke profeet. En dan zou er geen oorzakelijk verband zijn?

Men moet nou eindelijk eens stoppen met deze gigantische hypocrisie: “Het gaat hier niet om de echte islam”. Deze ongelooflijke inschikkelijkheid van de Westerse elites, verblind door naïviteit, tegenover deze misdaden, begaan in naam van de islam  ( in werkelijkheid door de islam), lijkt op de inschikkelijkheid, maar dan nog een graadje erger, die men ten toon spreidde tegenover de misdaden van het Stalinistische, Maoïstische, Albanese, of Cambodjaanse communisme. Ook toen was het nooit het ‘echte communisme’, nee het was een ‘afwijking’ daarvan ….  Altijd gebruikte men dezelfde drogreden.

Samuel Laurent heeft het “Kalifaat Dae’ch” van binnenuit onderzocht. Zijn onderzoek toont aan dat de misdaden en bloeddorstige executies, << de massamoorden op bevolkingsgroepen die beschouwd worden als zijnde niet-moslims, daarbij inbegrepen de Sjiieten, de onmiddellijke  dood, die gereserveerd is voor afvalligen, de plunderingen, etcetera, dat dit alles behoort tot de verplichting voor alle moslims die handelen en leven in volle overeenstemming met de Sharia. >>.  De kruisigingen bijvoorbeeld, die dagelijks plaatsvinden in Dae’ch, komen overeen met een straf << precies volgens de regels van de islam, Sourah 5, vers 33 >>.  ( Samuel Laurent, L’ Etat islamique, Seuil). Vele andere verzen – uit het hoofd geleerd door de aanhangers – versterken deze conclusie.

De wezenlijke zwakheid van de “gematigde” islam.

Er bestaan, met name in Tunesië en elders, wel degelijk bevolkingsgroepen die met afschuw de radicale islam verwerpen. Het is echter de boom die het uitzicht op het oerwoud ontneemt. Zeker, moslims bestrijden elkaar onderling en er zijn vele anti-islamisten, ‘gematigde moslims’.  In Egypte bestrijdt immers maarschalk-president Abdel Fattah al-Sissi, een getrouwe kopie van Mubarak, de moslimbroeders. En bestrijden de regeringen van verscheidene moslimlanden niet ook het islamisme? Deze opmerkingen moeten we ietwat nuanceren vanwege twee feiten:

Allereerst hebben er spectaculaire wisselingen plaats gevonden, zoals bijvoorbeeld de Irakese militairen van het oude leger van Saddam Hoessein. Zij behoorden tot de seculiere Ba’ath-partij, maar maken nu deel uit van de gevechtskaders van het fanatieke leger van het “Kalifaat”, de islamitische Staat in Syrië en Irak.

Eveneens is men in de gehele moslimse wereld en tot in Frankrijk, getuige van een opleving van de radicalisering der geesten. Stilzwijgend keurt men de barbaarse misdaden van het Kalifaat goed, ja zelfs steeds meer openlijk. Dat is het syndroom van het voetbalstadion: Spelers zijn er niet zoveel, maar supporters op de tribunes zijn er in grote getale.

Dan hebben we het nog niet eens gehad over het dubbelspel van Saoedi-Arabïe en de Verenigde Arabische Emiraten, alsmede het Turkse regiem van de despoot Erdogan. De regimes, die strijden tegen het ‘islamisme’ en zijn terroristische netwerken, doen dit niet uit overtuiging, maar om de macht van hun kaste aan de top van de Staat te kunnen waarborgen.  Zij die hen gehoorzamen, kunnen zich in een handomdraai tegen hen keren.

Achter deze mentaliteitswisseling en radicalisering zit het wezen van de islam zelf, in het hart van de Koran. Laat me het verduidelijken. Natuurlijk, men kan analyseren dat het Christendom  gewelddadig en fanatiek is. Dat was inderdaad soms het geval in de geschiedenis, tot en met de Inquisitie [v1] en tot en met Savonarola [v2], al was het vrij zeldzaam. Maar het is onmogelijk om in het Nieuwe Testament teksten te vinden die ophitsen tot geweld en directe intolerantie. Deze fanatieke interpretaties van het Christendom zijn dus gemakkelijk weerlegbaar en vergelijkbaar met scheuringen, schisma’s, afwijkend van de hoofdlijn. Dit is echter geenszins het geval bij de islam waar, geheel omgekeerd, een tolerante interpretatie een afwijking van de hoofdlijn zou betekenen.

In feite bekrachtigen de Koran en de Hadiths [v3], samen met de religieuze jurisprudentie sinds eeuwen (met name de fatwas die ter dood veroordelen), expliciet de intolerantie en het geweld.

Er is geen afstand tussen de barbaarse daden zoals we die waarnemen en het religieuze onderricht met zijn juridische verlengstuk aan de andere kant. De Pakistaanse christen Asia Bibi [v4], die in de ‘wandelgangen van de dood’ verkeert, is zonder bewijs beschuldigd van godslastering door de officiële gerechtsbanken van haar land, dat lid is van de Verenigde Naties. Haar zaak schijnt de Westerlingen niet bijzonder bezig te houden. Alle landen die min of meer de Sharia uitoefenen, oftewel de islamitische wet, schenden bij voortduring het Handvest van de Verenigde Naties en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Men geeft er echter de voorkeur aan om Poetin of de Israëli’s te demoniseren.

 

Uitbreiding van het gebied der uitzaaiingen.

Met de geboorte van het Kalifaat IS is er iets ontstaan dat moslims overal ter wereld fascineert en aantrekt. IS ( ‘Dae’ch’)  beschikt over een uitgebreid territorium, een leger en over financiële middelen; zelfs als het tenslotte verslagen wordt ( hetgeen niet zeker is), biedt het een kans voor moslims op nieuwe dromen, is het een voorbeeld, biedt het de optie om overal medestanders te werven. Natuurlijk, de Amerikanen hebben een grote verantwoordelijkheid, met hun diplomatie en infantiele oorlogsvoering, die het Midden-Oosten in vuur en vlam heeft gezet sinds 2003. Maar zelfs zonder de Amerikanen zou er daar chaos ontstaan zijn.

Het zit er dik in dat zulke gewapende bewegingen als het Kalifaat, zich overal als  uitzaaiingen verspreiden en vermeerderen. Dat gaat nu beginnen. Maar het meest verontrustende is dat er hele staten zijn die kunnen radicaliseren, zoals Pakistan (dat beschikt over nucleaire capaciteit). De XXIe eeuw zal onvermijdelijk de eeuw worden van de wereldwijde confrontatie met de islam.

Het is bijzonder moeilijk en weinig geloofwaardig om aan een moslim of een bekeerling uit te leggen, dat de zeer talrijke soura’s uit de Koran die expliciet naar de jihad verwijzen, niet letterlijk genomen moeten worden, maar moeten worden ge-herinterpreteerd in humanistische zin. Het probleem van de islam bestaat hieruit dat alles in zijn genen ligt opgeslagen. Zijn boodschap en zijn ideologie zijn zeer helder alsmede zijn expansieve dynamiek.

In de geschiedenis gaat het als in de cellulaire chemie: Er zijn bepaalde programma’s [v5]. In West-Europa en met name in Frankrijk zal de vuurzee van het Midden-Oosten ongetwijfeld tot gevolg hebben dat een jonge en groeiende moslimbevolking deels zal gaan radicaliseren. Zoals ik altijd gezegd heb, zal dit fenomeen twee consequenties hebben :

a) Succesvolle claims van islamisering van gehele stukken van het territorium met inbegrip van capitulatie door de autoriteiten (dat is nu al gaande) 

b) Een toename van rellen, verstoringen en terroristische actie.

Maar hopelijk zullen deze meer dan waarschijnlijke hypothesen de Europeanen wakker schudden en tot het bewustzijn brengen dat ze op eigen bodem worden aangevallen.

 

Bedreigingen voor Frankrijk

De slappe autoriteiten die ons besturen hebben ‘alarm-mechanismes’ ontwikkeld om  jongeren op te sporen die neigen naar het islamistisch fanatisme ( beter zou zijn om te spreken over ‘moslims’ fanatisme). Van deze jongeren zijn er ongeveer 2000 (waaronder een groot aantal bekeerlingen) [uit Frankrijk] vertrokken om te gaan vechten in Syrië of beter gezegd om zich er te gaan bezighouden met massamoorden.

Men probeert deze zelfde programma’s, maar zonder succes, toe te passen in de gevangenissen om de bekeringsijver tegen te gaan – 60 procent der gedetineerden zijn moslim! Maar tezelfdertijd sluit men de ogen voor alle moskeeën ( in Frankrijk, België, Duitsland, Nederland, Groot-Brittannië …), waar de propaganda maar doorgaat, parallel aan die op het internet. Men behandelt de gevolgen, maar niet de oorzaak. De oorzaak, dat is de islam zèlf met zijn letterlijke interpretatie.

De immigratie-steden zijn explosief. Burgeroorlogen beginnen zich te profileren. […] Het salafisme verspreidt zich in de buitenwijken met behulp van bepaalde moskeeën.

Aldus merkt Ivan Rioufol op (Le Figaro, 28 november 2014).  Wanneer er één islamitisch netwerk ontmanteld wordt, steken er tien andere de kop op. De islamitische radicalisering plant zich voort in gevangenissen, waar islam en criminaliteit een hecht verbond aangaan. En rekening houdend met de juridische niet-strafbaarheid, afgedwongen door de wetten van Taubira [v6] , wordt de bestraffing door de Franse Staat gezien als een muggensteek.

Maar de islamisering van Frankrijk heeft zijn verbijsterde medewerkers niet alleen ter linkerzijde, het links dat verheugend kijkt naar de terroristische islamitische beweging Hamas en dat eenzijdig de Palestijnse Staat wil erkennen. Ook ter rechterzijde, bij Alain Juppé [v7]  Dit prototype van de krachtige politicus die zich als staatsman profileert, kandidaat van het links populisme aan het hoofd van rechts, heeft het over twee vijanden: ‘de islamofobie’,  [v8]  en het Front National [v9].  Verder commentaar is overbodig.

Het probleem is het volgende: Op de televisiezenders en in alle media wringt men zich in allerlei bochten om toch maar te herhalen dat men goed moet onderscheiden tussen het ‘islamisme’ en de ‘islam.’ De moslimse autoriteiten, hypocriet als ze zijn, gaan daar natuurlijk graag in mee, terwijl ze zich ondertussen in de handen wrijven. Sommigen zijn zeker integer, maar dat is een minderheid.

Symbool voor de verblinding van de zwakke Franse regering is deze uitspraak van de minister van Binnenlandse Zaken, Bernard Cazeneuve, naar aanleiding van de rellen van Nanterre en Barbès [v10] , waarbij Palestijnse vlaggen gedragen werden en synagogen en Joodse winkels  werden aangevallen. Hij zei :

In wezen ligt het voor de hand dat de reden, waarom deze manifestanten de straat opgegaan zijn, een gerechtvaardigde is.

(Verklaring van 15 augustus 2014 bij Mediapart, geredigeerd door de islamofiel Plenel.)

Francois d’Orcival had hierop als commentaar:

Hoe kan men een vijand bestrijden, als men denkt dat hij gelijk heeft ?

(Valeurs actuelles, 20-26 november 2014, [v11]) .

 

Terugkeer naar de werkelijkheid : Het kruitvat.

Volgens René Marchand, islamoloog en Arabischtalig, is de mohammedaanse religie de meest perfecte vorm van het  totalitarisme, reeds lange tijd  voor de politieke bewegingen van gelijke strekking uit de XXe eeuw. Dit woord ( ‘totalitarisme’)  moet niet begrepen worden in negatieve, maar in beschrijvende zin. Voor de moslim vermengt het geloof zich met de wet; het privéleven, het civiele en het politieke leven, alsmede het religieuze leven versmelten tot één geheel; De persoonlijke gedachte bezit geen vrijheid noch autonomie in vergelijking met de voorschriften uit de Koran; Op termijn is het de doelstelling om van de gehele mensheid een soort eenheidsworst te maken middels een keurslijf van uniforme onderdrukking, waarbij op autoritaire wijze elke vorm van vrijheid en creativiteit onderdrukt wordt.

Dat is ook de reden waarom deze visie op de wereld, die tegelijkertijd gewelddadig, intolerant en simplistisch is, een bepaald deel van extreem-links heeft weten te bekoren, omdat de islam (en dan zelfs nog veel radicaler) gelijksoortige zaken vertoont als het Marxistisch-communistische totalitarisme.

De islam is een kruitvat onder onze voeten, Frankrijk daarbij inbegrepen. De lont van dit kruitvat brandt al. Vanwege een massale immigratie verblijven er nu miljoenen moslims in Europa en in Frankrijk, die beïnvloed zijn door een islam, die meer en meer zeer vijandig en agressief optreedt. Christenen uit Syrië en Irak, die vervolgd werden en die precies zien wat er aan de hand is, hebben onlangs hun zorgen geuit over datgene wat ons zou kunnen overkomen, ondanks onze verblindheid en zorgeloosheid.

De Koran is geen ‘oorlogshandleiding’, het is een beknopte handleiding met een eenvoudige, duidelijke en directe tekst, die zich niet leent voor meerdere interpretaties. De islam kent geen zelfkritiek. Hij zou zichzelf daarmee ontkennen. Hij moet overwinnen. Hij moet onderwerpen of hij moet verdwijnen. Zijn kracht is zijn onwrikbare wilskracht en zijn geheugen. Zijn zwakheid – zoals die van het communisme – is dat tenslotte zelfs zijn aanhangers genoeg ervan krijgen, als de islam toegepast en opgelegd wordt. Het is tijd dat er een fikse storm opsteekt die de lont uitdooft en het kruitvat vernietigt.

Het oorspronkelijke artikel is te vinden op :

http://www.gfaye.com/islam-et-barbarie-le-pire-est-a-venir-france-en-premiere-ligne/

Noten van de vertaler :

[v1] Inquisitie : rechtbank van de Katholieke Kerk, belast met de opsporing en bestraffing van heidenen en ketters. Het aantal slachtoffers hiervan in de loop der eeuwen is altijd schromelijk overdreven en bedraagt waarschijnlijk niet meer dan 3000.

[v2] Savonarola : Een monnik van de order der Dominicanen, die door de Inquisitie ter dood veroordeeld werd.  Op 23 mei 1498 werden Savonarola en zijn medebroeders van hun habijt ontdaan en in het centrum van Florence, op de Piazza della Signoria, aan de galg gehangen. Vervolgens werden hun lijken zorgvuldig verbrand en werd de as uitgestrooid in de Arno.

[v3] Hadith’s : ( islamitische overleveringen)

[v4] : Asia Bibi : Op grond van de Pakistaanse blasfemiewet werd Bibi in 2010 ter dood veroordeeld. Ze zou de profeet Mohammed beledigd hebben.

[v5] De schrijver doelt hiermee op de structuurketens van het DNA, die exact nieuwe identieke kopieën van een cel opleveren.

[v6] Mevr. Taubira : Franse minister van Justitie.

[v7] Alain Juppé: Frans politicus. 1995 – 1997 premier van Frankrijk.

[v8] islamofobie: Een  niet rationele, ongefundeerde angst voor de islam. Het gebruik van de term is omstreden, omdat men hiermee critici van de islam in een hoek probeert te drukken.

[v9] Front National: rechtse politieke beweging in Frankrijk. Momenteel aangestuurd door Marine le Pen.

[v10] ; Barbès en Nanterre: voorsteden van Parijs, waar in juli 2014 pro-Palestijnse demonstraties gehouden werden die volledig uit de hand liepen.

[v11]  Valeurs actuelles: een Frans weekblad. Politiek en actualiteiten.